نخستین بررسی عینک گوگل+تصویر

به گزارش پارس به نقل از فارس، این روزها پای محصول شیشه ای گوگل به چند فروشگاه تهران باز شده است.

عینک گوگل یا گلس، تجربه جدیدی از فناوری های پوشیدنی است که رویای آنها در آینده ای نه چندان دور به زندگی انسان گره خواهد خورد.

این گزارش تجربه چند ساعته خبرنگار فارس از کار با گوگل گلس است.

*گوگل گلس Explorer

عینک در جعبه ای سفید یک دست قرار دارد. روی جعبه تنها کلمه GLASS و در ضلع پایینی آن حرف XE مختصر شده Explorer Edition  به چشم می خورد. به همراه جعبه عینک، جعبه کوچکتری حاوی شیشه دودی قابل نصب روی گلس نیز وجود داشت.

همچنین در جعبه هدست کوچکی نیز وجود دارد که در صورت تمایل می تواند به گلس متصل شود.

در بسته بندی پاکت کوچکی نیز حاوی توضیحاتی از شیوه های انتقال تجربه شما از گلس به گوگل قرار داده شده است.

از نخستین برخورد با گوگل گلس، سبکی محصول جلب توجه می کند. وزن گوگل گلس حدود ۵۰ گرم است.

دسته راست عینک به دلیل قرارگیری پنل تاچ، پردازنده اصلی و پورت ها بزرگتر از دسته چپ است که احساس نامتقارن بودن را انتقال می دهد که پس از قرار گرفتن روی چشم این حس فراموش می شود.

منشوری مقابل چشم راست قرار می گیرد. پس از فشردن دکمه On/Off روی دسته، تصویری روی منشور نمایش داده می شود. برای رویت واضح تصویر در منشور باید دسته منشور را با چند حرکت دست روی چشم تنظیم کنید تا تصویر واضح شود.

تصویری که نخستین بار در منشور نمایش داده می شود، نمایی زنده از دوربین نصب شده روی گلس است به همراه پیغامی با این مضمون که: « قبل از هر چیز به صفحه رسمی گوگل برای گلس مراجعه کنید. »

طبق اطلاعات مندرج در سایت گوگل بخش گلس، اتصال گلس از طریق چند روش از جمله اتصال مستقیم به WiFi و اتصال به Bluetooth گوشی اندروید، امکان پذیر است تا قابلیت های گلس را در اختیارمان قرار دهد.

برای آزمایش پس از نصب برنامه my glass روی یک گوشی Galaxy Grand، گلس را با  این گوشی اندرویدی سامسونگ  Pair کردیم. پس از اتصال به اینترنت نخستین تصویر از منو مشاهده می شود.

با توجه به کوچکی منشور و از آنجا که راهی برای نشان دادن تصاویر در حال نمایش در منشور نیافتیم، ناچار از برای رساندن مفهوم از ارتباط گلس و گوشی بهره بردیم. یکی از  گزینه ها در منوی گلس، نمایش تصویر گلس روی گوشی است  که از طریق برنامه my glass، تمام اتفاقات در حال وقوع روی منشور در این برنامه روی گوشی قابل نمایش است.

تصویر آنچه در منشور گوگل مشاهده می شود، تصویری است کمی کم رنگ تر که  خط  بالا و پایین نوشته ها کمی به محوی  رفته است؛ همراه با این حس که به دلیل  ریزی تصویر،   برای خواندن  و دیدن باید کمی چشم ها را تنگ و کمی  به سمت بالا نگاه کرد.

گلس مجهز به فرمان گیر صوتی است با فرمان صوتی OK glass منوی دوم باز می شود.

گفته شده گوگل گلس مجهر به تکنولوژی القای استخوانی در پشت گوش است و آنچه بین کاربر و عینک می گذرد قابل شنیدن توسط اطرافیان نیست.

در ادامه بررسی این ابزار، با گفتن take a picture، نت کوتاهی به نشانه تشخیص فرمان پخش و سپس نمای دوربین ظاهر شد.

عمل پلک زدن فرمان ثبت عکس را صادر می کند و صدای کلیک مبنی بر گرفتن تصویر شنیده می شود.

انتقال تصویر به کامپیوتر نشان داد که کیفیت عکس دوربین ۵ مگاپیکسلی گلس در مقابل دوربین های امروزی ۸ تا ۱۳ مگاپیکسلی گوشی های هوشمند چندان تعریفی ندارد.

بلافاصله پس از ثبت عکس دستورات share و delete را مشاهده کردیم و با تلفظ دستور share  کلمات following و friends نمایش داده شد. سپس با صدور دستور فرمان صوتی share  تصویر روی صفحه گوگل پلاس کاربر به اشتراک گذاشته شد.

همچنین در تست ویدئوی گوگل گلس، با انتخاب  Record a video در منوی اول، گلس شروع به فیلمبرداری کرد و پس از پایان ضبط، با گفتن Play  فیلم پخش شد. کیفیت فیلم ضبط شده نیز ۷۲۰p و در حد متوسط بود.

در منو به گزینه های دیگری از جمله ارسال و مشاهده پیامک روی صفحه گلس و پخش موزیک برخوردیم.