پرونده قدیمیترین زندانی زن ایران بار دیگر روی میز
انکارهای پیاپی و استفاده از یک وکیل، وجه تشابه پرونده شهلا جاهد و فاطمه مطیع است.
به گزارش پارس به نقل از تسنیم، خبرنگاران حوزه حوادث و همچنین مردمی که علاقه خاصی به اخبار حوادث دارند، با نام فاطمه مطیع، قدیمی ترین زن زندانی کشور که از ۲۰ سال قبل به اتهام قتل در زندان است، آشنایی دارند.
خلاصه پرونده این که در تیرماه سال ۷۲، مرد جوانی که به علت مسمومیت شدید در آستانه مرگ قرار داشت به بیمارستانی در جنوب تهران منتقل شد و پزشکان به سرعت اقدامات لازم برای بهبود وی را به کار گرفتند اما تلاش آنها کارساز نبود و مجید به علت شدت مسمومیت فوت کرد. با انجام تحقیقات مقدماتی توسط کارآگاهان و مأموران پلیس آگاهی، نام زنی که آخرین بار با مقتول دیده شده بود، به عنوان متهم به قتل روبه روی مأموران قرار گرفت.
فاطمه مطیع، در تحقیقات اولیه و همانطور که گزارش پزشکی قانونی اعلام کرده بود، به ارتکاب قتل مجید به وسیله نوشیدنی مسموم اعتراف کرد و پرونده برای رسیدگی به دادگاه ارسال شد؛ در جریان رسیدگی به پرونده در دادگاه، فاطمه اتهام قتل را منکر شد و مدعی شد لحظاتی پیش از دستگیری، همسرش که عامل اصلی قتل بوده، از او خواسته ارتکاب قتل را گردن بگیرد تا بتواند رضایت خانواده مقتول را جلب کند؛ فاطمه هم همان کرد که شوهرش خواسته بود.
انکار ارتکاب قتل توسط متهم نتیجه نداشت و در حالی که اولیای دم خواسته خود را قصاص متهم یعنی فاطمه عنوان کرده بودند، قاضی پرونده دفاعیات او را کافی ندانست و حکم به قصاص فاطمه داد؛ حکمی که در دیوانعالی کشور نقض شد و قرار شد دوباره مورد رسیدگی قرار گیرد. این پرونده بارها بین دادگاه و دیوانعالی کشور در رفت وآمد بود و حتی یک بار هم قاضی پرونده حکم به تبرئه او داد اما این بار با اعتراض و شکایت اولیای دم نسبت به پرونده، پرونده به دیوانعالی ارسال شد و حکم تبرئه هم نقض شد.
دادگاه تاکنون ۸ بار فاطمه را به اتهام قتل به قصاص محکوم کرده و یک بار هم او را تبرئه کرده است و این در حالی است که تمام این احکام از سوی دیوانعالی کشور نقض شده است؛ دور جدید رسیدگی به این پرونده از تیرماه امسال و بعد از گذشت ۲۰ سال از وقوع قتل مجددا آغاز شده و فاطمه مطیع همچنان بر طبل بی گناهی و عدم دخالت خود در وقوع این قتل می کوبد.
پرونده فاطمه مطیع را شاید بتوان از دو جهت شبیه پرونده قتل لاله سحرخیزان و قاتل وی شهلا جاهد دانست؛ در این پرونده هم شهلا جاهد که بعد از مدتی ارتباط با ناصر محمدخانی و برای زندگی دائم با وی، تصمیم به قتل لاله گرفته بود، در غیاب ناصرمحمدخانی به خانه او رفت و با ضربات چاقو لاله را به قتل رساند.
مدتی بعد و به دنبال تحقیقات پلیسی، شهلا جاهد از سوی مأموران آگاهی شناسایی و دستگیر شد و به ارتکاب قتل سحرخیزان اعتراف کرد. او بعد از اعترافات اولیه و در جریان جلسات محاکه در دادگاه، منکر ارتکاب قتل شد و همان طور که فاطمه مطیع مدعی شد قتل را شوهرش انجام داده، شهلا جاهد هم مدعی شد که عده ای دیگر این قتل را مرتکب شده اند و از وی خواسته اند آن را گردن بگیرد. این انکار اعترافات اولیه از سوی شهلا جاهد هم در طول سال های محاکمه نتیجه نداد و ۸ سال بعد از وقوع قتل و در سحرگاه ۱۰ آذر سال ۸۹ در محوطه زندان اوین به دار آویخته شد. شاهدان اجرای حکم اعدام شهلا از التماس و تقاضای شدید
او از خانواده مقتول برای اعلام رضایت صحبت می کردند و این در حالی بود که طی سال هایی که محاکمه انجام می شد، شهلا هیچ گاه تقاضای بخشش نکرد و شاید همین موضوع کار او را پیچیده کرد.
وجه دوم تشابه پرونده فاطمه مطیع با پرونده شهلا جاهد، وکیل آنها یعنی عبدالصمد خرمشاهی است؛ خرمشاهی که به شدت تلاش می کرد در کنار اثبات بی گناهی شهلا جاهد، نیم نگاهی هم به جلب رضایت خانواده محمدخانی و سحرخیزان داشته باشد، نهایتا در این پرونده شکست خورد و با اعدام شهلا او هم با این پرونده وداع کرد؛ اما در کنار این پرونده، خرمشاهی درگیر پرونده ای بود که تقریبا یک دهه پیش از ارتکاب قتل توسط شهلا مفتوح شده بود و تاکنون و بعد از گذشت ۳ سال از اعدام شهلا هنوز بسته نشده است. خرمشاهی تاکنون اگر نتوانسته باشد، حکم قطعی تبرئه فاطمه مطیع را بگیرد حداقل از اعدام او هم جلوگیری
کرده است و حال به برگزاری مراسم قسامه ای دارد که قرار است در روز ۱۰ شهریور برگزار شود و شاید آخرین جلسه محاکمه قدیمی ترین زن زندانی ایران باشد؟
ارسال نظر