اگر" بهروز افخمی" وزیر ارشادی یا رییس سازمان سینمایی بود…
بهروز افخمی گفت: اگر به جای وزیر ارشاد یا رئیس سازمان سینمایی بودم با توجه به اوضاع اقتصادی، تحریم، وضعیت پولی و تنگناهای مالی که برای دولت به وجود آمده پولهایی که قبلا از درآمدهای نفتی و مالیاتهای مردم صرف سینمای ایران و یا تولید فیلم میشد را متوقف میکردم.
به گزارش پارس ، به نقل ازایسنا، این کارگردان سینمای ایران درباره ی ارائه راهکارهایی برای بهتر شدن وضعیت سینمای ایران تصریح کرد: باید دخالت در تولید به هر صورت متوقف شود، فعالیت سازمان سینمایی محدود به صدور پروانه شود و کار سینمای ایران به خود سینماگران و دست اندرکاران سینما به این معنا که دولت در مرحله ی صدور پروانه نمایش وارد عمل شود، محول گردد و اگر پولی باقی ماند، صرف ساخت، تجهیز و ارتقاء سالن شود.
این کارگردان ادامه داد: سینمای ایران بدون حمایت دولت هم می تواند روی پای خودش بایستد. دولت نباید به طور مصنوعی سینمای ایران را به خود وابسته نگه دارد. در سال ۷۰،۸۵ میلیون بلیت فروخته شد اما در حال حاضر اگر اوضاع به خوبی پیش رود این روند فروش بلیت به ۱۰ میلیون هم نمی رسد این در حالی است که ما با افزایش تماشاگر در سینمای ایران روبرو بوده ایم، رسیدن به فروش ۱۰۰ میلیون تومان بلیت، هدف قابل دسترسی است.
بهروز افخمی گفت: با دخالت دولت در نظام تولید، پول به فیلم سازانی که توان فیلمسازی ندارند اختصاص داده می شود. دولت حداکثر کاری که می تواند انجام بدهد، این است که در بخش تولید فیلم دخالت نکند. به عبارتی بخش خصوصی را آزاد بگذارد تا کارش را انجام بدهد تا قابلیت خود را برای بازگشت مردم به سینمای ایران نشان دهد، من معتقدم همه نوع فیلمی باید ساخته شود.
کارگردان « شوکران» که در برنامه ی اخیر « هفت» سخن می گفت، تصریح کرد: سینما در همه جای دنیا متعلق به بچه ها است. از هر ۱۰ فیلم پرفروش در دنیا سه فیلم، انواع مختلف انیمیشن است که مخاطبان آن زیر ۱۴ سال هستند، مابقی هم تخیلی یا کمدی است و تماشاچیان آن زیر ۲۰ سال هستند. جمعیت تماشاچی این فیلم ها را بیشتر پسران تشکیل می دهند و اگر دخترها هم به دیدن آن فیلم می آیند به پیشنهاد دوست پسرهایشان است. عمده دیگر خانم های خانه دار هستند که بیشتر وقت شان را پای تلویزیون می گذرانند و از راه تبلیغ یک فیلم به سینما کشیده می شوند اما در مرحله آخرسینما به پسرها، دخترها و خانم های خانه دار توجه می شود.
بهروز افخمی اظهار کرد: سینمای واقعی را به نفع مصرف کننده در ۳۰ سال گذشته، از بین برده ایم و ظاهراً فیلم ها باب میل مدیران ساخته می شود. نتیجه ممنوع کردن ساخت فیلم ها، فرار تماشاچی از سینما می شود. اگر فیلمی قابلیت دیدن و ارزش پر کردن پرده بزرگ سینما را داشته باشد تماشاچی به سینما باز خواهد گشت.
این کارگردان گفت: احیا و آبرومند کردن سینما مهمترین وظیفه ای بوده است که مدیریت فرهنگی آن را در ۳۰ سال گذشته مورد توجه قرارداده که کار درستی نیز بوده است، آنچه که سرکوب شد و به آن توجه نشد پر کردن اوقات فراغت مردم ایران از طریق سینما بوده است.
به گزارش ایسنا، افخمی سه وظیفه اصلی دولت را تأمین امنیت، توزیع ثروت و سازماندهی اوقات فراغت مردم دانست وبیان کرد: سازماندهی اوقات فراغت مردم مهمترین قسمت است. سپهر سخن و ارزش ها و مجموعه تفکری که در تاریخ ملت است، از طریق محصولات فرهنگی تکرار می شود و غنا پیدا می کند که وظیفه اصلی دولت است.
او اولویت اصلی سینمای ایران را پرکردن بخشی از اوقات فراغت مردم ایران دانست و گفت: این موضوع هیچ گاه در کشور ما اصل نبوده است و بخش مهم عرضه فیلم برای مدیران، نمایندگان مجلس و… بوده است که تلاش می کنند تا فیلم، یک شعار مشخص داشته باشد. اگر قرار بود سینمای ایران برای مردم سرگرمی تولید کند و اجازه تولید به آنچه که مردم دوست دارند و می خواهند را بدهد چرا فروش بلیت به ۱۰ درصد از ۲۵ سال گذشته رسیده است؟ این نشان دهنده ی آن است که این اصل، هدف نبوده است. اولین اصل برای سینمای ایران سازماندهی فیلم فجر به بهترین شکل و آبرومندانه بوده است تا فیلم هایی با یک پیام مشخص در آن به نمایش گذاشته شود. مردم، الویت دهم آن ها بوده است.
افخمی ادامه داد: یک مدیر فرهنگی باید بداند سینما الگویی برای تلویزیون است که تماشاچیان آن را از دست ندهند. در سینما چیزی کمتر از نصف نصف یک در هزارم، اوقات فراغت مردم را سینما پر می کند.
این کارگردان خاطرنشان کرد: خوشبختانه به نظر می آید تا پایان سال پولی در دست دولت نیست که بتواند برنامه هایی که معمولا با بی تجربگی و نادانی برنامه ریزی می کنند را انجام دهد و این یک فرصت طلایی برای سینمایی که تقریباً مرده است و باید ما آن را را در جایی درست زنده کنیم.
او تاکید کرد: سالن سازی امکان نمایش همه نوع فیلم را فراهم می کند. اگر سالن به اندازه کافی بود هیچ اعتراضی وجود نداشت. قبل از انقلاب نیز بسیاری از سینماهای تهران بعد از نمایش فیلم « گنج قارون» ساخته شد. ساخت یک فیلم موجب می شود تعداد بسیاری سالن سینما ساخته شود.
بهروز افخمی با اشاره به سابقه نمایندگی خود در مجلس به بحث قاچاق در سینما اشاره کرد و گفت: فرض کنید برای یک سی دی خام، هزار درصد مالیات در نظر گرفته شود، سی دی خام ۵۰۰ تومان فروخته می شود و این مالیات را وزارت دارایی از طریق وزارت ارشاد در همه زمینه ها در اختیار کسانی که فیلم را تکثیر می کنند قرار دهد و موجب می شود تمام خون سینمای ایران از طریق قاچاقچیان بیرون نرود و جلوی قاچاق گرفته شود. با توجه به اجرایی شدن این شرایط، تیراژ فیلم های ایرانی بالا می رود. با برداشت موانعی که سد راه بخش خصوصی است، موانع قانونی که برای جلوگیری از قاچاق به سینمای ایران تحمیل می شود، برداشته می شود. جلوگیری کردن از قاچاق موضوع چندان پیچیده ای نیست.
این کارگردان با اشاره به ممیزی بیان کرد: ممیزی در هیچ کجای دنیا مشکل نبوده است. سلیقه و اعمال سلیقه مشکل است، ما با بعضی از ممیزی ها می خواهیم تعدادی از تماشاچیان را از سینما بیرون کنیم، بچه هایی را که فیلم اکشن و پرتحرک می بینند را از سینما بیرون کنیم تا بزرگترها آن فیلم را ببینند.
افخمی در انتها درباره عملکرد جواد شمقدری گفت: من نمی خواهم قضاوت غیرمنصفانه ای درباره شمقدری داشته باشم؛ او نیز مانند بسیاری از مدیران دیگر البته به غیر از بهشتی و سیف الله داد، تصوراتی داشتند که در عمل با واقعیت برخورد کردند، تجربه کردند و تحت گروه های فشار قرار گرفتند. عده ای دغدغه شان فیلم سازی نبود بلکه خودشان می خواهند در فیلم بازی کنند یا فیلم بسازند و به سمت کسانی که کار را یاد گرفتند روی می آورند فرقی هم نمی کند که آقای شمقدری باشند یا شخص دیگر، اما در کل در سال ۹۰ نتیجه خوبی از او دیده ایم.
ارسال نظر