به گزارش پارس ، شهاب الدین غندالی در گفت وگو با ایسنا، درباره جایگاه پرورشی در نظام تعلیم و تربیت با بیان اینکه پرورشی از دو دیدگاه مورد نظر کارشناسان است، افزود: در این نگاه موضوع کاملا علمی است و نیروهای این بخش باید علمی و دانش آموخته دانشگاه باشد.

وی افزود: با توجه به نقشی که معلمان در تربیت دانش آموزان دارند، تمام نیروهای حاضر در مدرسه اعم از معلم، مدیر و حتی خدمتکار باید رفتار پرورشی داشته و بتوانند تاثیر تربیتی بر دانش آموزان داشته باشند.

این کارشناس حوزه آموزش و پرورش با بیان اینکه نگاه دیگر صرفا وجود داشتن مربی برای پرورشی است، اضافه کرد: این دیدگاه مورد انتقاد بسیاری از کارشناسان و پژوهشگران حوزه آموزش و پرورش است و اعتقادی به آن ندارند، چرا که با این دیدگاه نمی توان اهداف پرورشی را تامین کرد.

غندالی با بیان اینکه تربیت دانش آموزان نیازمند داشتن مربی و نیرویی است که خود آراسته به ارزش های دینی، انسانی و رفتاری باشند تا بتوانند تاثیر تربیتی و پرورشی در دانش آموزان ایجاد کنند، اظهار کرد: به این معنا که نیروهایی که در پرورشی به کار گرفته می شوند، نه تنها باید دارای خصوصیات اخلاقی باشند، بلکه لازم است از لحاظ علمی، تعامل با دانش آموزان را نیز آموخته باشند.

وی گفت: به نظر می رسد توانمندی مربیان پرورشی مورد توجه قرار نمی گیرد و با افرادی با هر مدرک تحصیلی در این حوزه استفاده می شود تا کار تربیتی انجام دهند، بنابراین نمی توان انتظار داشت پرورشی با این شرایط رشد کند.

وی با بیان اینکه نبود انسجام در امور تربیتی یکی از مشکلات آموزش و پرورش به ویژه بخش پرورشی است، اذعان کرد: نگاه جدیدی که به پرورشی وجود دارد، مهارت آموزی مربیان است، به این معنا که ۲ سال باید دوره مهارت آموزی را در مراکز تربیت معلم بگذرانند و سپس وارد سیستم آموزشی شوند، در این صورت است که می توان گفت رفتار مربیان پرورشی بر رفتار و تربیت دانش آموزان تاثیرگذار خواهد بود.

آموزش و پرورش تعلیم و تربیت دانش آموزان رشد مدرسه مشکلات معلم مربیان کارشناس پرورشی