شب ضربت خوردن حضرت امیرالمؤمنین (ع)

به گزارش پارس به نقل از مشرق، روز نوزدهم ماه مبارک رمضان در طول تاریخ، شاهد رخدادها و حوادثی بوده است و طبق روایات، اعمالی و دعاهایی نیز برای این روز ذکر شده است.

شب: بنابرنقلی لیلة القدر (تقدیر جمیع امور و نزول ملائکه وروح)

شب: معین شدن گروه حاجیان هر سال در تقدیر الهی

شب: رفع حضرت عیسی (علیه السلام) به آسمان

شب: بنابرنقلی معراج حضرت رسول اکرم (صلى الله علیه وآله)

روز: بنابرنقلی نزول قرآن کریم

شب: بنابرنقلی التقاء جمعان (درگیری در جنگ بدر) سال ۲ هجرت

نزول آیه خمس

روز: بنابرنقلی فتح مکه

شب: حضرت مولا علی حضرت رسول اکرم (صلى الله علیهما وآلهما) را در خواب دیدند و از امت شکایت کردند.

مناجات حضرت امیر (علیه السلام) به بیرون کوفه کنار آب

شب (صبح) : ضربت خوردن حضرت أمیر المؤمنین علی (صلوات الله علیه) در محراب مسجد کوفه سال ۴۰ هجرت

ندای جبریل و لرزه زمین و به موج آمدن دریاها و آیات بسیار به سبب ضربت خوردن مولا
در صبح این روز سنه ۴۰, حضرت امیر المؤمنین (علیه السلام) را ضربت زدند و مجمل واقعه آنکه در سال چهلم گروهى از خوارج در مکه جمع شدند و مذاکره نهروان کردند و برکشتگان نهروان بگریستند و سه نفر با هم معاهده کردند که در یک شب امیر المؤمنین (علیه السلام) و عمرو عاص و معاویه را بکشند. ابن ملجم کشتن على (علیه السلام) را بر ذمت نهاد و وارد کوفه شد و قطام بنت اخضر را ملاقات کرد و آن زنى بود از خوارج؛ که پدر و برادر او در نهروان کشته شده بود و چون با حسن و جمال بود، ابن ملجم او را خواستگارى کرد. قطام گفت: مهر من سه هزار درهم است با غلام و کنیزى و کشتن على بن ابیطالب.
ابن ملجم گفت: چگونه على را بکشم؟ گفت: غفلة او را میکشى, و وردان بن مجالد را که از قبیله خودش بود براى یارى ابن ملجم طلبید و ابن ملجم نیز شبیب بن بجره خارجى را همدست کرد و در انتظار بودند تا شب نوزدهم ماه رمضان رسید.

در آن شب قطام به اسم اعتکاف در مسجد خیمه زده و متظاهر به اعتکاف بود. آن سه ملعون بعزیمت قتل على (علیه السلام) بمسجد آمدند. قطام بافته اى چند از حریر بر سینه هاى ایشان بست و شمشیرهاى به زهر آب داده بایشان داد تا حمایل کردند و بیامدند بنزدیک آن درى که امیر المؤمنین (علیه السلام) از آن در داخل مسجد می شد، نشستند و کسى از راز ایشان مطلع نبود، جز اشعت بن قیس که او نیز با ایشان متفق بود و به یارى ایشان آمده بود. همینکه وقت صبح حضرت امیر (علیه السلام) داخل مسجد شد و صداى نازنیش بلند شد به یا ایها الناس الصلاة که ابن ملجم و همراه هانش خود را در میان اهل مسجد مخفی کردند و چون حضرت در نماز صبح (رکعت اول) به حال سجده رسید شمشیرها کشیدند و بر آن حضرت حمله آوردند و گفتند: الحکم لله لا لک یا على.
شمشیر شبیب خطا کرد و شمشیر ابن ملجم بر فرق همایون آن حضرت جا کرد و شکافت و خون جارى شد و محاسن شریفش که در عزاى پیغمبر خضاب نشده بود بخون خضاب شد و واقع شد آنچه خدا و رسول (صلى الله علیه وآله) بآن خبر داده بودند و امیر المؤمنین در انتظار آن بوده و آسوده شد آن جناب از صدمات و از غدر و مکر معاویه و عمرو عاص و از بیوفائى کوفیان غدار صلوات الله و سلامه علیه.

آئین هنگام

شب نوزدهم ماه رمضان:
اول شبهاى قدر است و شب قدر همان شبى است که در تمام سال شبى بخوبى و فضیلت آن نمیرسد و عمل در آن بهتر است از عمل کردن و هزار ماه و در آن شب تقدیر امورات سال میشود و ملائکه و روح که اعظم ملائکه است در آن شب باذن پروردگار بزمین نازل میشود و بخدمت امام زمان (علیه السلام) مشرف میشوند. آنچه براى هر کسى مقدر شده است بر امام (علیه السلام) عرض میکنند و از پراى مخفى بودن آن شب حکمتهاى بسیار و فوائد عبادت کردن در آن شب بیشمار است

و اعمال شبهاى قدر بر دو نوع است. یکى: آنکه در هر شب باید کرد، دیگر آنانکه مخصوصى به هر شبى.

اما اول، آنکه در هر شب قدر شایسته است که انجام دهد؛ پس آن چند چیز است:
۱- غسل است و بهتر آنستکه مقارن غروب آفتاب غسل کند که نماز مغرب را با غسل بخواند
۲- دو رکعت نماز است. در هر رکعت بعد از حمد هفت مرتبه توحید و بعد از فراغ هفتاد مرتبه استغفر الله و اتوب الیه.
۳- قرآن مجید را بگیرد و بگشاید و بگذارد در مقابل خود و بگوید:
اللهم انى اسئلک بکتابک المنزل و ما فیه و فیه اسمک الاکبر و اسماؤک الحسنى و ما یخاف و یرجى ان تجعلنى من عتقائک من النار.
پس هر چه حاجت دارد بخواهد.
۴- آنکه مصحف شریف را بگیرد و بر سر گذارد و بگوید:
اللهم بحق هذا القران و بحق من ارسلته به و بحق کل مؤمن مدحته فیه و بحقک علیهم فلا احد اعرف بحقک منک.
پس ده مرتبه بگوید: بک یا الله, و ده مرتبه: بحمده, پس هر یک از معصومین را نام برد و ده مرتبه بگوید تا بحجة بن الحسن (علیه السلام) برسد. آنوقت حاجت خود را از خدا بخواهد.
۵- زیارت کند امام حسین (علیه السلام) را و زیارت مخصومه آن حضرت را در این شبها در هدیه ذکر کرده ام.
۶- احیاء بدارد این شبها را.
۷- صد رکعت نماز کند و اگر بتواند در هر رکعت بعد از حمد ده مرتبه توحید بخواند و بعد از هر دو رکعت دعاى آنرا که شیخ و سید نقل کرده اند، بخواند.
۸- دعاى جوشن کبیر بخواند.
۹- بخواند این دعا را که کفعمى از امام زین العابدین (علیه السلام) روایت کرده که در این سه شب میخوانده در حال قیام و قعود و رکوع و سجده: اللهم انى امسیت لک عبدا داخرا… الخ
۱۰- علامه مجلسى (رحمه الله) فرمود که: بهترین دعاها و اعمال در این شبها طلب آمرزش و دعا براى مطالب دنیا و آخرت خود و پدر و مادر و خویشان خود و برادران مؤمن زنده و مرده ایشان و اذکار و صلوات بر محمد و آل محمد (صلى الله علیه وآله) آنچه مقدور شود.

و اما دوم یعنى اعمال مخصوصه این شب. پس چند چیز است:
۱- صد مرتبه: استغفر الله ربى و اتوب الیه.
۲- صد مرتبه: اللهم العن قتلة امیر المؤمنین
۳- بخواند دعا یا ذا الذى کان. . که در آن فصل اول ذکر شد.
۴- بخواند اللهم اجعل فیما تقضى و تقدر الخ
۵- بروایت شهید (رحمه الله) ، نماز امشب پنجاه رکعت است با حمد و پنجاه مرتبه اذا زلزلت و گویا مراد آن باشد که در هر رکعت یک مرتبه بخواند زیرا که مشکل است که در مثل چنین شبى با این همه اعمال دو هزار و پانصد مرتبه اذا زلزلت خواندن.

روز نوزدهم ماه رمضان:
بخواند: اللهم وفر فیه حظى من برکاته و سهل سبیلى الى خیراته و لا تحرمنى القلیل من قبول حسناته یا هادیا الى الحق المبین