به گزارش پارس ، به نقل ازفارس، شب های قدر فرصتی بود برای بازسازی روحی و نزدیکی هر چه بیشتر به خدا و در این میان بودند انسان های دل شکسته ای که هرکدام به دلایلی خاص شب های قدر خود را در زندان و به دور از خانواده سپری کردند.

شامگاه چهارشنبه و همزمان با بیست و سومین شب از ماه مبارک رمضان با هدف تهیه گزارش از مراسم شب قدر در زندان اوین به سمت این بازداشتگاه حرکت کردیم.

پس از ادای نماز و صرف افطار عازم مکانی شدیم که به تازگی و در کمتر از ۵ ماه به همت مسئولان زندان و همراهی زندانیان، ویژه برگزاری مراسم مذهبی ساخته شده بود.

فضای اطراف به گونه ای بود که تصور حضور در زندان را در ذهن انسان باطل می کرد، برای ورود به سالن باید از دری عبور می کردیم که به نام مبارک علی بن ابی طالب مزین شده بود. محل مراسم تلفیقی بود از یک زورخانه و تکیه، جایگاهی در روبرو که سرتاسر نام حضرت علی (ع) بر آن نقش بسته بود و در مرکز و اطراف سالن نمادهای باستانی و پهلوانی به چشم می خورد.

حدود ساعت ۱۰ شب بود که مددجویان از جمله شهرام- ج یکی از محکومان مالی وارد سالن شدند و در کمتر از ۱۰ دقیقه مجلس به طور رسمی آغاز شد.

در زندان وابستگی به دنیا کمتر و خلوص نیت بیشتر است

امیرعلی ۳۰ ساله یکی از مددجویانی بود که پیش از این در یکی از رسانه های کشور فعالیت می کرد و تنها به دلیل ضمانت یک چک ۲۰ میلیونی ۵ ماه پیش به زندان آمده است.

وقتی از او درخصوص گذراندن ایام قدر در زندان پرسیدم گفت: اینجا خلوص نیت بیشتر است، به این دلیل که انسان های گرفتار در اینجا جمع هستند، من یک دختر یازده ساله دارم که هنوز نمی داند پدرش کجاست و همین دوری از او، دلتنگی و دل شکستگی ام را بیشتر کرده است.

این مددجو گفت: بیشتر کسانی گرفتار زندان می شوند که از حقوق شهروندی خود اطلاعی نداشته اند و این در صورتی است که بسیاری از افرادی که در حال حاضر در بیرون از زندان هستند با ترفندهای خاص خود را نجات داده اند.

وی افزود: من چون خودم خبرنگار بودم وضعیت را بهتر درک می کنم و به این باور رسیدم که اینجا دانشگاهی است که مردم از لحاظ حقوقی به دانش بیشتری می رسند.

این مددجو با اشاره به فعالیت مسئولان زندان در بعد فرهنگی و مذهبی گفت: من تصور نمی کردم که در زندان توجه به مسائل فرهنگی و آموزشی اینقدر عمیق باشد.

وی با اشاره به اینکه هر یک از این زندانیان مسئول یک خانواده هستند گفت: برای همه این افراد آرزوی آزادی دارم اما چیزی که اینجا بیشتر احساس می شود این است که در زندان وابستگی به دنیا کم می شود، کسی که مرتکب خطایی شده می تواند به گذشته فکر کند که چه اشتباهاتی را داشته است.

تلخ ترین اتفاق مرگ مادرم و شیرین ترین اتفاق ازدواجم در زندان بود

سعید ۳۴ ساله یکی دیگر از مددجویانی است که ۱۵ سال شبهای قدر خود را در زندان سپری می کند.

او در مورد تجربیات خود در این ۱۵ سال می گوید: یکی از اتفاقات مثبتی که در شب های قدر سال گذشته افتاد رضایت شاکی ها بود که باعث شد حکم اعدام من به حبس تبدیل شود.

وی افزود: من زمانی که بیرون از زندان بودم نه خدا را می شناختم و نه توجهی به اسلام داشتم اما از زمانی که به اینجا آمده ام با خدا و قرآن آشنا شدم و تا الان هم هرچه از خدا خواستم از من دریغ نکرده است.

سعید تلخ ترین اتفاق زندگی اش را مربوط به شب قدر سال ۸۶ دانست و گفت: شب نوزدهم ماه رمضان سال ۸۶ مادرم از دنیا رفت و چند شب پیش مراسمی را برای او در همین مکان برگزار کردیم.

این مددجو مهم ترین خواسته خود را آزادی از زندان و سفر به مشهد مقدس دانست و تأکید کرد: در حال حاضر شرایط ازدواج من در زندان فراهم شده و امیدوارم بتوانم پس از آزادی زندگی خوبی را ادامه دهم.

وی گفت: همسر من یکی از کسانی است که به دلیل حضور برادرش در زندان به اینجا رفت و آمد می کرد و من از طریق مسئولان زندان در اجرای احکام با ایشان ملاقات کردم و به توافق رسیدیم که با هم ازدواج کنیم البته من باید ۷ سال دیگر در زندان بمانم اما به لطف مسئولین زودتر آزاد می شوم.

سازمان زندان ها از لحاظ تغذیه فکری و روحی برای زندانیان گام های بلندی برداشته است

مجتبی ۴۸ ساله می گوید: من سومین سالی است که شب قدر خود را در این مجموعه می گذرانم و باید بگویم که امسال جزء معدود سال هایی است که چنین مراسمی برگزار می شود.

وی افزود: تفاوت اینجا با بیرون حضور افراد دربند و گرفتار و دل شکسته است، کسانی که دستشان از همه جا کوتاه شده و فقط به خدا دسترسی دارند.

این مددجو خاطرنشان کرد: من از خدا عاقبت بخیری و سلامتی را خواستم و باید بگویم که مسئولان زندان تاکنون از لحاظ تغذیه فکری و روحی برای مددجویان گام های بلندی را برداشته اند.

اگر اجازه دهند پس از آزادی هم شب های قدر را در زندان سپری می کنم

حاج علی یکی از مددجویانی بود که صحبت خود را با این شعر آغاز کرد:

در دایره وجود موجود علی ست / در هر دو جهان امیر و فرزانه علی ست

طاعت که قبول حق شود یاد علی ست / مقصود خدا علی و اولاد علی ست

وی افزود: امشب شب قدر چنین شخصیتی است و اینجا عده ای دل سوخته حاضر شده اند و این تکیه به همت یک عده دل شکسته ساخته شده است.

این مددجو تصریح کرد: معمولاً اکثر کسانی هم که اینجا هستند شخصیت های ممتازی دارند که به دلیل گره ای که در کارشان افتاده اکنون در زندان هستند.

حاج علی می گوید که در این شب ها مسئولان زندان با زندانی ها یکی شدند و دیگر زندانی و زندان بان معنایی ندارد و من امیدوارم اگر اجازه دهند پس از آزادی هم شب های قدر را در زندان سپری کنم.

این مددجو گفت: من معتقدم که حی علی خیرالعمل و مکه و کربلا اینجاست و هرکسی که از اینجا بیرون می رود خودش باید یک زندانی را آزاد کند.

ساعت ۱۲: ۳۰ شب می رسد، مددجویان قرآن به سر گرفته اند و در میان اشک و ناله خود، خدا را به علی و اولاد او قسم می دهند تا به حق شب های قدر از هر آنچه که جسم و روح آن ها را به بند می کشد دور بمانند.

از زندان که بیرون می آیم به این فکر می کنم که در میان دیوارهای بلند و سیم های خارداری که در سراسر زندان به چشم می خورد باز هم خدا اینجا نزدیک تر است.

نزدیک تر به تمام کسانی که به دلیل جرمی خواه عمد و غیر عمد به خاطر مسائل مالی همچون چک و مهریه مجبور به تحمل کیفر شده اند و سنگینی نام « زندانی» را به دوش می کشند.