به گزارش پارس به نقل از ایسنا، محمدطاهر احمدی شادمهری تصریح کرد: سیاست زدگی و سیاسی کاری بر تصمیم گیری های اقتصادی غلبه دارد، این جریانات در دو دوره ی قبلی بسیار گسترده تر و عمیق تر بود وسابقه ی دیرینه ای هم دارد.

وی با بیان این که باید در راستای تحقق شعار عقلانیت اقتصادی حرکت کرد، افزود: باید به طرف کاهش و حذف یارانه ها حرکت کنیم، به این معنی که سیاست های اقتصادی با توجه به شرایط اقتصادی و بر مبنای نظریات و تئوری های اقتصادی شکل بگیرد به طوری که از غلبه و تسلط سیاسی کاری خارج شود.

احمدی شادمهری خاطرنشان کرد: متاسفانه برخی سیاست های غلط اقتصادی دوره قبلی در این دوره در حال تداوم است، در شرایط کنونی اقتصاد، لزوم اصلاح سیستم یارانه ها به خوبی احساس می شود، در حالی که به جای این که اصلاح و هدفمندی یارانه ها صورت گیرد و باری از روی دوش بودجه دولت برداشته شود اجرای طرح اختصاص سبد کالا مشکلی بر مشکلات می افزاید.

وی با بیان این که سیستم یارانه ای چنگال های خود را در بدنه اقتصاد فرو کرده است، گفت: نیاز به اصلاحات شدید و عمیقی در تفکر اقتصادی دولت در این زمینه احساس می شود. در رابطه با سبد کالا می توان به این نکته اشاره کرد که گویا دولت خود را موظف به تهیه اقلام مورد نیاز مردم دیده است که این حرکت هم از نظر اقتصادی و هم از نظر فرهنگی ناشایسته است.

وی ادامه داد: این امر به لحاظ فرهنگی یک پدیده منفی برای جامعه محسوب می شود البته کسانی که امروزه سیاست های اقتصادی را تنظیم می کنند همان افرادی هستند که در دوره قبل تصمیم گیری را به عهده داشتند و حال نیز همان روش مرسوم است که باعث می شود فشار زیادی بر بودجه دولت وارد شود. دقت کنیم دولت موسسه خیریه یا نان آور خانه نیست.

احمدی شادمهری افزود: با وجود این‏ که یارانه ها بدون هیچ اصلاحی و طبق همان روال قبلی به همه اقشار جامعه پرداخت می شود، حدود ۳ هزار میلیارد تومان در دو نوبت سبد کالا هم در نظر گرفته شده است که این یک اشتباه در سیستم بودجه دولت محسوب می شود، زیرا فشاری بر بودجه وارد می کند که تداوم نداشتن آن در آینده خود یک مشکل خواهد شد. کاملا واضح است که سیاست هایی مانند ارائه سبد کالا نمی تواند شکاف طبقاتی را کاهش دهد.

وی افزود: در یک چشم انداز کلی باید به سمت اصلاح سیستم یارانه کنونی حرکت کنیم و اولین کاری که باید انجام دهیم این است که وضعیت کنونی را بدتر نکنیم. یارانه ها آنچنان بودجه دولت را تحت فشار قرار داده است که به گفته خود مقامات، دولت برای پرداخت حقوق کارمندان ناتوان شده است، با کدام توجیه اقتصادی سبد کالا اجرایی می شود.

استادیار دانشکده علوم اداری و اقتصاد دانشگاه فردوسی خاطرنشان کرد: ابتدا باید وضعیت موجود را تثبیت کنیم و سپس به طور تدریجی یارانه ها را به طرف اقشار آسیب پذیر هدایت کنیم. البته این امر با شناسایی دهک های آسیب پذیر جامعه تحقق می یابد، با پرداخت یارانه به طبقات پایین جامعه فشارهای اقتصادی کاهش خواهد یافت.

وی با اشاره به اینکه تامین سه هزار میلیارد تومان هزینه سبد کالا از منابعی است که به افزایش نقدینگی منجر می شود، گفت: این نکته را باید در نظر گرفت که ما چه پول نقد به مردم بپردازیم و چه خود کالا را، قطعا فشار بر تقاضا کل خواهد داشت. در شرایط کمبود منابع مالی دولت، این برنامه با تغییر حجم پول در سیستم بانکی همراه خواهد بود، به این معنی که دولت منابع درآمدی محدودی دارد و باید از طریق منابع بانک مرکزی تامین شود که این خود باعث افزایش پایه پولی، نقدینگی و فشار بر اقتصاد می شود.

احمدی شادمهری با بیان اینکه اصرار بر خرید اقلام مشخص از سوی دولت از لحاظ فرهنگی تاثیر منفی بر جامعه دارد، افزود: اینکه افراد باید اقلام مشخصی را تهیه کنند پدیده نامناسبی است، این گونه سیاست ها با روحیه آزادی و جامعه مدنی در تضاد است، توقع جامعه از دولتی که به آن امیدوار بودیم این نیست که اینگونه اصلاحات صورت گیرد.

وی بیان کرد: در حالتی که سیاسی کاری بر حوزه اقتصاد و تصمیم گیری های اقتصادی غلبه دارد. به جای اینکه سیاست مداران اقتصادی ما بر مبنای دانش اقتصادی خود تصمیم بگیرند بیشتر بر مبنای پارامترهای سیاسی تصمیم گیری می کنند. باید در نظر داشت در سیستم یارانه کنونی هیچ آیتم جدیدی نباید در نظر گرفته شود و هر گونه کاهش یا حذف یارانه بعد از شناسایی دهک های بالای درآمدی، در جهت تقویت ساختارهای علمی، بهداشتی، آموزشی و کالاهای عمومی هدایت شوند. به طور کلی جهت گیری کاهش یارانه ها باید به سمت گسترش علوم و فنون، سرمایه گذاری و تولید معطوف شود.