تحقیق جدید: چقدر قرار گرفتن در برابر تلویزیون، کامپیوتر و موبایل (صفحه نمایش) برای کودکان بد می باشد؟

قرار گرفتن در برابر صفحه نمایش (کار با تلویزیون، کامپیوتر و موبایل) برای شما مضر می باشد. بعد از آن گفته می شود که برای شما مناسب است. یک بار دیگر، گفته می شود که برای شما بد است، ولی فقط تا یک حدی. اجازه بدهید تا من در مورد عادت درست تلویزیون دیدن توضیح بدهم.

در فاصله کوتاهی بعد از انتشار کتاب من در رابطه با روان شناسی بازی های ویدئویی، به فستیوال کتاب آناپولیس[1] دعوت شدم تا در پنلی به عنوان "بازی های ویدئویی: ابزار مفید یا یک مورد حواس پرت کننده مضر؟" قرار بگیرم. پنلیست مشترک با من و من خواستیم تا بحث مربوط به نقش بازی های ویدئویی و زمان قرار گرفتن در برابر صفحه نمایشی را از طریق بحث کردن در رابطه با فواید بازی برای کودکان در صورت شراکت و مطلع بودن والدین بیان کنیم. حتی من یک سری یادداشت هایی داشتم که در کارتهای مرتب شده کوچکی بودند. این کارتها بر اساس رنگشان رمزگذاری شده بودند.

با روشهای مقابله با لجبازی کودک آشنا شوید.

ولی همه کارها براساس برنامه پیش نرفت. در طول چند ثانیه، اعضای شنونده موجود در اطراف جعبه مروارید، شلوغی و سر و صدا ایجاد کردند و در رابطه با نحوه زندگی عزیزانشان (فرزندانشان) اعتراض کردند. یک مرد بلند شد و با صدا بلند اعتراض کرد که پسر وی از زمانی که بازی کامپوتری استراتژیک را پیدا کرده است، نتوانسته است که به فعالیت های خارج از خانه، همانند ماهی گیری یا ورزشهای مورد علاقه اش بپردازد. همچنین سایر افراد بیان کردند که فرزندانشان  مدت زمان زیادی در مقابل تلویزیون، کامپیوتر و موبایل قرار می گیرند.

آیا بازی با موبایل می تواند به کودک آسیب وارد کند؟

ما تلاش کردیم تا یک رهیافت متعادل تری را بر مبنای یافته های تحقیقاتی بیان کنیم، ولی شنوندگان تمایلی به آن نداشتند. در پایان، پدر ریشویی که نسبت به ماهی گیری نکردن فرزندش اعتراض کرده بود، ناامیدی خودش را از طریق عنوان گمراه کننده پنل بیان کرد. "من فکر می کردم که شما اینجا هستید تا از نظر ما حمایت کنید و به ما بگویید که به چه نحوی این مشکل را حل کنیم."

این نگرانی فقط محدود به این فرد نمی باشد. یک مطالعه صورت گرفته در اکتبر 2015 در مورد کودکان در انگلستان نشان داد زمانی که کودکان به صورت آنلاین صرف می کنند، در طول ده سال گذشته تقریبا دو برابر شده است و از میزان متوسط 8 ساعت در طول هر هفته، به 19 ساعت در طول هر هفته رسیده است. نگران شدن در مورد تاثیر میزان قرار گرفتن در برابر صفحه نمایش بر روی بهزیستی کودکان، یک مورد منطقی می باشد.

یکی از ایده های اصلی موجود در رابطه با ادبیات زمان صفحه نمایش عبارت از "فرضیه جا به جایی" می باشد. این ایده صرفا بیان می دارد در صورتیکه کودکان زمان خودشان را صرف قرار گرفتن در برابر صفحه های نمایش بکنند، این شرایط باعث خواهد شد که سایر فعالیت های مربوط به زندگی آنها حذف شود. در صورتی که کودک اعضای شنونده Minecraft بازی کنند، در این صورت نمی تواند وقت کافی برای خرید چوب داشته باشد تا طعمه های ماهی گیری قهوه ای شکلی را با پدرش درست کند. هر چند که من هیچ چیزی نسبت به ماهی گیری نمی دانم.

ولی دلیل استفاده نکردن از فرضیه های جانشین عبارت از این مورد می باشد که افراد برای انجام دادن موارد مختلف و به روش های متفات در برابر صفحه های نمایش قرار می گیرند. برای مثال، ممکن است که دختر بزرگ من پنج ساعت از روز خودش را در برابر تلویزیون، کامپیوتر و موبایل صرف کند، ولی وی در این زمان به صورت مناسبی ...

• با دوستان خودش در Discord چت می کند
• برای مقابله با وسواس خودش در مورد رزین، از یک قرص استفاده می کند تا سرگرم شود
• برای بررسی تکلیف تاریخ خودش، از گوگل استفاده می کند
• همراه با مادر خودش در برابر تلویزیون می نشیند تا سریال را ببیند و در مورد آن بحث می کند
•  به پادکست ها گوش می کند
• بازی تیراندازی رقابتی آنلاین زولا را انجام می دهد
• از گوشی تلفن خودش استفاده می کند تا از طریق اینستاگرام، کارهای هنرمندان محبوب خودش را دنبال کند.

اکثر مطالعات و تعداد زیادی از والدین، زمان صرف شده وی در برابر صفحه نمایش را مشابه با زمان سایر کودکانی در نظر می گیرند که در این پنج ساعت، صرفا بازی را انجام می دهند.

نکته ای که وجود دارد عبارت از این است که نحوه کار کردن، بازی کردن، اجتماعی بودن و ارتباط برقرار کردن ابزارهای دیجیتال اصلی، یک مورد یکپارچه ای نمی باشند که "زمان صفحه نمایش" نامیده شوند و به عنوان جایگزین فعالیت های دیگر و مفیدتر در نظر گرفته شوند. در صورتیکه کودکان به روش خاصی مشغول زمان نمایش نشوند، ممکن است انتظار داشته باشیم که آنها در واقعیت با شرایط نامساعدی مختلفی روبرو شوند. بنابراین ما به عنوان یک فرضیه جایگزین می توانیم "فرضیه Goldilocks" را در نظر بگیریم که در آن رابطه مابین بهزیستی ذهنی منحنی شکل می باشد. قرار گرفتن خیلی کم یا خیلی زیاد در برابر صحفه نمایش عبارت از مواردی بد و نامناسبی هستند. ولی فقط مقدار مناسبی از زمان صفحه نمایش می تواند برای بهزیستی ذهنی مناسب باشد.

با بازی های مفید و مناسب برای کودکان و نوجوانان آشنا شوید.

این مورد دقیقا همان فرضیه ای می باشد که دو محقق دانشگاه آکسفورد در یک مقاله ای به عنوان "یک آزمون بزرگ مقیاس از فرضیه Goldilocks: کمّی کردن رابطه مابین استفاده از صفحه نمایش دیجیتال و بهزیستی روانی برای نوجوانان" مورد آزمون قرار گرفته است (Przybylski and Weinsteint, 2017). نویسندگان اطلاعات خودشان را از تعداد خنده داری از نوجوانان انگلستان به دست آوردند؛ این اطلاعات مربوط به زمان تلویزیون، کامپیوتر و موبایل و بهزیستی روانی با بررسی بیش از 120000 فرد جوان به دست آمد.

همچنین آنها شواهدی را از فرضیه Golilocks پیدا کردند که در آن بهزیستی روانی از طریق استفاده از صفحه کوچک کاهش می یافت، با یک مقدار خاص افزایش می یافت، و بعد از آن شروع به کاهش می کرد. آنها انواع مختلف استفاده از صفحه نمایش را بررسی کردند که شامل تماشای تلویزیون یا ویدئوها، انجام بازی های ویدئویی، استفاده عمومی از کامپیوتر، و استفاده از گوشی های هوشمند بود. الگوی مشابهی از Goldilocks ها در هر مورد به دست آمده است.

نقطه های انعکاسی چیست؟

در واقع محققان می توانستند "نقطه های انعکاسی" به دست آمده تجربی را مشخص کنند که استفاده از صفحه نمایش تا آن نقطه مفید بوده است، ولی بعد از آن فواید آن کاهش می یافت. این نقطه های انعکاسی برای روز های هفته به صورت زیر بودند:

• یک ساعت و 40 دقیقه در هر روز برای بازی ویدئویی
• یک ساعت و 57 دقیقه در هر روز برای استفاده از گوشی هوشمند
• سه ساعت و 41 دقیقه در هر روز برای تماشای تلویزیون یا ویدئوها
• چهار ساعت و 17 دقیقه درطول هر روز برای استفاده عمومی از کامپیوتر

در پایان هفته ها، نقطه های انعکاسی حتی بالاتر هم بودند.

یکی از موارد نهایی که باید در مورد این رابطه ذکر شود، عبارت از این است که حتی در فراتر از نقاط انعکاسی، تاثیرات مربوط به استفاده ازصفحه نمایش کوچک بوده است: d = - 0.18. این بدان معناست که استفاده از صفحه نمایش فراتر از نقطه انعکاسی، کمتر از 1% تغییر پذیری موجود در بهزیستی روانی یک کودک مشخص را توضیح می دهد. نویسندگان با بیان کردن این مورد که "این تحلیل ها نشان می دهد که تاثیرات منفی محتمل صفحه نمایش بیش از حد، کمتر از یک سوم اندازه ارتباط مثبت مابین بهزیستی و مصرف منظم صبحانه (d = 0.54) یا داشتن خواب مناسب (d = 0.58) می باشد"، یک سری مفاهیم جدیدی را ایجاد کردند.

علاوه بر این، یک مطالعه دیگر مربوط به محققان دانشگاه آکسفورد در سال 2019 از اطلاعات مربوط به زمان صفحه نمایش و بهزیستی روان شناختی جمع آوری شده مربوط به بیش از 17000 فرد در انگلستان، ایرلند و ایالات متحده استفاده کرد (orben and Przybylski, 2019). نتیجه گیری آنها در مورد اندازه تاثیر زمان کار با تلویزیون، کامپیوتر و موبایل بر روی نوع بهزیستی روان شناختی به صورت زیر بود:

"... نوجوانانی که استفاده از تکنولوژی را گزارش کردند، نیاز خواهند داشت که در یاداشتهای زمان استفاده خودشان  63 ساعت و 31 دقیقه استفاده بیشتر از تکنولوژی را گزارش کنند تا میزان بهزیستی آنها به اندازه 0.50 انحراف معیار کاهش یابد؛ این مقدار به عنوان نقطه حدی تاثیراتی در نظر گرفته می شود که شرکت کنندگان باید به صورت ذهنی نسبت به آن اطلاع کسب کنند (ibid, pg.12 تاکید اضافه شده)."

بنابراین یک مقدار بازی انجام بدهید. وب را جستجو کنید. هنجارهای اجتماعی مربوط با اینترنت را یاد بگیرید. فقط به یاد داشته باشید که باید خواب مناسبی داشته باشید و همچنین هیچ وقت خوردن صبحانه را فراموش نکنید.

منبع: سایت کودکانه : سایت کودک و نوجوان