به این زودی فراموش کرده‌اید ؟!

حدود یک سال از دولت سید ابراهیم رئیسی گذشته است. دولت رئیسی در این یک سال، چند دستاورد بزرگ و ملموس به شرح زیر داشته است:
الف. رئیسی شخصا به تمام استان‌های کشور سفر کرده است. این کار، فاصله بالا و پایین هرم اداری کشور را کاهش می‌دهد، نظام تصمیم سازی دولت را چابک می‌کند، دولتمردان را از نزدیک در جریان مسائل و ظرفیت‌های چهارگوشه ایران قرار می‌دهد و مهم‌تر از همه، مردم را دلگرم می‌کند.
ب. در دولت رئیسی، روال واکسیناسیون عمومی، جهشی چند برابری داشته و مسئله واکسن را از فهرست دغدغه‌های مردم خارج کرده است.
پ. علیرغم تمام محدودیت‌های بین‌المللی موجود، تهران به چهارراه دیپلماسی اقتصادی تبدیل‌شده و در این یک سال، روسای جمهور و مقامات بسیاری از کشورهای تأثیرگذار دنیا ازجمله چین و روسیه، مهمان تهران بوده‌اند. مهم‌تر از آن، ایران در همین مدت کوتاه، عضو ناظر سازمان همکاری‌های اقتصادی شانگهای شده است. احتمال عضویت ایران در بریکس پلاس و امضای موافقت‌نامه تجارت آزاد میان ایران و اتحادیه اقتصادی اوراسیا در آینده نزدیک، از دیگر خبرهای مثبت یک سال اخیر بوده است.
ت. افزایش صادرات نفتی و غیرنفتی، از مهم‌ترین  دستاوردهای دولت رئیسی بوده است. مهم‌تر از صادر کردن نفت و مشتقات آن، وصول درآمدهای ناشی از آن بوده که تنها در ۴ ماه ابتدایی امسال، نسبت به دوره مشابه سال قبل ۵۸۰ درصد افزایش داشته است.
همه این دستاوردها در حالی است که اخیرا چند رسانه منسوب به جریان کارگزاران، به‌صورت جریانی، تلاش دارند دولت رئیسی را ناکارآمد جلوه دهند. ازجمله حملات جریان مذکور به دولت سیزدهم عناوین اول روزنامه سازندگی در هفته‌های اخیر است که برخی چنین بوده است: «وعده‌های ابراهیم» ، «نگران اقتصاد هستیم»و یا حتی از عملکرد جریان اصولگرا با عنوان «۳۰ سال کارشکنی» یادکرده است. 
این در حالی است که تا همین یک سال پیش، روحانی، جهانگیری، نوبخت، واعظی، زنگنه، همتی و تمام چهره‌های حداکثری و به قول مرحوم ترکان، ژنرال‌های جریان کارگزاران بر اریکه قدرت سوار بوده‌اند و نتیجه مشخص است. این دوستان که هرروز به دولت رئیسی و دستاوردهایش می‌تازند، یادشان رفته که رئیس‌جمهور محبوبشان گفته بود «واکسن کرونا سوهان قم نیست که فراوان باشد.» آیا فراموش کرده‌اند که سخنگوی دولت قبل می‌گفت « علت ناتوانی در تأمین واکسن، نپیوستن به FATF است »یا رئیس بانک مرکزی تحریم‌های آمریکا را مانع ورود واکسن می‌دانست. حال چه شده که باوجود موانع متعدد در مذاکرات و توقعات بی‌جای طرف غربی از یک‌سو و عزت طلبی طرف ایرانی از سوی دیگر، تنها تا پایان اسفند ۱۴۰۰ واردات واکسن ۸ برابر شده است؟ از همه این موارد گذشته، مگر وحشتناک‌ترین سقوط ارزش پول ملی، سنگین‌ترین سقوط تاریخ بورس کشور، بیشترین نوسان و تلاطم در بازارهای مسکن، ارز، طلا، خودرو و لوازم‌خانگی ازجمله موارد کارنامه مشعشع دولت پیشین نبوده است؟ در همان ایام نوشته بودم که با ادامه وضع موجود، کشور به‌زودی در تله فقر گرفتار خواهد شد. دولت فعلی هر چه کرده، قطعا ترمز آن قطار را کشیده است و اگر هم امروز، ناچار به آزادسازی قیمت‌ها و پذیرش تورم است، تلاشی برای جبران خسارت سیاست موسوم به ارز جهانگیری است. دولت پیشین حتی اراده یا انگیزه توزیع و مدیریت مصرف برق در تابستان و گاز در زمستان را نداشت. همین حالا، هر فرد کم‌اطلاع در دورترین روستاهای ایران هم می‌فهمد که امسال اولین بار است در پنج سال گذشته، برق بخش مسکونی تقریبا در تابستان قطع نشده است. مثال‌ها البته فراوان است اما نمی‌خواهیم به گذشته برگردیم و با یادآوری آن دوران زیان‌بار، کام مردم را تلخ کنیم.یکی از ویژگی‌های خوب این دولت آن است که دولتمردان کمتر اهل نمایش و ورود به جنگ‌های رسانه‌ای و تخریب و توصیف پیشینیان هستند و خود شخص رئیس‌جمهور، بیش از همه از حاشیه دوری می‌کند که نسبت به دوره قبل، گام بزرگی به‌پیش است. تصور نمی‌کردیم که حامیان دولت روحانی، حداقل تا دو دهه روی سربلند کردن و سخن گفتن داشته باشند، اما حال که یک سال نگذشته، نگران اقتصاد کشور و مردم شده‌اند، بد نیست هرازگاهی کارنامه ۸ سال با دستاورد تقریبا هیچ را بازخوانی کنند و اگر نکنند، دولت مردمی رئیسی دلسوزانی دارد که این کار را انجام دهند.