ضرورت بازنگری اساسی در رویکرد به نفت

  به گزارش پارس به نقل از فارس، محسن رضایی دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام در هفتمین نشست از همایش نفت و توسعه گفت: بیش از ۱۰۰ سال است نفت وارد اقتصاد و سیاست ما شده است. می توان گفت که نفت یکی از سیاسی ترین کالاهای اقتصادی ما است و سرنوشت دولتها را همین کالای اقتصادی تعیین کرده است.

وی ادامه داد: نفت کالایی است که هم اقتصاد و هم سیاست ایران را چه در بعد داخلی و چه در بعد خارجی تحت تاثیر قرار داده است.

رضایی با اشاره به چهار سوال مهم راجع به اقتصاد نفت تصریح کرد: باید پرسید چقدر نفت در کشور تولید می شود و با لحاظ عدالت بین نسلی چه میزان می بایست تولید شود؟ ، نفت چگونه به صورت بهینه تولید شود؟ امروز در کشور ما در برخی از چاه ها، بیش از ۶۰ درصد نفت خام باقی می ماند که قابل برداشت نیست.

وی ادامه داد: در واقع بحث تولید صیانتی از همین جا مطرح می شود که ما به گونه ای برداشت کنیم که حداکثر بهره برداری از چاه ها صورت بگیرد و همچنین مانع از برداشتهای آتی از آن نباشد

رضایی خاطرنشان کرد: چگونه از نفت استخراج شده استفاده کنیم؟ چند درصد خام فروشی و چند درصد فرآورده نفتی تولید و به فروش برسانیم؟ و از همه مهمتر این که از درآمدهای نفتی چگونه استفاده کنیم؟ آیا درآمدها را برای مخارج استفاده کنیم یا آنها را تبدیل به پس انداز و سرمایه گذاری کنیم؟

دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام اظهار داشت: اگر این درآمدها در بودجه دولت استفاده شود که تقریبا طی ۵۰ سال اخیر در اقتصاد ایران اینگونه بوده است، منجر به بروز بیماری تورم در اقتصاد کشور می شود.

رضایی افزود: در اکثر کشورهای جهان منبع اصلی هزینه های دولت را درآمدهای مالیاتی تشکیل می دهد که معنی این حرف آن است که اگر مردم کشور، درآمد و ثروت داشته باشند دولتها هم ثروت خواهند داشت چون در این کشورها درآمد دولت بخشی از کیکی است که توسط مردم جامعه تهیه می شود.

وی ادامه داد: اگر این کیک بزرگ باشد، سهم دولت هم بزرگ است، اما در کشور ما منابع طبیعی همانند نفت وجود دارد که دولت را قادر می سازد از دو جیب هزینه کند که یکی از آنها جیب مردم است یعنی مالیات و یکی دیگر استفاده از ثروتهای ملی یعنی درآمد نفتی به دست می آید.

رضایی در ادامه سخنان خود به بررسی سهم ایران از تولید نفت اوپک پرداخت و افزود: مطالعات نشان می دهد که تا ۲۰ سال آینده سه کشور عربستان سعودی، عراق و ایران تامین کننده عمده انرژی در جهان هستند. همچنین ایران به دلیل قرار گرفتن در کانون کشورهای دارای نفت، تاثیر بیشتری بر اقتصاد جهانی دارد.

دبیرمجمع تشخیص مصلحت نظام ادامه داد: مصرف زیاد به همراه وابستگی ۴۵ درصدی بودجه به درآمدهای نفتی و همچنین نقش تعیین کننده نفت در اقتصاد بین الملل و تجارت خارجی ایران، باید ما را به تامل وادار کند تا به یک بازنگری اساسی در رویکردمان به نفت برسیم.

وی گفت: این تغییر در رویکرد از ۱۲ سال پیش آغاز شد ولی تا رسیدن به یک رویکرد مطلوب فاصله زیادی داریم. اولین اقدام ما در تغییر رویکردمان مربوط به قانون قطع وابستگی بودجه های جاری کشور به نفت بود که با اصرار مقام معظم رهبری تحت عنوان برنامه های چهارم و پنجم ذکر و قرار شد که تا پایان سالهای برنامه پنجم وابستگی به صفر برسد.