سبقت تاسف بار زنان ایرانی از مردان

به گزارش پارس به نقل از ایسنا، مسئول واحد پیشگیری از اعتیاد دانشگاه علوم پزشکی مشهد، گفت: طبق آنچه که آمارها نشان می دهند دختران و زنان طوری در مصرف مواد از مردان پیشی گرفته اند.

دکتر فاطمه کبیری در نشست علمی اعتیاد که دیروز ۲۹آبان در فرهنگسرای ترافیک برگزار شد، به بانوان به عنوان نخستین قربانیان تمامی آسیب های اجتماعی از جمله اعتیاد که مهم ترین آنهاست، اشاره کرد و گفت: زنان معتاد در مقایسه با مردان معتاد، با دچار شدن به مشکلاتی چون فرار از خانه، فقر و… آسیب بیشتری می بینند.

وی مهمترین عارضه اجتماعی اعتیاد در زنان را فروپاشی کانون خانواده دانست و گفت: وقتی یک زن دچار اعتیاد می شود، نه تنها خودش بلکه فرزندان و ارگان خانواده را نیز تحت تأثیر قرار می دهد که برای مثال می توان به تمایل دختران به الگوپذیری از مادرانشان و در نتیجه انحراف آنها اشاره کرد.

کبیری افزود: تا دو دهه پیش فقط بحث اعتیاد در مردان مطرح بود اما اکنون زنان نیز مورد توجه قرار گرفته اند و باید به این نکته اذعان داشت که در جامعه مصرف مواد در زنان ناهنجارتر از مردان تلقی شده و در نتیجه آن زنان گرایش کمتری به رجوع به مراکز درمانی دارند و این نشان می دهد که چون منابع آماری ما همین مراکز هستند پس تعداد زنان معتاد خیلی بیشتر از آماری است که در اختیار داریم.

وی با اشاره به اینکه ۵۰درصد از مراجعان به مراکز درمانی در سال های اخیر در کشور متعلق به سه استان تهران، کرمان و خراسان بوده اند، گفت: از این میان دو تا ۶درصد از مراجعان زنان بوده اند و طبق آنچه که آمارها نشان می دهند دختران و زنان طوری در مصرف مواد از مردان پیشی گرفته اند که اگر در دو دهه قبل نسبت مردان معتاد به زنان معتاد ۳۰ به یک بود، اکنون سه به یک شده است.

مسئول واحد پیشگیری از اعتیاد دانشگاه علوم پزشکی مشهد، با اشاره به آمارهای مربوط به شیوع شناسی در سال ۱۳۹۰، تعداد معتادان زن در خراسان را ۳۷۱۰ نفر تخمین زد و گفت: سن شروع مصرف در زنان ۲۷سال، یعنی اوج جوانی و سال های پربار زندگی یک زن است که متأسفانه اغلب زنان معتاد از طریق اعضای خانواده به این ورطه افتاده و خیلی راحت تر از مردان فریب می خورند.

وی با اشاره به عوامل روانی اجتماعی به عنوان یک دسته از عوامل موثر بر مصرف مواد در زنان گفت: خانواده های آشفته، مشاجرات شدید خانوادگی، وجود خشونت در خانه، انتظار مادری در دوران کودکی، تأثیرپذیری فراوان از روابط دوستی و خانوادگی در مصرف مواد، همسر مصرف کننده، بیماری ها و اختلالات خلقی و اضطرابی، تجربیات خشونت جنسی، جسمی و سوءر فتار در کودکی، هیجان طلبی، افسردگی، اعتماد به نفس پایین و… از جمله مصادیق عوامل روانی اجتماعی جهت سوق دادن زنان به اعتیاد است.

کبیری عوامل فرهنگی اجتماعی را نیز از دیگر عوامل موثر بر مصرف مواد در زنان دانست و اظهار کرد: این عوامل در شکل دادن الگوی مصرف مواد و حتی در شروع مصرف مواد نقش به سزایی دارند همانطور که امروزه به اثبات رسیده عوامل محیطی نسبت به عوامل ژنتیکی تأثیر بیشتری بر گرایش زنان به مصرف مواد مخدر دارند.

وی با اشاره به اینکه در درمان زنان معتاد نسبت به مردان معتاد با موانع بیشتری روبه رو هستیم، افزود: کمتر بودن میزان ماندگاری درمان در زنان نسبت به مردان، زدن انگ منفی به زنان معتاد و برچسب سقوط اخلاقی به آنها، نگرش اجتماعی منفی به زنان معتاد، بارداری و نگهداری از کودک، سرپرستی خانواده، مسئولیت نگهداری از بچه به دلیل داشتن همسری مصرف کننده، عدم حمایت از جانب اطرافیان و احتمال ابتلا به انواع اختلالات روان پزشکی از جمله موانع درمان زنان معتاد است.

مسئول پیشگیری از اعتیاد دانشگاه علوم پزشکی مشهد، به عوارض ناشی از سوء مصرف مواد در زنان اشاره کرد و گفت: به دلیل وجود هورمون های زنانه در بدن بانوان عوارض و اثرات سوء مصرف مواد مخدر و الکل به مراتب بیشتر و خطرناک تر از مردان است.

وی با اشاره به اینکه عبارت « پیشگیری بهتر از درمان است» به صورت یک اصل در تمامی جوامع پذیرفته شده، خاطرنشان کرد: اقدامات پیشگیرانه به جوامع این فرصت را می دهند که مشکلات مربوط به مواد را قبل از آغاز، متوقف کنند و رفتارهای سالم را حمایت کنند.

کبیری شناسایی و ازبین بردن علل سوء مصرف مواد، کاهش عوامل مخاطره آمیز، افزایش سطح آگاهی جامعه از خطرات مصرف مواد، افزایش مقاومت فرد در مقابل وسوسه ها از طریق آموزش مهارت های زندگی، تقویت فعالیت های جایگزین، کمک گرفتن از خدمات مشاوره ای، تقویت باورها و اعتقادات مذهبی، اصلاح قوانین موجود و تقویت بعضی از قوانین را از جمله اهدافی دانست که با پیشگیری می توان به آنها رسید.

وی تاکید کرد: صرفا داشتن اطلاعات در زمینه عوارض مصرف مواد کافی نیست و آنچه که موثر است مهارت آموزی است که توانمندسازی جسمی، روانی، اجتماعی و معنوی را شامل می شود.

مسئول واحد پیشگیری از اعتیاد دانشگاه علوم پزشکی مشهد، افزایش سلامت معنوی فرد و ایجاد حس ارزشمندی در فرد را از عوامل پیشگیرانه قوی در گرایش فرد به مصرف مواد دانست.