به گزارش پارس، تابناک با این مقدمه نوشت: مشتری به محصولی که می خواهد می رسد و هر محصولی که مشتری داشته باشد، فروشنده ای خواهد داشت و اگر تکثر مشتری قابل توجه باشد، فروشنده ها رو به افزایش می گذارند و بازاری شکل می گیرد که البته ممکن است این بازار غیررسمی و غیرقانونی باشد. این قاعده تجارت درباره محصولات فرهنگی و هنری نیز صادق است و آنچه در شبکه رسمی توزیع به واسطه عدم ممیزی نمی توان عرضه کرد، بازاری زیرزمینی خواهد یافت.

در کشورمان به واسطه آنکه ایجاد شبکه زیرزمینی وسیع توزیع برای هر محصولی با توجه به سیستم امنیتی به سرعت لو می رود، این تجارت ها معمولا به تجارت های کوچک مبدل می شود. یک شخص اقدام به دانلود آخرین سریال ها و فیلم ها، چسباندن زیرنویس فارسی، تبدیل به فرمت دی وی دی و رایت در تیراژ حداکثر چند صد نسخه می کند و یک شخص یا حداکثر چند نفر اقدام به توزیع این محصولات می کنند. در این میان به صورت چهره به چهره توسط مشتریانشان به هم معرفی می شوند و بازارشان در فضایی که « اسرار عمومی / public secret» یک قاعده است، توسعه می یابد.

با این قاعده شاهد توسعه بازار توزیع آخرین موسیقی ها، فیلم ها و سریال های روز جهان بدون کوچک ترین سانسور و با بالاترین کیفیت در سطح شبکه خانگی هستیم. کافی است در نقطه ای از این معرفی، خطایی رخ دهد تا یکی از این شبکه های کوچک توزیع به پایان راه برسد اما چون تعداد این شبکه های تولید و توزیع خانگی بسیار بیش از حد تصور است، هیچ خلل جدی در توزیع رخ نمی دهد و مشتری به محصولش می رسد. بخش محدودی از این بازار را در کنار خیابان ها نیز می توان مشاهده کرد اما بخش اصلی حرفه ای تر عمل می کند.

توزیع کنندگان چمدانی، با یک کیف سامسونت یا چمدان مطابق با یک زمانبندی مشخص و همچنین در خارج از این زمانبندی به درخواست مشتریان، مراجعه کرده و سفارش های مشتریان که در مراجعات پیشین درخواست شده به همراه آخرین فیلم ها و سریال ها و آلبوم های موسیقی و کنسرت ها و… را یک جا می آورند. با توسعه اینترنت اساسا دیگر قاچاق فیلم به داخل ایران معنا ندارد و به راحتی می توان این محصولات را از اینترنت دانلود و حتی پیش از توزیع در شبکه خانگی کشورهایی اروپایی و آمریکایی در ایران تماشا کرد و طبیعتا با این قاعده، سفارش ها خیلی زود دست مشتری های داخلی می رسد!

قیمت ها و کیفیت ها کاملا نسبتی مستقیم دارند و از فیلم های سه بعدی روی دی وی دی بلو-ری با حجم چند ۱۰ گیگابیتی تا دی وی دی های به اصطلاح کیفیت پرده ای را در بازار فیلم و از کالکشن موسیقی کلاسیک جهان در یک سی دی با کیفیت ۶۴ مگابیت تا دی وی دی های بلو-ری خواننده های مطرح جهان با کیفیت « فلک / Flac» و همچنین نادرترین ها را در این بازار می توان یافت و طبیعتا نوسان قیمت نیز متناسب با این سفارش ها بسیار قابل توجه است و جنسی نیز مشتری خودش را دارد؛ از دی وی دی سه هزار تومانی تا دی وی دی بلو-ری ۴۰ هزار تومانی.

مسدودسازی سایت های دانلود غیرقانونی خارجی نیز نتوانسته این فضا را محدود سازد چرا که نسل تازه نرم افزارها که در دو سال گذشته در دسترس قرار گرفته و در حال گسترش است، عملا فیلترینگ را بی معنا ساخته و حتی برای کشورهای غربی نیز بسیار دردسرساز شده چرا که برخلاف سایت های میزبانی دانلود، این نرم افزارها بر مبنای یک نشانی اینترنتی واحد فعالیت نمی کنند که با مسدودسازی این نشانی بتوان روند بارگذاری (آپلود) و بارگیری (دانلود) آخرین نرم افزارها، فیلم ها، سریال ها، موسیقی ها و… را روی این نرم افزارها متوقف کرد.

ساختار پیچیده این نرم افزارها که اتفاقا بخش وسیعی از فیلم ها و سریال های قرار گرفته روی آنها روسی و چینی است، به گونه ای طراحی شده که هر دانلودکننده همزمان در حال آپلود همان فایل ها نیز بوده و در واقع عملا گروهی دیگر از کاربران نیز از این امکانی که توسط کاربر ایجاد شده استفاده می کنند و در مقابل، خود نیز در این زمینه نقش متقابل را در بارگذاری ایفا می کنند و بدین ترتیب به تعداد آی پی آدرس های متنوع کاربران نشانی دانلود وجود دارد که مقابله با آن را ناممکن می سازد. این تازه ابتدای ایجاد ساختارهایی است که برخوردهایی نظیر فیلترینگ با آنها ناممکن یا بسیار دشوار است.

این فضاها البته هنوز آنچنان عمومیت نیافته و هنوز تجارت توزیع کنندگان چمدانی رونق دارد و تا توسعه بیشتر اینترنت و رسیدن سرعت بالای اینترنت به همه خانه ها، گردش مالی میلیاردی این بازار زیرزمینی پابرجا خواهد بود و چمدان ها هر روز صبح به قصد خانه ها و دفاتر کار خصوصی حرکت می کنند و شب برای پر شدن به مبدأشان باز می گردند و اگر برخوردها نیز نتیجه بخش بود، این گسترش را شاهد نبودیم.

قاعده ذکرشده در ابتدا غیرقابل انکار است که بازار دارای مشتری و مشتری تشنه همیشه فروشندگانی دارد و تنها پرریسک شدن بازار، به بالا بردن قیمت توسط فروشنده کمک می کند! دلمان بخواهد یا نخواهد، در فضای کنونی پیش از آنکه یک فیلم یا سریال مراحل دریافت مجوزش طی شود و بسیار قبل از ورود به مرحله ترجمه برای دوبله، توسط بخش قابل توجهی از مردم، به خصوص ساکنین شهرهای بزرگ کشور تماشا شده و بسیاری از موسیقی هایی که هیچ گاه امکان ورود به بازار رسمی موسیقی را ندارد، سریع تر از این فیلم ها و سریال ها دست به دست می شود، شاید تنها چند روز پس از انتشار در فروشگاه های بین المللی! و چاره به جز تولید وسیع محصولات فرهنگی با کیفیت و قابل رقابت ایرانی در سطح بین المللی در تمام این حوزه ها و اشباع بازار داخلی با این محصولات، چیست؟