به گزارش پارس به نقل از مشرق ، نماهایی که مشاهده می کنید، متعلق به یک پسربچه نجف آبادی است. کودکی که تاریخ را شرمنده خود ساخت و با اشک های خود، عرق شرم بر پیشانی بسیاری از مدعیان مردی و مردانگی نشاند. پسربچه ای که سال ها پیش ردپایش را بر صفحه تاریخ گذاشت و گم شد.

« همه می خواستند جلوی رفتن او را بگیرند و او اصرار داشت که برود. گریه کنان قسم می داد و التماس می کرد و از ساک سفری اش پیدا بود که این تصمیم را ناگهانی نگرفته است. »



ماجرای گریه های ملتمسانه این کودک را « شهید سید مرتضی آوینی» این گونه روایت می کند:

آن روز در جهاد سازندگی نجف آباد، در فضایی آکنده از رایحه صلوات که عطر گل محمدی دارد، گردان های انصار به سوی جبهه می رفتند. برادر کاظمی، اسامی داوطلبان را که از پیش، نام نویسی کرده بود، یکایک می خواند و آنان را روانه می کرد. از اجتماع غیرمعمولی که در کنار یکی از اتوبوس ها اتفاق افتاده بود، معلوم بود که واقعه غیرمترقبه ای رخ داده است. برویم ببینیم چه خبر شده است:
راستی امروز این پسربچه کجاست؟ کسی نشانی از او دارد؟ چرا او را گم کردیم؟
اتوبوس سید مرتضی آوینی گریه گل محمدی عکس تصمیم ناگهانی پسربچه سفری ساک