چقدر دوست داشتم پدرم وزیر فرهنگ باشد

به گزارش پارس به نقل از باشگاه خبرنگاران؛ انقلاب اسلامی باعث زدوده شدن زنگارها از چهره مترقی اسلام و بوجود آمدن تعریفی جدید از آئین ناب محمدی (ص) شد. تا پیش از طلوع شخصیت امام خمینی (ره) معنی اسلام مترقی و اسلام سیاسی هنوز برای خیلی ها روشن نبود و شاید تفسیر قالبی و غالبی از دین تا آن روزگار یک رویه فاندامنتال یا همان بنیادگرا بود که امروز هم نوع غلیظ آن را در رفتار بعضی از شیوخ سلفی و تروریست های وهابی می بینیم اما پیام امام راحل پیامی مترقی تر از امپریالیسم غرب و مارکسیسم شرق بود، پیامی که با فطرت انسان ها ملایمت داشت اما پیش تر و نواندیش تر از تمام تفکرات آن زمانه هم بود.
تقریبا همه می دانند که در زمان طاغوت از طرف حکومت وقت آزادی های فراوانی به سینما اعطا شده بود که بیشتر سمت بی بندوباری های اخلاقی می رفت تا آزادی بیان اما با این همه عموم مردم ایران سینما را حرام و حتی در حد اکل میته می دانستند ولی حضرت امام در بدو ورود به ایران و اولین سخنرانی مشهورشان در بهشت زهرا (س) به مسئله سینما هم اشاره کردند و فرمودند: " ما با سینما مخالف نیستیم، با فحشا مخالفیم" .

با این حساب باید گفت این انقلاب اسلامی ایران بود که مردم این کشور را با هنر سینما و همین طور مظاهر متعدد دیگری از فرهنگ مدرن آشتی داد و البته این مهم با معرفی نوعی نجیب و معناگرا از این گونه های فرهنگی صورت پذیرفت.

حالا ۳۴ سال از بهمن ۵۷ گذشته و نهال انقلاب اسلامی به درختی تنومند بدل شدهیعنی انقلابی که پدران و مادران ما به بار نشاندند و در دفاعی جانانه مقابل متجاوز بعثی و حامیانش آن را حفظ کرده و به ما رساندند.

امروز ما از آن نسل با آن همه پختگی و سختگی انتظار داریم تا کار را به دست بگیرند و ما را سمت تحقق ارومه ی پیام انقلاب برسانند.

انقلابی که تفسیر (هر چه حرامش بیشتر اسلامی تر) را نمی پذیرفت و در مقابل اهل سازش و اهلیت در برابر جور نبود و انقلابی که اگر دست آورندگان اصلی اش باشد نخواهد گذاشت که از او تفسیر (هر چه رادیکال تر انقلابی تر) صورت بگیرد.

بسیاری از جوانان هم نسل من امروز امیدوار هستند که مدیریت فرهنگی کشور در ید کسانی قرار بگیرد که از نسل اصیل انقلاب هستند و بدین شکل فضای فعالیت برای تمام این جوانان فراهم شود.

در یک فضای پرنشاط و فعال که جوانان نسل سوم و چهارم را به میدان بطلبد، گفتمان ما هم شنیده خواهد شد و سفسطه بدخواهان مبنی بر فاصله افتادن میان نسل جدید و آرمان های انقلاب محو خواهد گردید.

حالا می شود گفت ما جوانان چقدر می خواهیم تمام آورندگان صحنه ی باشکوه ۵۷ را، یعنی همه پدران و مادران خود را دوست بداریم و چقدر عاشقانه در راه نیل به آرمان های اصیل و مترقی پدران و مادرانمان کوشا و فعال خواهیم بود.

ما چقدر دوست داشتیم که مقوله فرهنگ طبق رویه ی اصیل انقلاب به سمت قله ی پیشرفت حرکت کند و امروز را با روی کار آمدن یک نفر از همان نسل و با سابقه ای طولانی در مبارزات انقلابی به تحقق این خواسته خیلی نزدیک می بینیم.