پیامها و اهداف احتمالی دیدار جنتی با خاتمی
در شرایطی که توجه به فرهنگ، بهعنوان یکی از مؤلفههای اصلی شعار امسال، مورد تأکید مقام معظم رهبری است، دیدار وزیر ارشاد با فردی که بسیاری از نابسامانیهای فرهنگی موجود در ساحتهای مختلف، محصول سیاستها و رویکردهای دولت وی است، نمیتواند پذیرفتنی باشد.
بیش از همه، دیدار وزیر ارشاد با خاتمی بود که حرف وحدیث های بسیار به همراه داشت و واکنش های زیادی را سبب شد؛ چراکه در شرایطی که توجه به فرهنگ، به عنوان یکی از مؤلفه های اصلی شعار امسال، مورد تأکید مقام معظم رهبری است و ایشان اخیراً به صراحت از وضعیت فرهنگی کشور ابراز نارضایتی فرموده اند، دیدار وزیر ارشاد با فردی که بسیاری از نابسامانی های فرهنگی موجود در ساحت های مختلف، مستقیم و غیرمستقیم محصول سیاست ها و رویکردهای دولت وی است، نمی تواند پذیرفتنی باشد.
اما علی رغم این ادعا که این دیدارها به مناسبت آغاز سال نو بوده و نیز از آنجا که بسیاری از این افراد از نزدیکان خاتمی هستند و اغلب در دولت او مسئولیت هایی داشته اند، پس بایستی آن را نوعی دیدار دوستانه و غیررسمی به حساب آورد، به دلایل قابل توجهی نمی توان چنین ادعایی را پذیرفت و به سادگی از کنار آن گذشت.
با عنایت به حساسیت های موجود نسبت به شخص خاتمی به عنوان یکی از سران دخیل و مؤثر در فتنه ی ۸۸، بعید است افرادی که به ملاقات وی رفته اند، از تبعات این امر بی اطلاع بوده باشند. بنابراین اصرار هم زمان تعداد زیادی از مردان دولت روحانی بر این موضوع، احتمال هدف دار بودن این دیدارها را به شدت تقویت می کند و علاوه بر آن، هم زمانی این قضیه با چند رویداد خاص نیز آن را از شمول دیدارهای دوستانه ی صرف خارج کرده و فرضیه ی فوق را قوت می بخشد.
تقارن این موضوع با شدت گرفتن زمزمه های رفع حصر سران فتنه در طیف هایی از اصلاح طلبان و جریان رسانه ای وابسته به آن ها از یک سو و نیز تأیید و حمایت این امر توسط دشمنان نظام و طراحان اصلی فتنه در آن طرف مرزها، از سوی دیگر، می تواند شاهدی قوی بر این مدعا باشد.
در واقع هم زمانی این دیدارها را با قطعنامه ی اخیر پارلمان اروپا، که علاوه بر ادبیات موهنانه و مطالبات گستاخانه، به صراحت خواستار رفع حصر سران فتنه شده است، می توان نوعی زمینه سازی در جهت اجرایی کردن مصوبات این قطعنامه تعبیر کرد و آن را نشان از تلاش هماهنگ دو جریان درونی و بیرونی سهیم در فتنه دانست که به صورتی برنامه ریزی شده درصدد ایجاد فشار به نظام به منظور محقق ساختن این خواسته ی غیرقانونی هستند.
گذشته از آن می توان این دیدار را در راستای اقداماتی ارزیابی کرد که می کوشد تا با حساسیت زدایی از عوامل فتنه و به ویژه خاتمی، راه را برای بازگرداندن این افراد به صحنه ی سیاسی کشور هموار سازد؛ هدفی که پیش از این نیز با طراحی ملاقات خاتمی با برخی مراجع (که البته خوشبختانه محقق نشد) ، مانور تبلیغاتی بر پیام او در فراخوان ملت برای شرکت در راهپیمایی ۲۲بهمن، مطرح شدن گاه وبیگاه او در رسانه های همسو با دولت و اقداماتی از این دست، پیگیری شده است.
در واقع جریانی در کشور سعی دارد با فروکاستن فتنه ی آمریکایی -اسرائیلی ۸۸ به یک « کدورت» جزئی و « دلخوری» سطحی و هم زمان سرپوش گذاشتن بر جنایات سران فتنه و « ظلم بزرگ» ی که در حق نظام رواداشته اند، برای بازیابی اعتبار ازدست رفته ی این افراد تلاش کند و به تدریج آن ها را حتی به جایگاهی در درون حاکمیت بازگرداند.
به ویژه با توجه به نزدیک شدن انتخابات مجلس دهم و آغاز تدریجی فعالیت های انتخاباتی، این جریان برآن است تا با مشروعیت بخشی به خاتمی، به زعم خود، از ظرفیت اجتماعی وی برای تأثیرگذاری در انتخابات آینده و ترکیب مجلس دهم بهره بگیرد و چه بسا در افقی دورتر، نیم نگاهی هم به انتخابات دوازدهم ریاست جمهوری داشته باشد، خصوصاً با بحث هایی که این روزها بر مستعجل بودن دولت روحانی صحه می-گذارد و آن را به مثابه ی « رحم اجاره ای» تعبیر می کند که مأموریت آن پروراندن جنین رو به موت اصلاح-طلبی و احیای مجدد آن است.
بعید نیست جریان مذکور درصدد آن باشد تا با اقداماتی این چنینی، برآوردی از حساسیت نظام و جامعه نسبت به طرح مجدد خاتمی و پیامدهای آن به دست آورد و برمبنای آن، سناریوهای خود را برای شرایط مختلف طراحی و سامان دهی نماید.
گذشته از اهدافی که جریان مذکور در سر دارد، بر نیروهای نظام و نهادهای مسئول فرض است که در برابر تحرکات ساختارشکنانه ی این افراد بی تفاوت نبوده و واکنشی جدی و قاطع نسبت به آن داشته باشند؛ چه اینکه این رفتار آقایان آشکارا نادیده گرفتن ملاحظات نظام درخصوص سران فتنه است.
فراموش نکنیم بیشتر این افراد کسانی بودند که علی رغم نقش تعیین کننده ای که در فتنه ۸۸ داشتند، در ایام معرفی کابینه و فرایند اخذ رأی اعتماد، همگی به لطف اعلام برائت از فتنه و رد قاطعانه ی ادعاهای سران فتنه، موفق به کسب رأی اعتماد و مسئولیت وزارت شده اند؛ امری که البته متأسفانه با عنایت به دیدارهای اخیر و نیز نگاهی اجمالی به عملکرد اجرایی ایشان تاکنون، نشانی از تحقق و التزام به آن مشاهده نمی شود و حتی بیم آن می رود که در سایه ی عدم واکنش مناسب از سوی نهادهای مسئول، این رفتارها همچنان تداوم یابد و اهداف ناکام جریان فتنه را این بار از درون حاکمیت و با بهره گیری از امکانات و منابع نظام پی بگیرد!
سیده آزاده امامی، کارشناس سیاسی
ارسال نظر