مشهورترین اعدامی‌هایی که زنده شدند

به گزارش پارس به نقل از سرنخ، اما با وجود جنجالی که این خبر شگفت انگیز به پا کرده است. این حادثه، حادثه ای بی نظیر نیست که در تاریخ مشابه آن وجود نداشته باشد. در کشورهای مختلفی این حادثه رخ اده است و برای محکومان به مرگ تصمیم های متفاوتی گرفته شده است، برخی حکمشان از اعدام به حبس ابد تغییر کرده و برخی دوباره و حتی سه باره اعدام شده اند. این گزارش به زندگی مشهورترین افرادی می پردازد که بعد از اجرای حکم اعدام زنده مانده اند. و تصمیماتی که برای آنها گرفته شده است را بررسی می کند.

وقتی طناب ۳ بار باز شد

جوزف ساموئل هم یکی دیگر از کسانی است که سه بار از اعدام جان سالم به در برده است.

ساموئل انگلیسی که در سال ۱۷۹۵ به سرقت متهم شد، در سال ۱۸۰۱ به تبعید به استرالیا محکوم شد. ساموئل اما از تبعید فرار کرد و بعداً به همراه یک باند تبهکار، از خانه زنی ثروتمند سرقت کرد. در جریان این سرقت، یکی افسر پلیس به نام جوزف لوکر از خانه زن محافظت می کرد، کشته شد.

باند سرقت به سرعت شناسایی و دستگیر شدند و در هنگام برگزاری جلسات محاکمه، زن صاحبخانه ساموئل را به عنوان یکی از سارقان شناسایی کرد، با چنین مدرک محکمی ساموئل هم مجبور شد به سرقت از خانه زن اعتراف کند اما مشارکت در قتل افسر پلیس را رد کرد.

بقیه اعضای باند سرقت از جمله رئیس باند به دلیل نبود مدارک کافی علیه شان تبرئه شدند اما ساموئل به این خاطر که از سوی صاحبخانه شناسایی شده و خودش هم اعتراف کرده بود، مجرم شناخته شده و به اعدام با طناب دار محکوم شد.

در تاریخ ۲۶ سپتامبر سال ۱۸۰۳ میلادی، ساموئل به همراه یک محکوم به مرگ دیگر، به محل اجرای حکم در پاراماتا، یکی از حومه های سیدنی استرالیا برده شد تا در مقابل صدها نفر به دار آویخته شود. مأمور اعدام طناب دار را به دور گردن هر دو محکوم انداخت و حکم اجرا شد. مجرم همراه ساموئل پس از اندکی تقلا، جان خود را از دست داد اما طناب دور گردن ساموئل از هم باز شد و او به زمین افتاد.

مأمور اعدام به دستور مقامات قضایی حاضر در صحنه به سرعت طناب را برداشت و بار دیگر، این بار محکم تر و با دقت بیشتر دور گردن ساموئل محکم کرد. ساموئل بار دیگر به پای چوبه دار رفت و مأمور هم ارابه زیرپایش را هل داد اما طناب دور گردنش بازهم باز شد و او دوباره به زمین افتاد. این بار مأمور اعدام باوجود اعتراض حاضران در صحنه اجرای حکم، طناب را بار دیگر دور گردن ساموئل پیچید اما باز هم همان اتفاق رخ داد.

مقامات حاضر در صحنه که نمی دانستند باید چه کار بکنند به سراغ فرماندار منطقه رفتند فرماندار به محل اعدام آمد و پس از انجام بررسی لازم درباره طناب مشخص شد که طناب اصلاً پاره نشده است و هر سه بار به علت نامعلومی او به زمین افتاده است.

حکم آخر: فرماندار با بیان اینکه این اراده خدا بوده که مانع از مرگ ساموئل شده است، از اجرای دوباره حکم جلوگیری کرد، حکم ساموئل پس از این ماجرا به حبس ابد تغییر یافت.

زندگی روز تخت تشریح

ویلیام دوئل نوجوان ۱۶ ساله انگلیسی بود که به اتهام تجاوز جنسی و قتل دختری به نام « سارا گریفن» در منطقه آکتون لندن مجرم شناخته شده و به اعدام محکوم شد. اگرچه حرف و حدیث های زیادی درباره محاکمه این نوجوان وجود داشت اما به هر حال براساس حکم دادگاه در تاریخ ۲۹ نوامبر ۱۸۴۰ میلادی، دوئل در تایبرن به همراه ۴ تبهکار مخوف دیگر به دار آویخته شد. جسد ویلیام بعد از اجرای حکم به مدت ۲۰ دقیقه در هوا معلق بود و سپس جسد را پایین آورده و آن را به یک مرکز جراحی منتقل کردند تا به یک دانشکده آموزشی جراحی اهدا شود. بعد از انتقال جسد به دانشکده آموزشی، بدن دوئل روی یک تخت گذاشته شده و دانشجویان برای کالبد شکافی جسد آماده شدند ولی اتفاقی افتاد که همه را به وحشت انداخت. یکی از پرستاران متوجه شد که جسد دارد تکان می خورد، تنفس جسدش گرم و گرمتر شد، او پس از گذشت دو ساعت دیگر می توانست راحت بایستد.

همان شب دوئل را که شوکه شده بود و نمی دانست چه اتفاقی برایش رخ داده است، به زندان نیوگیت منتقل کردند. دوئل که در زمان اجرای حکم از تب و لرز و هذیان رنج می برد، ادعا کرد که اصلاً صحنه اجرای حکم و به دار آویخته شدنش را به خاطر نمی آورد و هیچ تصویری از ان لحظات در ذهن ندارد. در آن زمان این تئوری مطرح شد که وضعیت و خیم جسمانی دوئل باعث نجات او از مرگ شده است.

حکم آخر: پرونده دوئل در آن زمان سر و صدای زیادی به پا کردف افراد زیادی خواستار عدم اجرای حکم دوباره او بودند و سرانجام مقامات قضایی بعد از بررسی های گسترده تصمیم گرفتند به جای اعدام او را به جایی تبعید کنند.

مردی که نشد اعدام بشه!

« جان هنری جورج لی» که بیشتر با عنوان « جان بابا کومالی» یا « مردی که آنها نتوانستند اعدامش کنند» شناخته می شود، مردی انگلیسی بود که سه بار از اعدام جان سالم به در برد. لی که در نیروی دریایی سلطنتی انگلیس خدمت می کرد، در سال ۱۸۸۵ به اتهام دزدی دستگیر شد اما در جریان بررسی پرونده اش به قتل وحشیانه « اما کیسی» زن صاحبکارش در خانه آنها در تاریخ ۱۵ نوامبر ۱۸۸۴ هم متهم شد. لی بعد از بررسی مدارک و شواهدی که علیه او وجود داشت. سرانجام در قتل این زن مجرم شناخته شده و محکوم به اعدام شد. در ۲۳ فوریه ۱۸۸۵، مسئولان اجرای حکم، سه بار او را در زندان اعدام کردند اما لی هر سه بار جان سالم از مرگ به در برد. ظاهراً دلیل عدم موفقیت در اجرای اعدام ها هم این بود که هر بار دریچه داربست زیر پای متهم باز نمی شد؛ البته با وجود اینکه مسئول بستن داربست، چندبار دریچه را امتحان کرده بود. نظریه های بسیاری در آن زمان درباره ناکامی در سه بار اجرای حکم اعدام ها مطرح شد اما براساس مدارک وزارت کشور انگلیس، علت اصلی این اتفاق مکانیسم نادرست چوبه دار بود که منجر به بروز این اختلال شده بود. البته اتفاقی که برای لی رخ داد، باعث شد از آن پس چوبه دار مطمئن تری را در انگلیس بسازند تا دوباره چنین اتفاقی تکرار نشود.

حکم آخر: پس از وقوع این اتفاق عجیب و غریب وزیر امور داخله وقت انگلیس، دستور داد حکم لی را از اعدام به حبس ابد تغییر دهند. البته لی به این حکم هم راضی نبود. او دادخواست تجدیدنظر درباره حکمش ادامه داد تا اینکه سرانجام در سال ۱۹۰۷ آزاد شد. لی پس از نجات از مرگ و آزادی بیکار ننشت و سعی کرد با برگزاری سخنرانی های مختلف ماجرای زندگی خود را به گوش مردم و خصوصاً ناامیدها برساند. او حتی تبدیل به سوژه یک فیلم صامت هم شد. لی با شروع جنگ دوم جهانی ناپدید شد و به همین دلیل گفته می شود که او در دوران جنگ دوم جهانی از دنیا رفته است اما با این حال مدارک دیگری نشان می دهد که او در سال ۱۹۴۵ در ایالات متحده آمریکا درگذشته است.

نوزادکشی که نمرد

« آن گرین» یک پیشخدمت انگلیسی بود که در سال ۱۶۵۰ به قتل یک نوزاد متهم شد. گرین به عنوان پیشخدمت وارد خانه توماس رئاد شده بود اما بعد از مدتی فریب نوه ارباب خود را خورد و باردار شد. او به توصیه مردم جوان نوزاد خود را کشت در حالی که مدعی بود نوزاد مرده به دنیا آمده است. به هر حال گرین به جرم نوزادکشی محکوم به مرگ شد و در تاریخ ۱۴ دسامبر ۱۶۵۰ میلادی در آکسفورد اعدام شد. به خواسته خود گرین چند نفر از دوستانش به محل اعدام آمده بودند تا پس از انجام اعدام چند ضربه به بدن او بزنند تا مطمئن شوند او مرده است چرا که او با توجه به داستانی که شنیده بود می ترسید که زنده زنده در گور دفن شود. بعد از اجرای حکم جسد گرین را از دار جدا کرده و خبر مرگ او را به پزشک زندان رساندند. وقتی گواهی فوت گرین صادر شد جسدش را برای کالبدشکافی به یک دانشگاه پزشکی فرستاند یک روز بعد از اجرای حکم، لحظاتی پیش از آغاز کالبدشکافی جسد چند دانشجو متوجه شدند که گرین دارد به سختی نفس می کشد. گرین به سرعت تحت درمان قرار گرفت و جان تقریباً از دست رفته خود را باز یافت.

حکم آخر: این اتفاق در آن زمان سروصدای زیادی به پا کرد و عده ای می گفتند که این خواست خدا بوده که به کمک یک فردی بی گناه آمده است و بنابراین وی آزاد شد.

نخستین آمریکایی بازگشته از پای دار

« ویلی فرانسیس» اولین اعدامی نجات یافته از مرگ در ایالات متحده است و به همین دلیل هم در جهان شناخته شده است. او یک نوجوان سیاهپوست بود که در سال ۱۹۴۵ میلادی به جرم قتل « اندرو توماس» صاحب یک داروخانه در « کاجون» ایالت لوییز یانا محکوم به اعدام با صندلی الکتریکی شد. گفته می شود که مقتول زمانی صاحبکار ویلی ۱۶ ساله بوده است. پرونده قتل توماس به مدت ۹ ماه معلق باقی مانده بود تا زمانی که فرانسیس به اتهام شرکت در جرم دیگری در تگزاس دستگیر شد و به قتل توماس اعتراف کرد چون فرانسیس کیف پول توماس را با خود حمل می کرده است.

البته او در ابتدا ادعا می کرد که چند نفر دیگر مسئول قتل توماس بوده اند اما بی اعتنایی بازجویان به ادعاهای او در نهایت به این جنایت اعتراف کرد.

او در اعتراف نامه خود گفت: « این یک رازی بین من و او بود» معنای دقیقه جمله فرانسیس هنوز نامشخص است اما گیلبرت کینگ در کتابی تحت عنوان « اعدام ویلی فرانسیس» می گوید که صاحب داروخانه، فرانسیس را مورد آزار و اذیت جنسی قرار می داده است و برای همین او را به قتل رسانده بود.

فرانسیس در نهایت به رغم دو اعتراف نامه ای که نوشته بود. در دادگاه منکر همه اعترافات قبلی خود و خود را بی گناه دانست وکلای مدافع او هم در طول محاکمه ای هیچ مخالفتی با رأی دادگاه نکردند. هیچ شاهدی را به دادگاه احضار نکردند و هیچ دفاعی هم از او نکردند. دو روز پس از آغاز محاکمه فرانسیس به اتهام قتل مجرم شناخته شده و محکوم به مرگ شد.

اما در روز اعدام یعنی در تاریخ ۳ می سال ۱۹۴۶ صندلی الکتریکی نتوانست جان فرانسیس را بگیرد. شاهدان می گویند در حالی که ظاهراً اعدام الکتریکی فرانسیس داشت صورت می گرفت، فرانسیس از زیر کلاه چرمی که روی سرش گذاشته بودند، فریاد می زد: « درش بیارید، درش بیارید. بگذارین من برم»

در ابتدا اعلام شد که زندانبان ها صندلی متحرک الکتریکی که فرانیسیس روی آن نشسته بود را به درستی نصب نکرده بودند و برای همین شوکی به او وارد نشده است اما بعدها مقامات قضایی ایلاتی اعلام کردند که پس از نشستن فرانسیس روی صندلی الکتریکی واقعاً به او شوک وارد شده اما این شوک الکتریکی او را از پای درنیاورده است.

حکم آخر: فرانسیس پس از یک سال دوباره به اعدام با صندلی الکتریکی محکوم شد و این بار صندلی کار خودش را به درستی انجام داد.