به گزارش پارس به نقل از تابناک ، بعد از اجرای قانون عملیات بانکی بدون ربا و تعریف قرض‌‌الحسنه به عنوان یکی از ابزارهای پرداخت تسهیلات، پرداخت این تسهیلات بویژه به عنوان کمک هزینه خرید جهیزیه و ازدواج در 30 سالی که از تصویب این قانون یعنی از سال 63 تاکنون می‌گذرد، به طور رسمی صورت گرفت و در عین حال حجم قابل توجهی از منابع بانک‌ها را به خود اختصاص داد.


صف طویلی که مقامات پولی را دچار مشکل کرد

غلامرضا مصطفی‌پور مدیرعامل سابق بانک قرض الحسنه مهر ایران در گفتگو با تابناک اقتصادی در نقد اثربخشی اعطای تسهیلات ازدواج گفت: بعضا می‌بینیم وام ازدواج مشکلاتی را برای مقامات پولی و اقتصادی کشور ایجاد می‌کند که عامل اصلی آن نیز صف طویلی از متقاضیان دریافت وام ازدواج است.

وی افزود: چنانچه در اواخر سال گذشته بیش از یک میلیون متقاضی تسهیلات ازدواج بدون پاسخ همچنان در انتظار دریافت تسهیلاتشان هستند.

مصطفی پور خاطرنشان کرد: در سال جاری تلاش‌های زیادی برای پرداخت تسهیلات ازدواج صورت گرفت به طوری‌که در 10 ماهه امسال یک میلیون و 100 هزار فقره تسهیلات ازدواج پرداخت شد. اگر به طور جزئی‌تر بخواهم اشاره کنم، بانک ملی 260 هزار، صادرات 231 هزار، مهر اقتصاد 120 هزار، مسکن 46 هزار، سپه 22 هزار و تجارت 110 هزار فقره از این تسهیلات را پرداخت کرده‌اند.

تجدیدنظر در پرداخت تسهیلات ازدواج

مدیرعامل سابق بانک قرض الحسنه مهر ایران معتقد است: از آنجا که یکی از اصلی‌ترین آیتم‌ها برای دام یک ازدواج داشتن اشتغال و درآمد است به نظر می‌رسد باید در نحوه پرداخت این نوع از تسهیلات قرض الحسنه نیز تجدید نظر کرد.

وی توضیح داد: با توجه به تجارب پرداخت تسهیلات در بخش قرض‌الحسنه، سوق دادن این تسهیلات به سمت درآمدزایی افراد می‌تواند به مراتب کارآیی بالاتری نسبت به پرداخت برای سایر شقوق داشته باشد.

مصطفی‌پور اظهار کرد: اگر تسهیلات ازدواج را به خانواده‌ای بدهیم که اشتغال در آن وجود ندارد، این تسهیلات مرتفع کننده مشکلات آنها نخواهد بود. در صورتی که اگر شغل فرد تامین باشد دیگر نیازی به دریافت سه میلیون تومان تسهیلات ازدواج نخواهد داشت.

او با بیان اینکه امروز دریافت تسهیلات ازدواج به یک توقع اجتماعی از دولت تبدیل شده است اذعان کرد: این درحالی است که بسیاری از این افراد متقاضی اصلا نیازی به دریافت سه میلیون تومان تسهیلات ازدواج ندارند.

تولید ثروت و افزایش ازدواج

مصطفی‌پور اضافه کرد: در صورتی که این مبلغ را سوق دهیم به سمت ایجاد اشتغال و برای افرادی که آمادگی کار داشته ولی منابعی برای داشتن اشتغال در دست ندارند؛ امکان ایجاد شغل را فراهم کنیم نه تنها به افزایش ثروت ملی کمک شده است بلکه مسیری را ایجاد کرده‌ایم که امکان ازدواج کردن در آن فراهم‌تر خواهد شد. امروز اگر از افرادی که ازدواج نکرده‌اند دلیل عدم اقدام آنها به ازدواج را بپرسید، خواهند گفت به دلیل نداشتن درآمد مکفی. لذا هیچ فردی را پیدا نخواهید کرد که به دلیل عدم دریافت وام ازدواج به این امر اقدام نکرده باشد.

سرنوشت مشابه وام ازدواج و یارانه

وی اشاره کرد: امروز وام ازدواج نیز مانند پرداخت یارانه‌های نقدی شده است و 70 میلیون نفر از جمعیت کشور فارغ از آنکه به این پول نیاز داشته باشند یا خیر، برای دریافت یارانه ثبت نام کرده‌اند. تسهیلات ازدواج هم همین وضعیت را دارد. آیا همه افرادی که تقاضای دریافت وام ازدواج دارند به این سه میلیون تومان برای ازدواج‌شان نیازمندند؟

این کارشناس مسایل بانکی گفت: ممکن است این مبلغ برای تهیه جهیزیه زوجه تاحدی مناسب باشد ولی برای مخارج ازدواج زوج مرتفع کننده مشکلات و هزینه ها نیست، بنابراین لازم است این بخش از تسهیلات حذف شده و در بخش اعطای تسهیلات اشتغال تجمیع شود.

تسهیلات 15 میلیون تومانی به از زندان خلاص شده‌ها

مصطفی‌پور بیان کرد: از آنجا که با 12 میلیون تومان تسهیلات می توان مقدمات ایجاد یک کسب و کار را فراهم کرد. به نظر می رسد این منابع باید هدفمند به بخش ایجاد درآمدزایی سوق یابد.

وی ادامه داد: در سال‌هایی که مسئولیت مدیریت بانک قرض الحسنه مهر ایران را برعهده داشتم، طبق عقد قراردادی با سازمان زندان‌های کشور، پرداخت تسهیلات اشتغال به زندانیانی که دوره محکمیتشان به اتمام رسیده به مبلغ 15 میلیون تومان در دستور کار قرار گرفت.

مصطفی پور تصریح کرد: براساس آمار سازمان زندان‌ها 20 درصد از زندانیانی که دوره محکومیتشان تمام می‌شود، مجدد به زندان باز می‌گردند. در آن دوره یعنی از سال 91 تا شهریور 93 (اتمام دوره مدیریت) از سه هزار نفری که دوره محکومیتشان تمام شده و تسهیلات اشتغال دریافت کردند، تنها 14 نفر به زندان بازگشتند.