هزینه زندگی در شهرها کمتر از کلان‌ شهرها نیست

به گزارش پارس به نقل از ایسنا، عبدالله مختاری درباره نظر کارفرمایان برای محاسبه سبد هزینه خانوارهای کارگری بر مبنای 3.5 نفر، گفت: تا امروز محاسبه سبد هزینه خانوارهای کارگری در بند دو ماده 41 قانون کار بر اساس یک خانوار متوسط چهار نفره بوده است ما نمی‌توانیم از یک سو بر سیاستهای ابلاغی مبنی بر افزایش جمعیت کشور و فرزند آوری تاکید کنیم ولی هنگام محاسبه هزینه معیشت خانوار بگوییم تا 2.5 نفر و 3.5 نفر بیشتر حقوق نمی‌پردازیم؟

وی با بیان این که امروز جامعه کارگری توان زندگی کردن را هم از دست داده است، گفت: باید عدم توان خرید را به عدم توان زندگی تغییر بدهیم چون امید به زندگی در قشر آ‌سیب پذیر کارگری به دلیل بضاعت و حقوق اندک کاهش یافته است.

این کارشناس بازار کار گفت: اگر برابر گزارش مرکز آمار ایران هر یک ساعت کار مفید در دستگاههای دولتی یک ربع است این میزان در بخش کارگری زمان استراحت یک کارگر است.

مختاری با تاکید بر گسترش نشاط اجتماعی در کشور، خاطرنشان کرد: در کشورهای اروپایی حقوق یک ساعتِ کارگر بین 5 تا 9 دلار است اما سوال این است که مگر آنها در سرزمین عجایب زندگی می کنند که هم نرخ دستمزدشان بالا است و هم کالاهایشان از کیفیت بالایی برخوردار است.

وی افزود: متاسفانه به حقوق و دستمزد کارگران و حق الناس که می رسیم یکسویه عمل می‌کنیم در حالی که در کشورهای غیر اسلامی بدون کمترین اشکالی دستمزد تعیین می‌شود و کارگران و کارفرمایان با رضایت کامل از پای میز مذاکره بلند می شوند.

این کارشناس بازار کار در عین حال، خطاب به کسانی که پیشنهاد منطقه ای کردن دستمزدها را مطرح می‌کنند، گفت: شاید در تهران اجاره خانه‌ها بیشتر باشد ولی در شهرها هزینه های جانبی و درمانی به دلیل کمبود امکانات بیشتر است و نایاب بودن دارو مشکلاتی را برای مردم ایجاد کرده است.

به گفته مختاری، اگر هزینه‌های زندگی در شهرها کم بود امروز آمار افزایش مهاجرت به کلان شهرها را شاهد نبودیم.