بررسی تفاوت‌های تجهیزات پسیو و اکتیو در شبکه‌های فیبر نوری ارتباطی

شبکه‌های ارتباطی نوین، همیشه سعی می‌کنند از کامل ترین و بهترین تجهیزات بهره ببرند. فیبر نوری یکی از این تجهیزات برتر است که همانند ستون فقرات شبکه‌های ارتباطی است. زیرا این نوع کابل‌ها، سرعت و پهنای باندی دارند که از کابل‌های مسی، بسیار بهتر و بالاتر است.

جهت استفاده کامل از کابل‌های فیبر نوری، به دو نوع تجهیزات تخصصی نیاز است: تجهیزات پسیو و تجهیزات اکتیو. اما این دو نوع تجهیزات چه کاری انجام می‌دهند و با یکدیگر چه تفاوتی دارند؟ در این مطلب قصد داریم، به بررسی دقیق تفاوت‌های این دو نوع تجهیزات، نقش آنها در شبکه‌های فیبر نوری، مزایا و معایب هر کدام، و نکات مهمی که باید در انتخاب و استفاده از آنها باید در نظر داشت، می‌پردازیم.

تجهیزات پسیو شبکه چیست؟

تجهیزات پسیو شبکه، که به آن‌ها Passive Network Equipment نیز گفته می‌شود، اجزایی ضروری در سیستم‌های انتقال داده‌ها هستند که بدون استفاده از نیروی الکتریکی یا تقویت‌کننده‌های سیگنال، عمل می‌کنند. این تجهیزات مسئولیت‌های اصلی‌ای چون هدایت، تقسیم، و اتصال داده‌ها را در شبکه‌های فیبر نوری بر عهده دارند.

برای درک بهتر کارکرد تجهیزات پسیو، تصور کنید شبکه کامپیوتری شما مانند یک سیستم آبرسانی در خانه عمل می‌کند. در این مثال، داده‌ها نقش آب را دارند و کابل‌های شبکه همانند لوله‌های آبرسانی هستند. تجهیزات پسیو، مانند شیرها و اتصالات در این سیستم، به هدایت و سازماندهی جریان داده‌ها (آب) در شبکه کمک می‌کنند بدون آنکه تغییر یا تقویتی در محتوای اطلاعاتی ایجاد شود.

بنابراین، تجهیزات پسیو شبکه به عنوان واسطه‌هایی در انتقال اطلاعات عمل می‌کنند، که امکان جابجایی داده‌ها از یک نقطه به نقطه دیگر را بدون دخالت فعال فراهم می‌آورند.

اکنون که توانستیم به چیستی این نوع تجهیزات پی ببریم، بهتر است با برخی از مهم‌ترین تجهیزات پسیو شبکه آشنا شویم:

آشنایی کامل با انواع تجهیزات پسیو شبکه و عملکرد آنها

• کابل شبکه

کابل مانند پلی است که اطلاعات را از طریق سیگنال‌های الکتریکی یا نوری بین فرستنده و گیرنده منتقل می‌کند. این پل‌ها از جنس مس یا فیبر نوری هستند و در انواع مختلفی مانند UTP، SFTP،FTP،STP و SSTP و فیبر نوری موجودند.

• پچ پنل

پچ پنل حکم مرکز اتصالات را در رک شبکه دارد. این پنل محل اتصال کابل‌های شبکه به سوئیچ یا سایر تجهیزات شبکه است و وظیفه‌ی سازماندهی و مدیریت این اتصالات را بر عهده دارد. کابل های فیبر نوری و کابل های مسی شبکه، هرکدام برای سربندی یا termination، به پچ پنل های مخصوص خود نیاز دارند.

• کیستون

کیستون رابطی است که در پچ پنل نصب می‌شود و مانند یک واسط عمل می‌کند. این رابط محل اتصال کابل شبکه به پچ پنل است و به برقراری ارتباط بین کابل و تجهیزات شبکه کمک می‌کند. متناظر این قطعه در فیبر نوری، همان آداپتر های فیبر نوری هستند که وظیفه مشابهی را درشبکه های فیبر نوری دارند دارند.

• فیس پلیت

فیس پلیت صفحه‌ای است که در محل نصب سوکت‌های دیواری یا کیستون‌ها قرار می‌گیرد. این صفحه نقش آرایشگری شبکه را دارد و ظاهری زیبا و مرتب به محل اتصال کابل‌ها می‌بخشد.

• داکت و ترانک

محافظ کابل: داکت و ترانک مانند کانال‌هایی امن هستند که از کابل‌های شبکه در برابر آسیب‌های فیزیکی مانند پارگی و له شدن محافظت می‌کنند. این کانال‌ها در ساختمان‌ها و محل‌های مختلف برای عبور امن کابل‌ها استفاده می‌شوند.

• رک

رک قفسه‌ای فلزی است که حکم خانه‌ای امن برای تجهیزات شبکه را دارد. این قفسه با سازماندهی و تهویه‌ی مناسب، به افزایش طول عمر تجهیزات و عملکرد بهتر آنها کمک می‌کند.

• تجهیزات جانبی

تجهیزات جانبی مانند پچ کورد، سوکت RJ45، کانکتور و... نقش قطعات اتصال را در شبکه دارند. این تجهیزات برای اتصال کابل‌ها و تجهیزات شبکه به یکدیگر استفاده می‌شوند و در ایجاد اتصالات پایدار و مطمئن در شبکه نقشی کلیدی ایفا می‌کنند.

تجهیزات اکتیو شبکه چیست؟

در مقابل تجهیزات پسیو، تجهیزات اکتیو شبکه از نیروی الکتریکی برای انجام وظایف خود بهره می‌برند. این تجهیزات، که شامل دستگاه‌هایی مانند روترها، سوئیچ‌ها و مبدل‌های سیگنال هستند، قادر به تقویت، تبدیل و پردازش سیگنال‌های نوری در شبکه‌های مدرن می‌باشند. وجود این قابلیت‌ها، تجهیزات اکتیو را به اجزای حیاتی در پیاده‌سازی وظایف پیچیده‌تری مانند مسیریابی، سوئیچینگ و رمزنگاری تبدیل کرده است.

تجهیزات اکتیو، با استفاده از نیروی الکتریکی، نه تنها اطلاعات را از یک نقطه به نقطه دیگر منتقل می‌کنند، بلکه توانایی دارند تا کیفیت و کارایی انتقال داده‌ها را افزایش دهند. این افزایش کیفیت و کارایی، تجهیزات اکتیو را به عنصری ضروری در شبکه‌هایی که نیازمند پهنای باند بالا و تاخیر پایین هستند، تبدیل کرده است.

از مهم‌ترین تجهیزات اکتیو شبکه می‌توان موارد زیر را نام برد:

• روتر: روتر بخش مغز متفکر این تجهیزات است که اطلاعات را دریافت کرده، آدرس آنها را خوانده و بهترین مسیر را برای رسیدن به مقصد انتخاب می‌کند. عملگر روترها با استفاده از الگوریتم‌های پیچیده‌ای است که بوسیله آن‌ها مسیریابی اطلاعات را، به گونه‌ای انجام می‌دهند که کارکرد شبکه بدون وقفه جریان داشته باشد.روتر ها بسته به اینکه دارای پورت های RJ45 باشند یا پورت های SFP، می توانند در هر دو شبکه مسی و یا فیبر نوری مورد استفاده قرار گیرند.
• سوئیچ: سوئیچ اطلاعات را به سمت دستگاه‌های مختلف در شبکه هدایت می‌کند. سوئیچ‌های لایه 2 با بررسی MAC address هر دستگاه و سوییچ های لایه 3 با بررسی IP هر دستگاه ، اطلاعات را به مقصد دقیق خود هدایت می‌کنند و از ترافیک‌های بی‌مورد و اتلاف وقت جلوگیری می‌کنند. سوییچ ها نیز بسته به اینکه دارای پورت های RJ45 باشند یا پورت های SFP، می توانند در هر دو شبکه مسی و یا فیبر نوری مورد استفاده قرار گیرند.
• هاب: هاب یک دستگاه ساده است که وظیفه‌ی اتصال چندین دستگاه را بر عهده دارد.
• مودم: مودم، سیگنال‌های اینترنت را از خط تلفن یا کابل فیبر نوری دریافت کرده و آنها را به سیگنال‌هایی تبدیل می‌کند که بتوان از دنیای بیرون به دنیای شبکه بزرگ اینترنت وارد شد. در شبکه های مسی مخابراتی این مودم ها همان مودم های ADSL و یا VDSL هستند که پورت ورودی RJ11 دارند اما در شبکه های فیبر نوری یا FTTH، مودم های فیبر نوری یا ONT ها کاربرد دارند که دارای پورت ورودی فیبر نوری هستند.
• کارت شبکه: کارت شبکه یک قطعه سخت‌افزاری است که به کامپیوتر شما اجازه می‌دهد تا به شبکه متصل شود و با سایر دستگاه‌ها ارتباط برقرار کند.
• فایروال: دیواره آتش یا فایروال‌ها از شبکه در برابر حملات سایبری و هکرها محافظت می‌کنند. فایروال‌ها با بررسی ترافیک ورودی و خروجی، بسته‌های مشکوک را شناسایی و مسدود می‌کنند و از نفوذ بدافزارها و هکرها به شبکه جلوگیری می‌کنند.

نقش تجهیزات پسیو در شبکه فیبر نوری

شبکه فیبر نوری، به عنوان یک فناوری پیشرفته در زمینه انتقال داده‌ها، از کابل‌های فیبر نوری استفاده می‌کند. این کابل‌ها، به جای استفاده از رشته‌های مسی موجود در کابل‌های معمولی شبکه، حاوی الیاف شیشه‌ای بسیار نازک هستند که قادر به انتقال داده‌ها با سرعت‌های بالا و برد طولانی هستند.

تجهیزات پسیو در شبکه‌های فیبر نوری نقش حیاتی دارند. این تجهیزات، که شامل اتصالات، تقسیم‌کننده‌ها و عناصر هدایت‌کننده نور هستند، به انتقال و توزیع سیگنال‌های نوری در سرتاسر شبکه بدون نیاز به تقویت‌کننده‌های الکتریکی کمک می‌کنند.

وظایف اصلی تجهیزات پسیو در شبکه فیبر نوری:

• هدایت نور: کابل‌های فیبر نوری، نور را در مسافت‌های طولانی هدایت می‌کنند.
• تقسیم نور: اسپلیترهای فیبر نوری، سیگنال نوری را به چندین مسیر مجزا تقسیم می‌کنند تا به چندین کاربر یا دستگاه برسد.
• اتصال: کانکتورها و آداپتورهای فیبر نوری، کابل‌ها و تجهیزات را به یکدیگر متصل می‌کنند.
• محافظت: کابینت‌های فیبر نوری، اتصالات فیبر نوری را از گرد و غبار، رطوبت و آسیب‌های فیزیکی محافظت می‌کنند.

مزایا و معایب تجهیزات پسیو چیست؟

مزایای تجهیزات پسیو:

تجهیزات پسیو از نظر طراحی و عملکرد ساده هستند و نیاز به نگهداری و پیکربندی پیچیده ندارند. همچنین به دلیل عدم وجود قطعات متحرک یا اجزای الکترونیکی، تجهیزات پسیو بسیار قابل اعتماد هستند و عمر طولانی دارند. از نظر هزینه نیز، تجهیزات پسیو نسبت به تجهیزات اکتیو ارزان‌تر هستند. در نهایت، تجهیزات پسیو، اتلاف سیگنال را به حداقل رسانده و کیفیت سیگنال را در مسافت‌های طولانی حفظ می‌کنند.

معایب تجهیزات پسیو:

داشتن عملکردهای محدودی در انجام وظایف پیچیده‌تر شبکه مانند مسیریابی یا سوئیچینگ از معایب بزرگ تجهیزات پسیو است. همچنین، تجهیزات پسیو نمی‌توانند سیگنال‌های ضعیف را تقویت کنند و ممکن است در مسافت‌های بسیار طولانی دچار افت کیفیت شوند. بنابراین برای بهره‌برداری کامل از شبکه فیبر نوری، به تجهیزات اکتیو نیز نیاز است.

نقش تجهیزات اکتیو در شبکه فیبر نوری

تجهیزات اکتیو در مقایسه با تجهیزات پسیو، وظایف پیچیده پردازش، مسیریابی، کنترل و مدیریت اطلاعات را در شبکه فیبر نوری ایفا می‌کنند. بیایید برخی از این وظایف را مورد بررسی قرار دهیم:

• • تقویت سیگنال: اولین و مهمترین وظیفه تجهیزات اکتیو، تقویت سیگنال‌های نوری ضعیف شده در مسافت‌های طولانی است. انجام این فرآیند در شبکه‌های فیبر نوری با مسافت‌های بسیار زیاد، اهمیت بیشتری دارد.به این تجهیزات در اصطلاح Optical Amplifier گفته می شود.
  • تبدیل سیگنال: تجهیزات اکتیو سیگنال‌های نوری را به سیگنال‌های الکتریکی یا برعکس تبدیل می‌کنند. انجام این وظیفه توسط تجهیزات اکتیو، برای اتصال دستگاه‌های مختلف به شبکه فیبر نوری که از سیگنال‌های الکتریکی استفاده می‌کنند، اهمیت دارد. در واقع SFP ها این کار را انجام می‌دهند. SFP ها ماژول هایی هستند که بر روی پورت های فیبر نوری تعبیه شده بر روتر ها و سوییچ ها و OLT ها و ... نصب می شوند و سیگنال های نور
  • مسیریابی: قبلا نیز اشاره کردیم که روتر وظیفه مسیریابی ترافیک شبکه را بین شبکه‌های مختلف بر عهده دارند. روترها بهترین مسیر را برای ارسال داده‌ها بر اساس آدرس IP مقصد انتخاب می‌کنند.
  • سوئیچینگ: سوئیچ‌ها در شبکه‌های فیبر نوری برای اتصال کامپیوترها، سرورها، چاپگرها و سایر دستگاه‌ها به شبکه استفاده می‌شوند.
  • رمزگذاری: تجهیزات اکتیو جهت رمزگذاری داده‌ها در شبکه‌های فیبر نوری، مناسب هستند. رمزگذاری اطلاعات مالی یا پزشکی حساس را در شبکه فیبر نوری محافظت می‌کند. فایروال‌ها و سیستم‌های رمزگذاری داده (مانند VPN) برای رمزگذاری و ایمن‌سازی ترافیک شبکه استفاده می‌شوند.
  • مدیریت ترافیک: تجهیزات اکتیو، مدیریت ترافیک شبکه و بهینه‌سازی عملکرد شبکه را نیز انجام می‌دهند. شبکه‌های شلوغ که ترافیک داده بالایی دارند، به یک مدیر ترافیک خوب نیاز دارند. تجهیزات اکتیو، برای مدیریت ترافیک از روش‌های اولویت‌بندی ترافیک، محدود کردن پهنای باند استفاده می‌کند.
  • نظارت و عیب‌یابی: نظارت بر عملکرد شبکه و عیب‌یابی مشکلات شبکه توسط تجهیزات اکتیو است؛ که موجب شناسایی و رفع سریع مشکلات شبکه، می‌شود. برای نظارت و عیب یابی از سیستم‌های مدیریت شبکه (NMS) استفاده می‌شود که وظیفه‌ی جمع‌آوری داده‌های عملکرد و هشدار در مورد مشکلات احتمالی را انجام می‌دهد.
  • ارائه خدمات: در میان تجهیزات اکتیو، روترهای VOIP، سرورهای SIP و گیت‌وی‌های PSTN برای ارائه خدمات صوتی از طریق شبکه‌های فیبر نوری، استفاده می‌شوند.
  • پشتیبانی از پروتکل‌های مختلف: تجهیزات اکتیو می‌توانند از طیف وسیعی از پروتکل‌های شبکه مانند TCP/IP، MPLS و Ethernet پشتیبانی کنند.

با پیشرفت فناوری، قابلیت‌ها و کاربردهای جدیدی برای تجهیزات اکتیو در شبکه‌های فیبر نوری به وجود می‌آید که همواره در حال توسعه هستند. نقش حیاتی تجهیزات اکتیو در راه اندازی و مدیریت شبکه‌های فیبر نوری را نمیتوان انکار کرد‌.

مزایا و معایب تجهیزات اکتیو چیست؟

مزایای تجهیزات اکتیو:

تجهیزات اکتیو طیف وسیعی از وظایف مانند مسیریابی، سوئیچینگ، رمزگذاری و مدیریت ترافیک را انجام می‌دهند. همچنین توانایی تقویت سیگنال‌های ضعیف را دارند و کیفیت سیگنال را در مسافت‌های طولانی حفظ می‌کنند. نکته جالب این است که تجهیزات اکتیو را می‌توان از راه دور هم، پیکربندی و مدیریت کرد، بنابراین می‌توانید عملکرد شبکه را به طور موثرتری کنترل کنید. داشتن قابلیت ارتقا تجهیزات برای مطابقت با نیازهای شبکه، از دیگر مزیت‌های این تجهیزات است.

معایب تجهیزات اکتیو:

تجهیزات اکتیو طراحی و عملکرد پیچیده‌تری و نیاز به نگهداری و پیکربندی منظمی دارند. تجهیزات اکتیو نسبت به تجهیزات پسیو گران‌تر بوده و مصرف برق بالایی دارند و با توجه به مصرف شان، گرمای زیادی تولید می‌کنند.

چگونه تجهیزات مناسب برای شبکه‌های فیبر نوری را انتخاب کنیم؟

انتخاب درست تجهیزات برای شبکه‌های فیبر نوری به عوامل مختلفی بستگی دارد. اولین گام برای انتخاب مناسب، شناخت نوع شبکه است؛ که می‌تواند شامل شبکه‌های محلی (LAN)، شبکه‌های وسیع (WAN) یا شبکه‌های متروپولیتن (MAN) باشد. هر یک از این شبکه‌ها نیازمند تجهیزات خاصی بر اساس مشخصات و کاربردهای فراوان خود هستند.

عامل دوم، اندازه شبکه است که بر تعداد و نوع تجهیزات مورد نیاز تاثیر می‌گذارد. این شامل تعداد کاربران و دستگاه‌های متصل به شبکه است. تجهیزات باید قادر به پشتیبانی از حجم و ترافیک شبکه باشند.

علاوه بر این، عملکردهای کلیدی مورد نیاز شبکه مانند سرعت انتقال داده‌ها، پهنای باند مورد نیاز، و قابلیت اطمینان شبکه باید در نظر گرفته شود. این عملکردها تعیین کننده نوع تکنولوژی و مشخصات فنی تجهیزات انتخابی خواهند بود.

در نهایت، بودجه موجود نیز یک عامل تعیین‌کننده در انتخاب تجهیزات است. بودجه تعیین می‌کند که چه محدودیت‌هایی برای خرید و نصب تجهیزات وجود دارد و چه سطحی از کیفیت و عملکرد می‌توان انتظار داشت.

آشنایی با تجهیزات تست برای بررسی عملکرد تجهیزات پسیو فیبر نوری:

پس از راه‌اندازی اولیه شبکه‌های فیبر نوری، و همچنین در مواردی که کارکرد نادرستی مشاهده می‌شود، انجام تست و بررسی دقیق با استفاده از تجهیزات تخصصی ضروری است. در ادامه به معرفی برخی از مهم‌ترین تجهیزات تست مورد استفاده در این شبکه‌ها می‌پردازیم:

1. پاور متر نوری (Optical Power Meter): دستگاهی که برای اندازه‌گیری توان سیگنال‌های نوری به کار می‌رود و اطلاعات دقیقی از کارآیی سیگنال فراهم می‌کند.
2. لایت سورس (Optical Light Source): این دستگاه سیگنال‌های نوری با مشخصات معین تولید می‌کند تا بتوان خواص انتقال نور در فیبرها را آزمایش کرد.
3. قلم نوری (Visual Fault Locator): با تولید لیزر قابل رویت، این دستگاه به شناسایی خطاها در مسیر فیبر نوری و تجهیزاتی مانند پیگتیل و اسپلیتر کمک می‌کند.
4. لیزر یاب (Optical Identifier): این دستگاه برای تشخیص وجود یا عدم وجود سیگنال‌های نوری در تارهای فیبری استفاده می‌شود.
5. OTDR (Optical Time-Domain Reflectometer): ابزاری پیشرفته برای اندازه‌گیری طول کابل‌های فیبر نوری، افت مسیر، افت در جوش‌های فیوژن و تخمین محل خرابی‌های احتمالی است.

این تجهیزات برای حفظ دقت و کارایی شبکه‌های فیبر نوری ضروری هستند و به مدیریت بهتر و اطمینان از کارکرد صحیح شبکه کمک شایانی می‌کنند.

اهمیت دستگاه‌های تست و اندازه‌گیری در ارزیابی کیفیت فیبر نوری

از دستگاه‌های تست و اندازه‌گیری برای ارزیابی کیفیت فیبر نوری و شناسایی عیوب احتمالی استفاده می‌شوند. این کار موجب اطمینان از عملکرد صحیح شبکه فیبر نوری ضروری است. به عنوان مثال دستگاه‌های تست OTDR که محل خمش ها، جوش های فیوژن با افت بالا و ایرادات طول کابل را با دقت میلی‌متری اندازه‌گیری می‌کنند؛ یا پاورمتر ها که ابزاری بسیار مهم برای تکنسین های فیبر نوری در پروژه هایFTTH به شمار می روند. در بخش بعدی دستگاه های تست را با توضیحات بیشتری معرفی خواهیم کرد.

نحوه استفاده از تجهیزات تست برای عیب‌یابی تجهیزات پسیو

با استفاده صحیح از تجهیزات تست و اندازه گیری و انجام مراحل عیب‌یابی دقیق، می‌توانید به سرعت و به آسانی مشکلات تجهیزات پسیو را شناسایی و حل کنید و از شبکه‌ای پایدار و بدون نقص بهره ببرید. به همین منظور مطالبی جهت آموزش نحوه استفاده از تجهیزات تست را جمع آوری کرده و خدمتتان ارائه میدهیم.

برای انجام تست، به ابزارهایی نیاز داریم که می بایست از قبل تهیه کرده باشیم.

1. OTDR (Optical Time Domain Reflectometer): خمش ها، افت سیگنال و ایرادات طول کابل را با دقت میلی‌متری اندازه‌گیری کرده و گرافی دقیق از سلامت فیبر نوری ارائه می‌دهند. این گراف بر روی نموداری نمایش داده می شود که محور عمودی آن میزان توان نور است و محور افقی، متراژ کابل است. طبیعی است که توان سیگنال نوری با دور شدن از منبع نور کاهش می یابد لذا همواره شیب کلی این گراف ها نزولی است.

در طول یک مسیر فیبر نوری ممکن است جوش های فیوژن متعددی وجود داشته باشد. همچنین ممکن است در نقاطی از مسیر، دو کابل مختلف با پچکورد و کانکتور به هم متصل شده باشند. دستگاه OTDR می تواند تمام این جزئیات را در قالب یک گراف و جدول نمایش دهد. در شکل زیر یک گراق OTDR را مشاهده می کنید. شیب نزولی گراف بیانگر افت ذاتی کابل، و افت های ناگهانی نظیر آنچه در شکل مشاهده می کنید نشانگر splice loss یعنی افت ناشی از جوش فیوژن هستند. همچنین برآمدگی های قله مانند نظیر آنچه در شکل مشاهده می کنید، وجود کانکتورها یعنی پیگتیل و پچکورد در آن نقطه را نشان می دهند. در نهایت در انتهای گراف یک برآمدگی قله مانند بیانگر انتهای کابل می باشد.

1. پاورمتر نوری: این وسیله، سطح توان سیگنال نوری را در طول مسیر اندازه‌گیری می‌کند. اعداد -50 و یا 70- بر روی صفحه نماشگر، به معنی عدم وجود سیگنال در فیبر نوری هستند. از این ابزار در پروژه های FTTH استفاده فراوانی می شود . زیرا که برای برقراری ارتباط بین ONT و OLT، می بایست سطح سیگنال دریافتی سمت مشترک مابین عدد 8- و 28- باشد.

1. دستگاه لایت سورس یا OLS: همانطور که از نامش مشخص است منبعی است جهت تولید نور لیزر در طول موج های پرکاربرد یعنی طول موج های 1310nm، 1550nm، 1490nm، 850nm .

با کمک این دستگاه می توان در نقاطی که دستگاه های اکتیو فیبر نوری وجود ندارد با کمک دستگاه پاورمتر، افت دو سر کابل را اندازه گیری نمود. به این صورت که ابتدا دستگاه لایت سورس و پاورمتر را به کمک دو پچکورد و یک آداپتر به هم متصل نموده و بعد از فشردن دکمه REF بر روی پاورمتر،اتصال دو دستگاه را از یکدیگر جدا نموده و هر کدام را در یک سر کابل قرار می دهیم. در این حالت عدد نشان داده شده بر روی صفحه پاور متر، همان افت خالص مسیر است.

1. قلم نوری (VFL): قلم نوری (VFL) نیز ابزاری بسیار ساده و کارآمد برای متخصصین شبکه، تکنسین های فیبر نوری و کارشناسان مخابراتی است. با کمک این ابزار به راحتی می توان از سلامت پیگتیل ها و پچکورد ها و کابل فیبر نوری اطمینان پیدا کرد. به این ترتیب که نور قرمز رنگ این دستگاه را از یک سمت به فیبر نوری تابانده، و در صورت سالم بودن کابل و اتصالات، نور از سمت دیگر قابل مشاهده است. البته در این روش نمی توان افت فیبر را محاسبه نمود بنابراین نسبت به روش های بالا از دقت کمتری برخوردار است.

5. لیزریاب یا optical identifier: لیزریاب می تواند وجود و یا عدم وجود سیگنال در تار نوری را تشخیص دهد.

مکانیزم عملکرد این تستر به این صورت است با قرار دادن تار نوری درون آن و سپس فشردن اهرم مربوطه، حسگر ها می توانند وجود یا عدم وجود نور و همچنین جهت نور را تشخیص دهند . در دیتاسنتر ها و مراکز زیرساخت که به دلیل حساسیت بالا نمی توان پچکورد ها را از روی سوییچ ها و OCDF ها جدا کرد، می توان از این وسیله جهت تست استفاده نمود. همچنین در داخل مفصل های فیبر نوری می تواند مورد استفاده قرار گیرد.

رویه‌های تشخیص و رفع مشکلات در شبکه‌های فیبر نوری

اکنون با شناختن این تجهیزات ، هنگام بروز مشکل در شبکه باید بدانیم چه کاری را با چه اولویتی باید انجام دهیم. می توان ابتدا با VFL یا همان قلم نوری مسیر را چک کرد. در صورت عدم رویت نور در انتهای مسیر، اولین قدم این است که به دنبال محل خرابی کابل باشیم.علائم فیزیکی مانند پارگی کابل، خمیدگی، له شدن یا کثیفی کانکتورها و یا شل بودن کانکتور ها را بررسی می کنیم.

حالا وقت آن رسیده است که به سراغ تجهیزات تست مانند OTDR، طول کابل، افت سیگنال در نقاط مختلف، انحرافات و ایرادات را اندازه‌گیری کنیم.

با پاورمتر نوری نیز، سطح توان سیگنال نوری را در ابتدای کابل، انتهای کابل و نقاط میانی اندازه‌گیری کنید. سپس با منابع نور لیزری، صحت و یکنواختی نور انتقالی از کانکتورها را بررسی کنید.

اگر تمامی مراحل را به دقت پشت سر گذاشته باشید، میتوانید اشکالات شبکه را رفع کرده و یا قطعات خراب را تعویض کنید.

نتیجه‌گیری

تجهیزات پسیو و اکتیو مانند دو عضو جداناپذیر در شبکه‌های فیبر نوری هستند که وجود هر دو به شدت به یکدیگر وابسته است. این دو نوع تجهیزات با همکاری یکدیگر به حفظ و بهبود عملکرد شبکه کمک می‌کنند. در انتخاب تجهیزات مناسب برای شبکه خود دقت کنید و مطمئن شوید که هر دو نوع تجهیز را به شکل متعادل و مناسب به کار می‌گیرید. همچنین، در هنگام بروز هرگونه مشکل در شبکه، از تجهیزات تست دقیق و مناسب برای بررسی و ارزیابی عملکرد تجهیزات پسیو و اکتیو استفاده کنید. این دقت و توجه اطمینان از عملکرد بی‌نقص و پایدار شبکه فیبر نوری شما را تضمین می‌کند.