یا علی گفتند و عشق آغاز شد / میزبانی بی‌توقع موکب‌داران از مردم در مهمونی ده کیلومتری غدیر

مثل طاووس که پَرش قسمت هر کس نشود، بردن نام علی قسمت هر کس نشود و بی شک اگر به حق ترین نام بُردگان شاه ولایت را بخواهیم نام ببریم ، موکب داران سرسلسه داران این وادی اند که بی ادعا و بی توقع از میلیون ها مهمان جشن ولایت میزبانی می کنند. سازمان و نهادهای مختلف موکب داری جشن غدیر را عهده دارند اما بی شک در این میان موکب های مردمی از ارزش بالاتری برخوردار ترند. حاج جعفر در موکبش آش رشته می دهد اسم موکبش را که می پرسم می گوید بنویس موکب مقلدان ولایت ، پیروان امام راستین. او که با دو پسر و برادرزاده هایش بانی خیر شده اند می گوید با زحمت بسیار توانستم ثبت نام کنم.

ظاهرا امسال متقاضیان موکب داری نسبت به سال گذشته بیشتر هم شده است. حاج جعفر که سال گذشته هم در تئاتر شهر موکب زده بود امسال در خیابان منتهی به امام حسین خیمه ارادت را برپا کرده و با رویی باز و مهربان سعی می کند از همه پذیرایی کند هرچند که جمعیت امان نمی دهد. یکی از موکب ها هم پر از خانم هایی است که در میانشان از دهه هشتاد پیدا می شود تا دهه ۴۰، سیب زمینی سرخ می کنند، کاهو خرد می کنند و فلافل در نان می زنند و خلاصه یک فست فودی غدیری راه انداخته اند، هیات دختران نورالدین.

سمانه دختر ۱۸ ساله ای است که پای دیگ سیب زمینی چهره اش در گرمای تابستانی مثل لبو شده است، می گوید از صبح ۶۰۰ سیب زمینی پوست کنده ام ، نای حرف زدن ندارد اما خوشحال است و می گوید تجربه اولم بود و با تمام سختی هایش افسوس میخورم که چرا سال قبل شرکت  نکرده بود. از انگیزه اش می پرسم می گوید عشق به علی را همیشه در کتاب ها خوانده ایم و از پدر و مادر و معلم ها شنیده بودم و در بشیاری جشن ها و سوگواری های ائمه بودم اما امسال از اینکه سهمی در این مراسم دارم احساس بزرگ شدن می کنم.

آقای حسینی در موکب بنیاد خیریه وفاق سبز علوی آش با همکارانشان شربت می دهند، او که با انگیزه شفای خواهرش آمده می گوید از برکات این مهمانی و جشن شنیده بودم ، صاحب این مهمانی بزرگترین شاه ولایت است .امیدوارم من و خیلی از مریدانی که امروز برای خدمت یا حضور آمده اند دست خالی از این سفره خیر برنگردند. موکب داران و خیل عظیم مردم و هر که امروز به این ضیافت آمده بی شک یک حرف دارند، حرفی که رمز وحدت کلمه همه است. عشق به علی.