وقتی به تاریخ نگاه می‌کنیم و گذشته را با اکنون مقایسه می‌کنیم در رفتار یهودیان منحرف و انسان‌ستیزی که تیره امروزین آن‌ها را با نام صهیونیسم می‌شناسیم، نوعی تشابه و پیوستگی می‌بینیم. در تاریخ اسلام دشمنان مختلفی رو به روی رسول اکرم قرار گرفتند اما در میان آن‌ها این یهودیان بودند که قلعه‌نشین بودند و نه شهرنشین و از همان قلعه‌ها نیز با سپاه اسلام می‌جنگیدند. سه جنگ بنی‌نضیر، بنی‌قریظه و بنی‌قینقاع حاصل محاصره و شکست سه قلعه با همین نام‌ها بود. قرآن کریم در سوره حشر، این خصلت یهودیان منحرف‌شده را به صراحت بیان می‌دارد: «لَا یُقَاتِلُونَکُمْ جَمِیعًا إِلَّا فِی قُرًى مُحَصَّنَةٍ أَوْ مِنْ وَرَاءِ جُدُرٍ بَأْسُهُمْ بَیْنَهُمْ شَدِیدٌ تَحْسَبُهُمْ جَمِیعًا وَقُلُوبُهُمْ شَتَّىٰ ذَٰلِکَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَا یَعْقِلُونَ». «آن‌ها هرگز با شما به‌صورت گروهی نمی‌جنگند جز در دژهای محکم یا از پشت دیوارها! پیکارشان در میان خودشان شدید است، (امّا در برابر شما ضعیف!) آنها را متّحد می‌پنداری، در حالی که دل‌هایشان پراکنده است؛ این به خاطر آن است که آن‌ها قومی هستند که تعقّل نمی‌کنند!».

 
امروز هم می‌بینیم که رژیم صهیونی مناطق تحت اشغال خود را به مدد سامانه‌های چندگانه پدافندی به صورت یک قلعه درآورده و در تلاش است با این سامانه‌ها و نیز پناهگاه‌های زیرزمینی این قلعه را هرچه بیشتر تحصین کند. دیدیم که جمعه‌شب نیز در جریان حمله بزدلانه به خاک پاک ایران اسلامی سران رژیم فورا خود را در اعماق پناهگاه‌هایشان پنهان‌ کردند و حمله را از دل زمین پیگیری کردند! 
خصلت دیگر این تیره انحرافی از یهود، تروریست بودن آن است. همین غزوه بنی‌نضیر که سوره حشر در بیان حکایت آن نازل شد، با قصد یهودیان آن قلعه برای ترور پیامبر اکرم صلوات الله علیه آن هم در حالی که با ایشان در پیمان بودند آغاز شد.
 در طول غزوه هم بار دیگر یکی از اهالی قلعه با تنی چند از یهودیان تصمیم به ترور حضرت رسول صلوات‌الله علیه می‌گیرد که با هوشمندی و دلاورمردی امیر مؤمنان سلام الله علیه، این توطئه خنثی شد و آن تروریست به هلاکت رسید. این الگو را امروز هم در رفتار یهودیان صهیونیست می‌بینیم. 
آن‌ها نیز پشت دیوارهای فرضی و ناکارآمد سامانه‌های پدافندی خود پنهان شده و از طریق ترور بزرگان مقاومت جنگ خود را پیش می‌برند.
ریشه این رفتار دیرینه دشمن، در بیان قرآن ترس است. « لَأَنتُم أَشَدُّ رَه بَة فِی صُدُورِهِم مِّنَ ٱللَّه ذَٰلِکَ بِأَنَّهُم قَوم لَّا یَفقَهُونَ ». صهاینه و نیاکان یهودی آنان هیچ ترسی از خدای سبحان که منشا و یگانه‌مالک قدرت و قوت است ندارند؛ اما در عوض از دشمنان خود که همان مؤمنان و احرار باشند، شدیدا در ترس‌اند!
این ترس در حمله جمعه‌شب رژیم نیز هویدا بود. حمله‌ای که با راهبرد «زدن در عین نزدن» همراه بود. آن‌ها تلاش کردند شدت این حمله به حدی باشد که ایران اسلامی را بیش از اندازه خشمگین نکند و راه برای پاسخ ندادن ایران باز باشد. 
با توجه به تحلیل قرآن از رفتار اجتماعی این یهودیان و با توجه به واقعیت‌های میدان، نقض حریم هوایی ایران با تدبیر نیروهای مسلح قهرمان ما باعث می‌شود خداوند ترسی که در دل بنی‌نضیر انداخت را به جان نتانیاهو و کابینه جنگ او بیندازد. همان ترسی که با ضرب شست حیدر کرار ایجاد شد و به بنی‌نضیر یادآوری کرد در صورت آغاز جنگ، با علی‌ابن ابیطالب طرف‌اند و این یعنی پهلوانان قلعه باید با سرهایشان خداحافظی کنند! باید دانست صهیونیسم امروز از یهود بنی‌نضیر بی‌مایه‌تر است. راهبرد سپاه اسلام در صدر اسلام، حمله به  زیرساخت‌های اقتصادی دشمن بود. «مَا قَطَعتُم مِّن لِّینَةٍ أَو تَرَکتُمُوهَا قَآئِمَةً عَلَىٰٓ أُصُولِهَا فَبِإِذنِ ٱللَّهِ وَلِیُخزِیَ ٱلفَٰسِقِینَ». اسلام نخل‌ها را قطع کرد و صدای شیون آن دنیاپرستان به آسمان رفت.