وحدت حداکثری

۱-از زمانی که تئوریسین‌های «حزب مشارکت» ویروس پلورالیسم سیاسی را زیر پوست جامعه سیاسی تزریق کردند، مجمع روحانیون مبارز دچار انشعاب شد و یک ضلع رقابت‌های سیاسی با دور شدن از مبانی امام (ره) و رهنمودهای بنیانگذار جمهوری اسلامی در منشور برادری، قواعد مشارکت و رقابت را در کشور به هم زد.
محصول تکثرگرایی در این ضلع باعث شد برخی به تجزیه‌طلبان، معاندین و مخالفان انقلاب و منافقین بپیوندند، برخی در برزخ حمایت از انقلاب و مخالفان انقلاب، یک دوزیستی سیاسی توأم با بی‌هویتی را بگذرانند و به پروژه سکولاریزاسیون بپردازند.
برخی نیز با پایبندی به امام (ره) و مبانی انقلاب اسلامی عطای چپ‌اندیشی در سپهر سیاست ایران را به لقای آن ببخشند و در کنار نیروهای انقلاب به هم‌افزایی در حوزه اقتدار ملی فکر و عمل کنند.
۲- آثار و نتایج ویروس پلورالیسم سیاسی در جناح دیگر باعث شد از انتخابات ۸۴ به بعد، اصولگرایان نیز به کثرت‌گرایی روی آورند و از وحدت و همگرایی فاصله بگیرند. ترس از دست دادن قدرت و حرص و طمع به کسب قدرت، باعث شد برخی که مأمور بودند در سنگر صیانت از تنگه احد انقلاب بمانند، تنگه را رها کنند و برای تقسیم غنائم خود را از آن مرتبت پاسداری فرو کاهند. این فروکاهیدن، باعث شد رقابت‌های سیاسی طی ۳۰ سال گذشته فراز و فرودهایی را طی کند.
۳- اکنون چشم‌انداز مشارکت در دو سوی اصلی رقابت از باب وحدت حداکثری دچار ابهام و اخلال است.
این اخلال و ابهام به لحاظ رهبری جریان و نیز گفتمان و هویت سیاسی دچار بحران مشروعیت است. دشمن در چارچوب یک جنگ شناختی و جنگ روانی از این بحران برای کاستن اقتدار ملی سود می‌برد.
۴- مجلس یازدهم با کارنامه‌ای مشخص به داوری رهبری معظم انقلاب در مجموع یک مجلس انقلابی بوده است. این مجلس محصول ائتلاف نیروهای انقلاب اسلامی است.
نیروهای انقلاب برای تداوم مسیر انقلابیگری باید با وحدت حداکثری، توفیق انتخابات گذشته را تکرار کنند.
۵-شناخت میدان مشارکت و رقابت و شناخت واقعی رقیب، همه نیروهای انقلاب اسلامی را به همگرایی و وحدت حداکثری فرا می‌خواند. کژراهه تکثر‌گرایی، مشی درستی در سیاست ورزی در این دروه از انتخابات مجلس شورای اسلامی نیست.
فضا را غبارآلود کردن برای پنهان کردن مختصات میدان و علمداری و علمداران آن نوعی همکاری با رقیب اصلی است.
فقط کمی هوش سیاسی لازم است که از ورود به این وادی پرهیز کنیم.
۶- راهپیمایی عظیم ۲۲ بهمن امسال  یک رخداد عظیم و حماسی بود که چشم جهانیان را خیره کرد. این راهپیمایی عظیم در آستانه پیروزی قریب‌الوقوع ملت فلسطین نشان داد ایران اسلامی به عنوان ام‌القرای جهان اسلام و ام‌القرای جهان آزاد چون کوه در برابر تجاوزات آمریکا و صهیونیسم بین‌المللی ایستاده است و ملت ایران مشعل آزادی و عدالت را به دست گرفته و پیشاپیش ملت‌های جهان به سوی حضور و ظهور امام عصر (عج) در حرکت است.