به گزارش پارس به نقل از فارس ، رسام مشرفی استاد دانشگاه شهید بهشتی در برنامه این هفته، در تشریح توافق‌نامه‌های پولی دو و چندجانبه برای انتقال وجوه در تجارت بین‌الملل افزود: باوجودی این که تاکنون بیش از 47 پیمان پولی بین کشورهای مختلف امضاء شده است، بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران نسبت به این مساله بی تفاوت است.

مشرفی در پاسخ به سوال مجری برنامه که پرسید پیمان دو جانبه و چند جانبه چه فایده‌ای دارد، گفت: ورود در این پیمان‌ها می‌تواند برای فعالان اقتصادی از چند جنبه امتیاز ایجاد کند که اولین امتیاز بحث کاهش ریسک است. دومین بحث، مباحث مربوط به کاهش هزینه مبادله است. به عبارت دیگر، در این گونه معاملات، ارز واسط از بین می رود و دو کشور به طور مستقیم با همدیگر معامله می‌کنند.

وی افزود: وقتی در حالت متعارف تجارت بکنیم، ارز مورد پذیرش باید مورد تایید دو طرف قرار بگیرد ، ارز های فعلی دلار و یورو است در نتیجه باید برای ورود آن کالا ال سی به دلار یا یورو باز کنید ، وقتی که ال سی را به دلار یا یورو باز می کنید، این در سیستم بانکداری امریکا مورد رصد قرار می گیرد که فعالیت اقتصادی را قابل پیگیری توسط نهادهای بین المللی می کند که ممکن است از لحاظ اقتصاد مقاومتی برای کشور مشکل درست کند.

استاد دانشگاه شهید بهشتی در پاسخ به این سوال که دلایل بانک مرکزی برای بی تفاوتی نسبت به این موضوع چیست، اظهار داشت: علاوه بر دلایل بروکراتیک، پیمان پولی باعث می‌شود، بانک مرکزی مسئولیت بیشتری از خود در زمینه حفظ ارزش پولی نشان دهد و این مسئولیت هم در برابر تجار داخلی و هم در برابر بانک‌های مرکزی خارجی است.

وی افزود: دلیل مهمتر که مانع از فکر استراتژیک در سیستم و حل کردن بحران های خود ساخته مانند نرخ ارز و تورم می شود، این است که بانک مرکزی بجای اینکه طراح استراتژیک برای هدایت سیستم باشد ، مدیر بحران می شود .

مشرفی در سخنان خود به رئیس کل بانک مرکزی ایران گفت: بانک مرکزی در زمینه پیمان‌های ارزی از کشورهای دیگر که حتی تحت تحریم نیز نیستند، الگو بگیرد.