از عاشورا تا شام غریبان حسینی

به گزارش پارس به نقل از فارس، عاشورای دیگر است یادآور خاطراتی که بر خاندان علی (ع) و فاطمه (س) گذشت و ناجوانمردی هایی که در حق حسین بن علی (ع) کردند و در اوج غربت با آماج تیرها در حال عطش و تشنگی به شهادتش رساندند.

دیگر یاری برای یاری نبود و امام تنهای تنها بود به راست و چپ نگریست و هیچ کس از اصحاب و یاران خود را ندید، مگر پیکرهای خونینی که پیشانی به خاک ساییده بودند حضرت مسلم بن عقیل، هانی بن عروه، زهیر بن قین، حبیب بن مظاهر، علی اکبر و شهیدان دیگر را صدا زد « ای بزرگواران غیور از خواب برخیزید و این سرکشان پست را از حرم پیامبر اکرم (ص) برانید، ولی افسوس به خدا این روزگار دغل با شما بی وفایی کرده و اگر نه شما از پاسخ دعوت من کوتاهی نمی کردید اکنون که ما از فقدان شما داغداریم و به شما می پیوندیم که ما از آن خداییم و به سوی او باز آییم» .

امام به خیمه فرزند و امام پس از خود رفت و او را به سینه اش چسبانید و با وی وداع کرد و سپس با خواهرش زینب کبری (س) و سایر زنان و دختران وداع کرد.

صدای گریه بانوان برخاست و امام آنها را آرام کرد و بر دشمنان یورش برد، امام دلاورانه می جنگید و ابن سعد همگان را بر کشتن حضرت ترغیب می کرد و می گفت از هر سو بر او حمله برید، شمر با گروهی از جنگجویان مقابل خیمه امام حسین (ع) آمد و بین امام و خیمه اش حائل شد.

شمع، حسین است و شهادت آرزویش

امام حسین (ع) فرمود « وای بر شما ای پیروان خاندان ابی سفیان اگر دین ندارید و از روز قیامت هم پروایی ندارید در دنیای خود آزاده باشید و به حسب و نصب خود برگردید» .

شمر به سوی امام حمله برد. امام لحظه ای برای استراحت توقف کرد و در حالی که ضعف از جنگ بر وی عارض شده بود در همان حال سنگی از دشمن بر پیشانی حضرت اصابت کرد و امام پیراهن را بالا زد تا خون پیشانی را بازدارد که تیری سه شاخه زهرآلود بیامد و بر قلب مقدس امام نشست.

امام سر به آسمان بلند کرد و گفت « خداوندا تو می دانی که اینان مردی را می کشند که بر گستره زمین جز او فرزند دختر پیامبر نیست» .

دشمن قدرت رویارویی جوانمردانه با امام را نداشت، شمر سوارگان را پیش خواند و آنها در پشت پیادگان قرار گرفتند سپس به تیراندازان دستور داد امام را تیرباران کنند سپس تیرها را به سوی آن مظلوم رها کردند آن قدر تیر به بدن شریفش نشست و سپس آن حضرت از جنگ با آن بیشرمان باز ایستاد.

خواهرش زینب به در خیمه آمد و رو به عمر بن سعد کرده و فریاد زد وای بر تو ای عمر؟ آیا ابوعبدالله را می کشند و تو نگاه می کنی؟

پیوسته کسی به امام حسین (ع) نزدیک می شد، ابن سعد بانگ زد تا کار امام را تمام کنند هلال بن نافع یکی از نفرات سپاه ابن سعد می گوید هیچ کشته آغشته به خونی را زیباتر و نورانی تر از او ندیده ام، نور چهره ملکوتی و زیبای او من را از اندیشه شهادتش باز داشته بود، امام در حالی که در گودی قتلگاه ایستاده بود آب خواست ولی به او آب ندادند و با گستاخی پاسخش را دادند.

خولی چون نزدیک امام شد تا سر حضرت را جدا کند لرزه به اندامش افتاد و برگشت شمر آمد و بر سینه امام نشست و محاسن آن حضرت را به مشت گرفت و خواست تا امام را بکشد حضرت تبسمی کرد و فرمود مرا می کشی و نمی دانی من کیستم.

شمر گفت تو را خوب می شناسم مادرت فاطمه زهرا (س) ، پدرت علی مرتضی (ع) و جدت محمد مصطفی (ص) داد خواهت خدای برین والا مرتبه است تو را می کشم و از کشتنت باک ندارم و آنگاه از قفا سر از تن امام جدا کرد.

رندان تشنه لب را آبی نمی دهد کس

گویی ولی شناسان رفتند از این ولایت

در زلف چون کمندش ای دل مپیچ کان جا

سرها بریده بینی بی جرم و بی جنایت

دسته های عزاداری از صبح عاشورا در شهر قم به یاد مظلومیت و حوادث عاشورا و کربلا حرکت کردند و ضمن حرکت در خیابان های اطراف حرم با ورود به حریم کریمه اهل بیت (س) ضمن تسلیت به حضرت معصومه (س) ، در غم و اندوه خاندان امام حسین (ع) بر سر و سینه خود زدند و خیمه هایی که از ابتدای محرم در خیابان های شهر برپا شده بود، در شام غریبان عصر عاشورا به یاد بازماندگان عاشورا به آتش کشیده می شود و تعزیه ای نیز در زمینه حوادث پس از عاشورا از سوی گروهی اجرا می شود…

نیروهای یزید در حالیکه بدن های کسانی که به شهادت رسیده بودند، روی زمین بود پس از غارت خیمه ها، زنان

را از خیمه ها بیرون کردند و خیمه ها را به آتش می کشند، سرهایی که بر نیزه قرار دارد و کاروانی از شتران به چشم می خورد که نمادی از نحوه حمل اسیران کربلاست.

جمعیت به تدریج در حال جمع شدن برای تماشای تعزیه هستند « زن و مرد» و « پیر و جوان» حاضر شدند تا در غم از دست دادن حسین فاطمه (ع) اشک بریزند و با زینب کبری (س) همدردی کنند، شمر با لباس های قرمز بر کودکان و بازماندگان عاشورا تازیانه می زند و آنها را از خیمه بیرون می کند، صدای ناله و شیون مردم بلند می شود.

سربازان یزید خیمه ها را محاصره کردند و سرهای یاران ابا عبدالله الحسین (ع) را بر نیزه کردند و شترهایی که اسرا را حمل می کنند به چشم می خورد.

قرآن بخوان از روی نیزه دلبرانه

یاسین و الرحمان بخوان پیغمبرانه

ناگهان خیمه ها یکی پس از دیگری آتش گرفتند با سوختن خیمه ها شام غریبان زینب کبری (س) برپا می شود، امان از دل زینب (س) …

شمع هایی در دست مردم است که برای ابراز همدردی با زینب کبری (س) در غروب عاشورا نورافشانی می کنند.

السلام ای بانوی ماتم زده

صبر تو صبر جهان بر هم زده