پرفضیلت‌ترین جای مسجد پیامبر خدا (ص)

به گزارش پارس به نقل از مهر، مسلمانان با ایمان به آیه « وَمَنْ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا اللَّهُ» و ایمان به شفاعت پیامبر رحمت به این مکان مقدس یعنی مسجدالنبی (ص) آمده اند، آنها برای اینکه راز و نیازشان زیباتر شود، در جایگاهی نماز می خوانند و دعا می کنند که جایگاه سجده های پیامبر (ص) و یاران باوفایش بود.

اینجا یعنی محراب، منبر و روضه مطهره انسان را به اوج می رساند، مگر می توان آن را وصف کرد! دو رکعت نماز که در اینجا بخوانی، لذتش را برای همیشه عمر خواهی برد، شاید به خاطر همین حض معنوی باشد که اینجا نماز ثواب چندین نمازی است که در خانه خود می خوانی.

در کنار حجره شریفه ستون هایی وجود دارد که هر کدام درس های بزرگی از تاریخ اسلام را در خود دارد و برای همین نیز پایدار مانده اند، در ستون حرس حضرت علی (ع) از پیامبر حفاظت می کرد، کنار ستون سریر مسلمانان شبها در کنار آن می نشستند و مشغول ذکر و عبادت می شدند، ستون حنانه به خاطر این حنانه شد که پیامبر هنگام سخنرانی به درختی که کنار محراب بود تکیه می دادند و از آن به عنوان منبر استفاده می کردند، ستون توبه یا ابولبابه، محلی است که توبه ابولبابه که به مسلمانان و پیامبر خیانت کرده بود با استغاثه بخشیده شد و ستون محلقه نزدیک محراب فعلی بوده و برای معطر کردن فضای مسجد عود بر آن می سوزاندند.

اما شاید ستون توبه همانی باشد که ما امروز به آن نیاز داریم؛ در مدینه اگر از خطاهای گذشته توبه نکنیم، چگونه می توانیم شایسته همراه داشتن نام امت پیامبر باشیم، این ستون حس بندگی را به انسان می دهد و بندگان خدا از راه های دور و نزدیک در کنار این ستون ها می نشینند و کارنامه زندگی خود را مرور می کنند.

به هر گوشه ای از مسجدالنبی (ص) که بنگریم صحنه هایی از نماز، دعا، قرائت قرآن میهمانان پیامبر (ص) را می بینیم اما در در درون حجره شریفه و روضه مطهره باید گاه چندین دقیقه بایستی تا جایی پیدا کنی و نماز بخوانی، اینجا همیشه جمعیت فراوانی وجود دارد که دوست دارند در این سفر معنوی در جایی نماز بخوانند که پیامبر (ص) و ائمه نماز خوانده اند و خود را به ۱۴۰۰ سال قبل ببند و تاریخ صدر اسلام را مرور کنند.

مسجد النبی (ص) با اهل بیت (ع) پیامبر گره خورده است، جای جای این مکان مقدس محل نماز شب های رسول الله (ص) و اهل بیت ایشان است، مگر می توان در مسجدالنبی (ص) وارد شد و از کوثر قرآن یاد نکرد!

اینجا مسجد النبی (ص) ؛ همان جایی که اگر انسان اهل درد باشد، بهترین محل برای تضرع و گریه های عرفانی است.