به گزارش پارس به نقل از مشرق- امیرالمومنین امام علی علیه السلام فرمودند: بخشندگی، نگاهدارنده آبروست، و شکیبایی، دهان بند بی خردان، و عفو، زکات پیروزی، و دوری کردن، کیفر خیانتکار، و مشورت، چشم هدایت است.
و آن کس که با رای خود احساس بی نیازی کند، به کام خطرها افتد. شکیبایی با مصیبت های شب و روز پیکار کند و بی تابی زمان را در نابودی انسان یاری دهد. برترین بی نیازی ترک آرزوهاست و چه بسا عقل که اسیر فرمانروایی هوس است.
حفظ و بکارگیری تجربه رمز پیروزی است، و دوستی، نوعی خویشاوندی به دست آمده است، و به آن کس که به ستوه آمده و توان تحمل ندارد، اعتماد نکن.

متن حدیث:

وَ قَالَ [علیه السلام] الْجُودُ حَارِسُ الْأَعْرَاضِ وَ الْحِلْمُ فِدَامُ السَّفِیهِ وَ الْعَفْوُ زَکَاةُ الظَّفَرِ وَ السُّلُوُّ عِوَضُکَ مِمَّنْ غَدَرَ وَ الِاسْتِشَارَةُ عَیْنُ الْهِدَایَةِ وَ قَدْ خَاطَرَ مَنِ اسْتَغْنَى بِرَأْیِهِ وَ الصَّبْرُ یُنَاضِلُ الْحِدْثَانَ وَ الْجَزَعُ مِنْ أَعْوَانِ الزَّمَانِ وَ أَشْرَفُ الْغِنَى تَرْکُ الْمُنَى وَ کَمْ مِنْ عَقْلٍ أَسِیرٍ تَحْتَ هَوَى أَمِیرٍ وَ مِنَ التَّوْفِیقِ حِفْظُ التَّجْرِبَةِ وَ الْمَوَدَّةُ قَرَابَةٌ مُسْتَفَادَةٌ وَ لَا تَأْمَنَنَّ مَلُولًا.

« نهج البلاغه، حکمت ۲۱۱»