پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- محمد حقگو- در سال های گذشته و با شدت یافتن تحریم ها، زیاد می شنیدیم که عمده مشکلات کشورناشی از سوء مدیریت است. تصور این بود که از بین رفتن سازمان مدیریت در دولت گذشته، تصمیم های در لحظه دولت در مناطق مختلف و بی انضباطی پولی دولت سبب شده که سوء تدبیری شکل بگیرد که دود آن در نهایت به چشم اقتصاد کشور می رود. شاید تا حد زیادی، این هم بود، اما به نظر، طی این سال ها، بخشی از این سوء تدبیر در کشور در لایه ای دیگر مخفی ماند. لایه ای که هم اکنون و با بازشدن رویه های تحریم از سر اقتصاد کشور، در درون آن و در قالب سوء مدیریت بنگاه های بخش خصوصی نمود بیشتری پیدا کرده است.

شاید برای افرادی که اخبار را دنبال می کنند، شنیدن خبرهایی از این دست که صادرات فلان محصول که بارها وعده آن داده شده است، قرار است طی ماه های آتی به مقصد روسیه تحقق یابد، اکنون عادی شده باشد. این در حوزه فرصت های تجاری در زمان تحریم ها بود. اما هم اینک و در حالی که هیات های اقتصادی کشورها به صف شده و در انتظار ورود به فضای اقتصاد و سرمایه گذاری ایران هستند، نائب رییس اتاق بازرگانی تهران، با بیان مشکلات کلی همیشگی برای ورود سرمایه گذاری خارجی به ایران، از عدم وجود برنامه ای در بخش خصوصی برای مشارکت با طرف های خارجی خبر داد.

باید گفت در فضایی که حتی مک دونالد و آیفون و اپل، برنامه هایی ولو در حد احداث نمایندگی در ایران را ابراز کرده اند، جای تعجب است که بخش خصوصی کشور حتی در حد ارائه خدمات (بازرگانی، صنعتی، خدماتی و ...) به ظرفیت های تولیدی ایجادشده در پساتحریم و یا حتی تلاش برای رفع موانع شراکت بخش خصوصی طرف های مقابل در کشور، هنوز جایگاه خود را تعریف و هدفگذاری نکرده است. لذا این موارد، ابعاد دیگری از سوء مدیریت در کشور بخصوص برای دوران پساتحریم را پیش روی فعالان و تصمیم گیران اقتصادی کشور قرار می دهد. ابعادی که به جرات می توان گفت ریشه آن به دوران تحریم و پیش از تحریم بنگاه های اقتصاد نفتی کشور بر می گردد.

اقتصاد کشور ایران بخش خصوصی دولت سرمایه گذاری