به گزارش پارس به نقل از مهر، عباس آخوندي، رويكرد مسئولان در حوزه برنامه‌ريزي و مديريت را به شدت مادي دانست و گفت: تا از برنامه‌ريزي حرف مي‌زنيم، آخر كار مي‌خواهيم آن را به فرمول تبديل كنيم و بازده اقتصادي‌اش را بسنجيم. ثمره بهره‌وري بايد منجر به رفاه پايدار شهروندان و افزايش كيفيت زندگي آنان شود اما نبايد فراموش كنيم كه در كنار هم قرار گرفتن چند عامل مختلف لزوماَ به اين موضوع ختم نمي‌شود و بايد در رابطه با آن بحث كرد.


آخوندي با بيان اينكه «پورتر» بين بهره‌وري، رقابت‌پذيري و پايداري رفاه شهروندان ارتباط برقرار كرد، ادامه داد: اين نكته كليدي است كه بايد به آن توجه كرد. من درباره دو حوزه‌اي كه در آن فعاليت مي‌كنم صبحت خواهم كرد. يكي توسعه شهري و ديگري حوزه حمل و نقل. وقتي درباره توسعه شهري حرف مي‌زنيم، پاي سنت‌ها يعني ارائه طرح‌هاي جامع به ميان مي‌آيد، مي‌خواهيم زمين را توزيع و براي آن كاربري‌هاي تعيين كنيم.

وزیر راه و شهرسازی افزود: در نهايت مستندات نهايي ما تبديل به يك نقشه راه معتبر مي‌شود كه بايد براي رفاه شهروندان به كار آيد اما هيچ گزارشي نداريم كه اين نقشه چگونه مي‌تواند موجبات رفاه پايدار شهروندان را ايجاد كند. اگر بهره‌وري بايد افزايش ستانده باشد پس در كجا بايد تجلي پيدا كند؟

وي در بخش ديگري از اظهاراتش با بيان اينكه بهره‌وري دقيق در حوزه توسعه شهري و حمل و نقل به طوري كه منجر به رفاه و رضايت‌مندي شود وجود ندارد گفت: تهران بايد با ۷.۵ ميليون نفر كنترل مي‌شد اما در حال حاضر ۸.۶ ميليون نفر جمعيت دارد.

وزير راه و شهرسازي در ادامه سخنان خود با طرح اين سوال كه «اگر بهره‌وري در كيفيت زندگي با افزايش رضايت‌مندي به كار نيايد چه فايده‌اي دارد؟» ادامه داد: ما بايد در بهره‌وري به يك لايه پايين‌تر برويم و نبايد آن را با مدل رياضي بسنجيم. ما در حوزه بهره‌وري بايد مفهومي كه پورتر مي‌گويد يعني پايداري كيفيت زندگي و پايداري رشد مستمر درآمد مردم را در نظر بگيريم، حس شهروندي را برقرار كنيم و آن را در مدل رياضي خلاصه نكنيم.

آخوندي در ادامه گفت: نبود نظارت كافي اجتماعي و قدرت كنترل اجتماعي باعث شده كه حاكميت قانون در ايران دچار كاستي شود، همه در جزء مباحثي مطرح مي‌كنند و توجيه‌هايي مي آورند اما در نهايت حس عمومي مردم نسبت به پايداري قانون حس چندان دل‌چسبي نيست و افراد حس مي‌كنند كه در قانون امكان دور زدن وجود دارد.

وی انتقاداتي را به حوزه حمل و نقل به ويژه راه‌آهن و مترو وارد كرد و گفت: تهران يكي از معدود پايتخت‌هايي است كه فرودگاه‌هايش ارتباط درستي با مترو و راه آهن ندارد. وقتي شهروندي از فرودگاه امام خميني(ره) قصد عزيمت به داخل شهر دارد تنها با وسيله نقليه كه همان تاكسي است مي‌تواند جابه‌جا شود اما مترو و راه‌آهن هيچ سهمي در حمل و نقل مردم به فرودگاه‌ها ندارند.

آخوندی افزود: نزديك به ۱۰ سال است كه سازمان‌هاي مترو و راه‌آهن كار مي‌كنند اما هيچ‌گاه در اين مدت با يكديگر يكپارچه و هماهنگ نشدند. براي بهبود وضعيت سازماني تاسيس كرديم كه حمل و نقل را تسهيل كند اما تاكنون به اين يكپارچگي دست نيافتيم. من به كسي ايراد نمي‌گيرم اما اين دو سازمان هر چند به تنهايي كارهاي درست و بهره‌وري فيزيكي دارند اما اين دو بايد بكوشند رفاه را افزايش دهند.

وزیر راه و شهرسازی به ريشه اين مسئله اشاره كرد و گفت: متاسفانه در نظر نگرفتن شهروند به عنوان هسته اصلي برنامه‌ريزي و نداشتن نگاه خرد به اين موضوع مشكلاتي را ايجاد كرده است.