فرش دستباف ایرانی چطور به خیابان پائولیستا رسید؟

به گزارش پارس به نقل از خبرآنلاین ، این حاصل سفر اکتشافی تاجر جوان ایرانی بود که حالا 15 سالی است در برزیل زندگی می کند و توانسته در این سال​ها فرش ایرانی را به بخشی مهم از زندگی لاکچري در برزیل بدل کند. سید فخرالدین عامریان، تاجر شیرازی الاصل که سال ها در ایران مشغول به تجارت فرش دستباف بوده حالا نزدیک به 15 سال است که توانسته فرش دستباف ایرانی را در برزیل و آمریکای جنوبی در سطحی وسیع عرضه کند به طوری که در سال های 1391 و 92 از مجموع بیش از 40 میلیون دلار صادرات ایران به برزیل ، این تاجر ایرانی ، به تنهايي 90 درصد صادرات ایران به این کشور را به خود اختصاص داده است.

***

جام جهانی فوتبال در برزیل؛ صعود تیم ملی سبب می شود تا گروهی از علاقمندان فوتبال ایران فرصت حضور در برزیل را پیدا کنند. کشوری که بیش از 17 ساعت فاصله پروازی مستقیم از ایران دارد. قدم زدن در خیابان پائولیستا یکی از جذابیت های گردشگری سائوپائولوست. خیابانی با برج هایی سر به فلک کشیده که تقریبا تمام برندهای بزرگ دنیا حتما آنجا شعبه ای دارند. خیابان بزرگی که وال استریت آمریکای جنوبی است و در میان همه این برندهای بزرگ تماشای نامی از فرش ایرانی، بی شک افتخاری خوشایند است. این فرصتی بود که حضور در برزیل و اقامت در شهری که کمپ اصلی تیم ملی فوتبال ایران آنجا برپا بود نصیب گروه خبری اعزامی از ایران کرد.«عامریان» این نام توانسته نام فرش ایرانی را در خیابان پائولیستا و 74 مرکز بزرگ تجاری دیگر در سراسر برزیل سر زبان ها بیاندازد. فرش های تولیدی ابریشمی ایران، از 15 سال گذشته به آن سوی دنیا می روند و حالا دیگر غیر از آمریکا و آلمان ، قطب جدیدی برای فروش بین المللی فرش ایرانی پیدا شده است. برزیل که 15 سال قبل سالانه تنها50 هزار دلارچرخش مالی برای فرش ایرانی داشت که آن هم بیشترش از صادرات فرش های ایرانی فروخته شده در آلمان حاصل می شد حالا صاحب گردش مالی بالاتری شده است. درآمدی با رشدی 200 درصدی. این تاجر ایرانی که از علاقمندان و حامیان تیم ملی در برزیل بود در حاشیه این سفر ملی پوشان ایرانی از تجارت ایرانی اش در قطب اقتصادی آمریکای جنوبی گفت.

***

«ما بیش از 25 تکنیسین فرش ایران را در دفاترمان در برزیل مشغول به کار کردیم. حالا دیگر فرش اصیل و دستباف ایرانی جایگاه بالایی در خرید های تزئینی برزیلی ها دارد. البته ما به دنبال گسترش صادرات فرش از ایران هستیم تا هرچه بیشتر این هنر ریشه دار ایرانی را در بازار آمریکای جنوبی به فروش برسانیم . همین حالا که با شما حرف می زنم در ایران ، فرشبافان زحمتکش ما مشغول رجزنی هستند و زحمت زیادی می کشند تا این چرخه اقتصادی و ارزآوری برای کشور ادامه داشته باشد.» سید فخرالدین عامریان این جمله را به خبرآنلاین می گوید و ادامه می دهد:« ما از 15 سال قبل که برای مطالعه روی بازار برزیل به اینجا آمدیم همین جا ماندگار شدیم. تجارت ابتدایی مان صادرات فرش دستباف ایرانی بود که تجارت خانوادگی مان بود. بعد از این و با شرایط خوب اقتصادی که چرخه اقتصاد در حال پیشرفت برزیل داشت ، تجارت مان را توسعه دادیم . جواهرات تزئینی را از آفریقا و آسیا وارد می کنیم و در برزیل می فروشیم و البته مزارع کشاورزی هم بخش جدیدی از تجارت من و خانواده ام در برزیل است.»

آنها گلوبو معروف ترین شبکه برزیل و شبکه آنلاین اینترنتی eby برزیل را هم برای ساعاتی در روز در اجاره خود دارند تا بتوانند فرش ها و جواهرات تولیدی با برند ایرانی شان را در برزیل بفروشند.

***

«من یکی از معدود تاجرهای ایرانی هستم که حتی یک ریال بدهی بانکی در کشورم ندارم.» عامریان این جمله را در شرایطی می گوید که رانت​های بزرگ در بانک ها، این سال ها از بزرگترین دغدغه های افکار عمومی در ایران است. آنچه دولت بیش از هر چیز به دنبالش رفته، جذب سرمایه های ایرانیان شاغل در خارج از کشور و مبارزه با رانت های بانکی است. از تاجرانی که نام شان در لیست هایی بود که رئیس جمهور پیشین 8 سال می گفت در جیبش دارد اما هیچ وقت رسانه ای شان نکرد. این تاجر ایرانی حالا با افتخار می گوید به عکس بسیاری از تاجران ایرانی حتی ریالی معوقه بانکی ندارد:«راستش من در برزیل دارم وام کشاورزی برای مزارعم می گیرم. وام هایی با بهره های 2 تا 3 درصد که دیگر نیازی به وام گرفتن در ایران ندارم. خوشحالم که در دو سال گذشته صادر کننده نمونه  کشور در زمینه فرش دستباف بودم بی آنکه معوقه ای به سیستم بانکی کشور داشته باشم. البته برای این دو عنوان صادرکننده نمونه قرار بود جوايز صادراتي رابدون نوبت به ماپرداخت كنند كه تا اين زمان هنوزيك ريال هم به ماپرداخت نشده است  و از دولت قبل فکرمی کنم بیش از یک میلیارد تومان از این بابت طلب دارم.»

این گلایه های صادرکنندگان همیشه هست حتی اگر قرار باشد برای کشور ارزآوری کنند ، چیزی که هم دولت اعتدال و هم دولت های قبلی در راس برنامه های شان بوده است. تازه آن هم ارزآوری از صادرات غیر نفتی. عامریان از دولت پیشین می نالد و می گوید:« درهمين فرآيند تعيين صادركننده نمونه سازمان توسعه تجارت درسال های قبل حق ما راضايع کردند . برخلاف شعارها ، افرادی كه این سال ها تجارت شان را عوض کردند و اصلا صادرات ندارند وفرشهاي صادراتي ديگران را با پرداخت مبلغ ناچيزي به نام خود صادر مي كنند و شغلشان پيمان زني است رابه عنوان صادركننده برتر معرفی کردند. البته این نگاه این روزها عوض شده و من که خیلی امیدوارم با تغییرات در سازمان توسعه تجارت و آغاز دوره مدیریت جدید ، حق به حقدار می رسد.»