برای ۷۳ سالگی سیاوشی که استاد آواز ایران شد
اول مهرماه محمدرضا شجریان قدم به ۷۳ سالگی میگذارد.
به گزارش پارس ، به نقل ازایسنا، محمدرضا شجریان، یکم مهر ۱۳۱۹ در مشهد زاده شد.
خواندن را از کودکی با همان لحن کودکانه آغاز کرد. با توجه به استعداد و صدای خوبش تحت تعلیم پدر که خود قاری قرآن بود، مشغول به پرورش صدای خویش شد و در سال ۱۳۳۱ برای نخستین بار، صدای تلاوت قرآن او از رادیو خراسان پخش شد.
شجریان در سال ۱۳۳۸ به دانشسرای مقدماتی در مشهد رفت و از همان سال برای نخستین بار با یک معلم موسیقی آشنا شد.
وی پس از دریافت دیپلم دانشسرای عالی، به استخدام آموزش و پرورش در آمد و به تدریس مشغول شد و در این زمان با ساز سنتور آشنا شد. در سال ۱۳۳۷ به رادیو خراسان رفت و در رشته آواز مشغول فعالیت شد.
سپس برای اجرای برنامه های گلها به تهران نزد داوود پیرنیا دعوت شد و در بیش از یکصد برنامه گلها و برگ سبز شرکت کرد.
او در سال ۱۳۴۶ به تهران رفت و با احمد عبادی آشنا شد و از سال ۱۳۴۶ در کلاس اسماعیل مهرتاش شرکت کرد. همچنین برای آموختن خوشنویسی در انجمن خوشنویسان نزد ابراهیم بوذری رفت. او از سال ۱۳۴۷، خوشنویسی را نزد حسن میرخانی ادامه داد و در سال ۱۳۴۹ درجه ممتاز را در خوشنویسی به دست آورد.
شجریان تا سال ۱۳۵۰ با نام مستعار سیاوش بیدکانی با رادیو همکاری می کرد اما بعد از آن از نام خود استفاده کرد.
در ۱۳۵۰ با فرامرز پایور آشنا شد و یادگیری سنتور و ردیف های آوازی را نزد وی دنبال کرد.
در سال ۱۳۵۱ در برنامه گلها با نورعلی خان برومند آشنا شد و به آموختن شیوه آوازی طاهرزاده نزد او پرداخت. از سال ۱۳۵۲ نزد عبدالله دوامی کلیه ردیف های موسیقی و شیوه های تصنیف خوانی را فرا گرفت. در همین سال به همراه گروهی از هنرمندان چون محمدرضا لطفی، ناصر فرهنگ فر، حسین علیزاده، جلال ذوالفنون و داوود گنجه ای، مرکز حفظ و اشاعه موسیقی را به سرپرستی زنده یاد داریوش صفوت بنا نهاد.
شجریان شیوه های آوازی اقبال السلطان، تاج اصفهانی، میرزا ظلی، ادیب خوانساری، حسین قوامی و بنان را روی صفحات و نوارها به دقت دنبال کرد. از سال ۱۳۵۴، تدریس هنرجویان را در رشته آواز در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران آغاز کرد و در سال ۱۳۵۸ با تعطیلی این رشته کار تدریس خود را پایان داد.
شجریان در اسفندماه سال ۱۳۵۶ شرکت دل آواز را بنیان گذاری کرد و همچنین در همین سال در مسابقه تلاوت قرآن کشوری رتبه نخست را به دست آورد. سپس در سال ۱۳۵۷ به همراه هوشنگ ابتهاج و برخی هنرمندان دیگر از رادیو کناره گیری کرد.
در ۱۳۵۷چند سرود میهنی اجرا کرد و سپس در خانه به تحقیق و تدوین ردیف های آوازی پرداخته و به آموزش شاگردان قدیمی اش همت گماشت. به واقع می توان گفت که شجریان از این زمان به بعد به شهرت رسید و در فاصله سال های دهه شصت بود که همکاری گسترده ای را با پرویز مشکاتیان آغاز کرد؛ حاصل آن، آلبوم هایی چون « بیداد همایون» ، « آستان جانان» ، « سرّ عشق» ، « نوا» ، « دستان» ، « گنبد مینا» و « جان عشاق» بود. در این سال ها به همراه گروه عارف کنسرت هایی را هم در خارج از ایران اجرا کرد.
آلبوم « بیداد همایون» در آن زمان واکنش هایی را نیز به دنبال داشت.
شجریان در سال ۱۳۷۸ جایزه پیکاسو را از طرف سازمان یونسکو دریافت کرد. از سال ۱۳۷۹ با حسین علیزاده، کیهان کلهر و پسرش همایون به اجرای کنسرت پرداخت که حاصل آن آلبوم های « زمستان است» ، « بی تو به سر نمی شود» ، « فریاد» ، « ساز خاموش» و « سرود مهر» بود.
در سال ۱۳۸۲، به همراه همین گروه برای کمک به زلزله زدگان بم کنسرتی در تهران با نام « هم نوا با بم» اجرا کرد.
دعای « ربنا» یکی از آثار مهم محمدرضا شجریان است. این اثر در تیرماه سال ۱۳۵۸ ضبط شده و برای مدت ۳۰ سال، جزء برنامه های اصلی رادیو و تلویزیون ایران در ماه مبارک رمضان بوده است.
***
انتخابات ریاست جمهوری دهم و قطع همکاری با صدا و سیما
پس از دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران و تحولات سیاسی در آن سال ها محمدرضا شجریان در نامه ای به عزت الله ضرغامی، از وی خواست تا از پخش آثار او در صدا و سیما جلوگیری کند. وی اعلام کرد که سازمان صدا و سیما هیچ نقشی در تهیه این آثار نداشته و به حکم قانون و شرع از این سازمان خواسته صدا و آثار او را در هیچ یک از واحدهای رادیو و تلویزیون پخش نکند.
اگرچه آخرین اجراهای صحنه ای شجریان در تهران به سال ۸۷ برمی گردد اما در سال های اخیر آلبوم های موسیقی او با مجوز وزارت ارشاد در ایران منتشر می شد.
استاد آواز ایران در این سال ها به برگزاری تور کنسرت در کشورهای خارجی پرداخت.
***
همایون و زنده نگه داشتن نام شجریان ها
در سال های اخیر که استاد آواز ایران فعالیت صحنه ای در ایران نداشت، فرزندش همایون شجریان با برگزاری کنسرت های مختلف و انتشار اثر، نام خانواده شجریان را در فضای موسیقی کشور حفظ کرد.
***
شرایط مناسب باشد کنسرت هم می دهم
شجریان که مبدع چند ساز جدید در موسیقی ایرانی است، شهریورماه ۱۳۹۲ سازهایش را به نمایش گذاشت و پیش از برگزاری این نمایشگاه در نشستی به سوالات خبرنگاران پاسخ داد.
او در آن نشست گفت: چند سالی است علی رغم انتشار آلبوم موسیقی در ایران فعالیت صحنه ای نداشته ام و مشتاقم که روی صحنه باشم. اگر شرایط مناسبی فراهم شود در ایران کنسرت هم خواهم داد.
***
مرادخانی و سیاست های هنری اش
پس از انتصاب علی مرادخانی به عنوان معاون امور هنری دولت یازدهم، امیدی در دل هنرمندان موسیقی جوانه زد و مرادخانی در مصاحبه هایش به ایجاد فضای مناسب برای استادان و هنرمندان پیشکسوت تاکید دارد.
ارسال نظر