قطع درختان در حواشی کرخه
درختان قسمتی از جنگل های کرخه و بیشه های اطراف پل حمید آباد دزفول توسط افراد ناشناس قطع شدند و تاکنون هیچ برخوردری در این خصوص با این افراد صورت نگرفته است.
به گزارش پارس به نقل از مهر، بر اساس گزارش شاهدان عینی در جاده عین منتهی به رودخانه کرخه، تعداد زیادی درخت قطع و بسیاری نیز به آتش کشیده شده اند.
همچنین گزارش ها حاکی از قطع درختان در نزدیکی بیشه های روستای شهرک پیروزی (دچه) است. یکی از اهالی این روستا می گوید که تعدادی وانت وارد جنگل شدند و پس از چند ساعت با تنه های درخت از بیشه خارج شدند.
بر اساس مصوبه کمیسیون ماده ۱۴، افرادیکه درختان را به عمد یا غیرعمد قطع یا موجبات خشک شدن آنها را فراهم کنند به شش ماه تا دوسال حبس و یا به جزای نقدی محکوم می شوند.
بی اطلاعی محیط زیست
رئیس اداره محیط زیست شوش ضمن ابراز بی اطلاعی از موضوع در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: تا این لحظه چنین گزارشی به دست ما نرسیده است.
فیروز حاجی کلی افزود: البته تعدادی افراد کنده های خشک موجود در کرخه را حمل می کنند.
حاجی کلی با اشاره به آتش سوزی قسمتی از کرخه در سال گذشته گفت: پس از آتش سوزی پارسال، کنده های درختان زیادی هنوز بر جای مانده اند که به سادگی احتمال آتش سوزی دارند.
به گفته وی، به همین دلیل برخی اقدام به جمع آوری بقایای این درختان سوخته می کنند زیرا بقایای پوسیده بسیار خطرناک و با کوچکترین حرارتی احتمال آتش گرفتن دارند و به زمین های زراعتی اطراف آسیب می رسانند.
وی گفت: اگر موردی مبنی بر قطع درختان به صورت غیر مجاز باشد، دهیاران آن منطقه به ما اطلاع می دهند.
حاجی کلی گفت: این افراد با هماهنگی و اجازه از شورای روستاهای اطراف کرخه اقدام به این کار می کنند.
رئیس اداره محیط زیست شوش یادآور شد: البته درختان آکالیپتوس جزء گونه های جنگل به حساب نمی آیند و احتمال اینکه این نوع درختان قطع شوند وجود دارد.
حاجی کلی با اشاره به قطع درختان اطراف پل حمید آباد گفت: آن محوطه جزو اراضی ملی و زیر نظر منابع طبیعی شهرستان دزفول هستند.
اراضی بیشه های اطراف رودخانه دز، کرخه و همچنین شاوور دارای پوشش گیاهی متنوعی هستند. این پوشش گیاهی باعث شده که دمای آن منطقه نسبت به جنوب استان خنک تر و پاکیزه تر باشد.
یکی از اهالی روستاهای اطراف کرخه می گوید: گیاه و درخت برای هر کشور و مجموعه بشری مایه برکت و آبادانی است.
وی با اشاره به سفارش اسلام به کاشت و نگهداری درختان و همچنین جلوگیری از قطع آن، خاطرنشان کرد: گلایه ای که از مسئولان مرتبط با موضوع درخت و درختکاری وجود دارد، این است که گاهی صدها درخت در جاهایی که نباید قطع بشوند، قطع می شوند.
این فعال کشاورزی افزود: از بین رفتن پوشش گیاهی توسط برخی افراد سودجو که سبزی این مناطق را به سیمان و ساختمان تبدیل می کنند باعث آسیب زدن به محیط زیست می شوند.
رودخانه کرخه پس از رودخانه های کارون و دز سومین رودخانه بزرگ ایران از نقطه نظر آبدهی محسوب می شود. رودخانه کرخه از شمال به سوی جنوب جریان دارد و پس از گذر از کنار آثار شوش باستان به سوی غرب تغییر مسیر می دهد. در ۴۰ کیلومتری شمال اهواز مسیر آن دوباره تغییر کرده و وارد عراق می شود.
کرخه در عراق به رودخانه ای که از پیوستن دجله و فرات پدید آمده می پیوندد. بزرگترین سد ایران روی رود کرخه ساخته شده و سد کرخه نام دارد. نام کرخه نامی بسیار باستانی است و نام منطقه و حکومتی کهن در جنوب خوزستان بوده است.
سد کرخه یکی از بزرگ ترین سدهای خاکی دنیا و بزرگ ترین سد خاکی ایران و خاورمیانه است. این سد بر رودخانه کرخه در ۲۲ کیلومتری شمال غربی شهرستان اندیمشک در استان خوزستان ساخته شده است.
سرشاخه های اصلی تشکیل دهنده رودخانه کرخه، رودخانه های سیمره، کشکان، قره سو، گاماسیاب و چرداول هستند.
گوزن زرد ایرانی یکی از کمیاب ترین گونه های گوزن در سرتاسر جهان است. به جرات می توان گفت که این گونه را می توان تنها در منطقه حفاظت شده کرخه در استان خوزستان یافت. دو نوار باریک حاشیه دز و کرخه باقیمانده جنگلهای ۴۰۰ هزار ساله بین النهرین هستند. جنگلهای نمونه حمیدآباد در اطراف دزفول از جمله این جنگل ها هستند که گونه گوزن زرد ایرانی را در خود جای دادند.
این منطقه از قدیم الایام زیستگاه گوزن زرد بوده که زیر نظر اداره محیط زیست دزفول و شوش قرار دارد. در منطقه حفاظت شده کرخه گونه هایی از گوزنهای زرد وجود دارند که به دلیل تکثیر در دهه ۴۰ به آلمان فرستاده شدند و با گونه اروپایی اختلاط پیدا کردند و هم اکنون این گونه ها با اختلاطی جزیی در زیرگونه در منطقه کرخه محافظت می شوند ولی گوزن زرد ایرانی نوع منحصر به فردی است که در منطقه حفاظت شده دز قرار دارد.
این نوع گوزن طبق IUCN اتحادیه جهانی حفاظت از طبیعت جزو گونه های در معرض خطر انقراض است. متاسفانه تخریب زیستگاه و وجود عوامل مزاحم از قبیل عوامل انسانی و طبیعی این گونه را تهدید می کند. گوزن های زرد ایرانی پستانداران بسیار حساسی هستند و اگر منطقه آنها آرام نباشد و حیوان احساس ناامنی کند جفت گیری صورت نمی گیرد و تعداد گونه ها سال به سال کاهش می یابد.
وسعت منطقه، امکانات محدود، تعداد زیاد عشایر و بی توجهی آنها به اهمیت مساله باعث شده تا این گونه در معرض نابودی بیشتری قرار دارد.
پوشش گیاهی منطقه را هم می توان به سه دسته درختان، درختچه ها و بوته های یک ساله تقسیم کرد. اشکوب بالایی منطقه را درختان پده وگز، اشکوب میانی درختچه های نظیر سریم، بنگله، علف مار و تمشک و… اشکوب تحتانی را انواع گیاهان لگومینوز و گرامینه و… تشکیل می دهند.
در کل عرصه های زیستگاههای کرخه ودز مجموعاً ۳۱۵ گونه در قالب ۶۴ خانواده شناسایی شده است.
همچنین گزارش ها حاکی از قطع درختان در نزدیکی بیشه های روستای شهرک پیروزی (دچه) است. یکی از اهالی این روستا می گوید که تعدادی وانت وارد جنگل شدند و پس از چند ساعت با تنه های درخت از بیشه خارج شدند.
بر اساس مصوبه کمیسیون ماده ۱۴، افرادیکه درختان را به عمد یا غیرعمد قطع یا موجبات خشک شدن آنها را فراهم کنند به شش ماه تا دوسال حبس و یا به جزای نقدی محکوم می شوند.
بی اطلاعی محیط زیست
رئیس اداره محیط زیست شوش ضمن ابراز بی اطلاعی از موضوع در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: تا این لحظه چنین گزارشی به دست ما نرسیده است.
فیروز حاجی کلی افزود: البته تعدادی افراد کنده های خشک موجود در کرخه را حمل می کنند.
حاجی کلی با اشاره به آتش سوزی قسمتی از کرخه در سال گذشته گفت: پس از آتش سوزی پارسال، کنده های درختان زیادی هنوز بر جای مانده اند که به سادگی احتمال آتش سوزی دارند.
به گفته وی، به همین دلیل برخی اقدام به جمع آوری بقایای این درختان سوخته می کنند زیرا بقایای پوسیده بسیار خطرناک و با کوچکترین حرارتی احتمال آتش گرفتن دارند و به زمین های زراعتی اطراف آسیب می رسانند.
وی گفت: اگر موردی مبنی بر قطع درختان به صورت غیر مجاز باشد، دهیاران آن منطقه به ما اطلاع می دهند.
حاجی کلی گفت: این افراد با هماهنگی و اجازه از شورای روستاهای اطراف کرخه اقدام به این کار می کنند.
رئیس اداره محیط زیست شوش یادآور شد: البته درختان آکالیپتوس جزء گونه های جنگل به حساب نمی آیند و احتمال اینکه این نوع درختان قطع شوند وجود دارد.
حاجی کلی با اشاره به قطع درختان اطراف پل حمید آباد گفت: آن محوطه جزو اراضی ملی و زیر نظر منابع طبیعی شهرستان دزفول هستند.
اراضی بیشه های اطراف رودخانه دز، کرخه و همچنین شاوور دارای پوشش گیاهی متنوعی هستند. این پوشش گیاهی باعث شده که دمای آن منطقه نسبت به جنوب استان خنک تر و پاکیزه تر باشد.
یکی از اهالی روستاهای اطراف کرخه می گوید: گیاه و درخت برای هر کشور و مجموعه بشری مایه برکت و آبادانی است.
وی با اشاره به سفارش اسلام به کاشت و نگهداری درختان و همچنین جلوگیری از قطع آن، خاطرنشان کرد: گلایه ای که از مسئولان مرتبط با موضوع درخت و درختکاری وجود دارد، این است که گاهی صدها درخت در جاهایی که نباید قطع بشوند، قطع می شوند.
این فعال کشاورزی افزود: از بین رفتن پوشش گیاهی توسط برخی افراد سودجو که سبزی این مناطق را به سیمان و ساختمان تبدیل می کنند باعث آسیب زدن به محیط زیست می شوند.
رودخانه کرخه پس از رودخانه های کارون و دز سومین رودخانه بزرگ ایران از نقطه نظر آبدهی محسوب می شود. رودخانه کرخه از شمال به سوی جنوب جریان دارد و پس از گذر از کنار آثار شوش باستان به سوی غرب تغییر مسیر می دهد. در ۴۰ کیلومتری شمال اهواز مسیر آن دوباره تغییر کرده و وارد عراق می شود.
کرخه در عراق به رودخانه ای که از پیوستن دجله و فرات پدید آمده می پیوندد. بزرگترین سد ایران روی رود کرخه ساخته شده و سد کرخه نام دارد. نام کرخه نامی بسیار باستانی است و نام منطقه و حکومتی کهن در جنوب خوزستان بوده است.
سد کرخه یکی از بزرگ ترین سدهای خاکی دنیا و بزرگ ترین سد خاکی ایران و خاورمیانه است. این سد بر رودخانه کرخه در ۲۲ کیلومتری شمال غربی شهرستان اندیمشک در استان خوزستان ساخته شده است.
سرشاخه های اصلی تشکیل دهنده رودخانه کرخه، رودخانه های سیمره، کشکان، قره سو، گاماسیاب و چرداول هستند.
گوزن زرد ایرانی یکی از کمیاب ترین گونه های گوزن در سرتاسر جهان است. به جرات می توان گفت که این گونه را می توان تنها در منطقه حفاظت شده کرخه در استان خوزستان یافت. دو نوار باریک حاشیه دز و کرخه باقیمانده جنگلهای ۴۰۰ هزار ساله بین النهرین هستند. جنگلهای نمونه حمیدآباد در اطراف دزفول از جمله این جنگل ها هستند که گونه گوزن زرد ایرانی را در خود جای دادند.
این منطقه از قدیم الایام زیستگاه گوزن زرد بوده که زیر نظر اداره محیط زیست دزفول و شوش قرار دارد. در منطقه حفاظت شده کرخه گونه هایی از گوزنهای زرد وجود دارند که به دلیل تکثیر در دهه ۴۰ به آلمان فرستاده شدند و با گونه اروپایی اختلاط پیدا کردند و هم اکنون این گونه ها با اختلاطی جزیی در زیرگونه در منطقه کرخه محافظت می شوند ولی گوزن زرد ایرانی نوع منحصر به فردی است که در منطقه حفاظت شده دز قرار دارد.
این نوع گوزن طبق IUCN اتحادیه جهانی حفاظت از طبیعت جزو گونه های در معرض خطر انقراض است. متاسفانه تخریب زیستگاه و وجود عوامل مزاحم از قبیل عوامل انسانی و طبیعی این گونه را تهدید می کند. گوزن های زرد ایرانی پستانداران بسیار حساسی هستند و اگر منطقه آنها آرام نباشد و حیوان احساس ناامنی کند جفت گیری صورت نمی گیرد و تعداد گونه ها سال به سال کاهش می یابد.
وسعت منطقه، امکانات محدود، تعداد زیاد عشایر و بی توجهی آنها به اهمیت مساله باعث شده تا این گونه در معرض نابودی بیشتری قرار دارد.
پوشش گیاهی منطقه را هم می توان به سه دسته درختان، درختچه ها و بوته های یک ساله تقسیم کرد. اشکوب بالایی منطقه را درختان پده وگز، اشکوب میانی درختچه های نظیر سریم، بنگله، علف مار و تمشک و… اشکوب تحتانی را انواع گیاهان لگومینوز و گرامینه و… تشکیل می دهند.
در کل عرصه های زیستگاههای کرخه ودز مجموعاً ۳۱۵ گونه در قالب ۶۴ خانواده شناسایی شده است.
ارسال نظر