رسوم فراموش شده در ماه رمضان

به گزارش پارس به نقل از فارس، مختصری از این رسم ها در گذشته مردم بردخون را برای آگاهی خوانندگان عزیز ذکر می کنیم.

روزه داری در تابستان های گرم و سوزان بردخون

گذشته های بردخون در تابستان به دلیل نبود امکانات امروزی روزه گرفتن بسیار مشکل بود زیرا مردم وسایلی مانند کولر برای استراحت نداشتند.

مردم به دلیل نداشتن برق ظهرهای تابستان خود را در حوض پرآب می انداختند البته اگر حوضی داشتند و گرنه زیر درخت گز یا کناری می خوابیدند یا پارچه ای را خیس می کردند و بر روی سر وصورت خود می پیچدند و هنگام عصر هندوانه ای را در آب حوض می انداختند تا خنک شود زیرا آن زمان یخچال یا فریزری نبود و برای رهایی از گرمای تابستان با دلو آب از چاه می کشیدند و بر روی خود می ریختند تا بتوانند گرمای طاقت فرسای تابستان را تحمل کنند.

قدیمی می گویند در سال های ۱۳۶۵ و قبل از آن مردم از خاورها تکه یخی می خریدند و درکلمن آب می انداختند تا برای افطاری آب خنک داشته باشند ولی الان شکر خدا در هر خانه ای دو یا سه کولر وجود دارد و کسی را در پیدا نمی کنیم که کولر گازی نداشته باشد هرچند وقتی مردم این دوره این سختی ها و بی برقی ها را می شنوند حتی نمی توانند تصورش را هم بکنند که یک ساعت برق نداشته باشند و روزه هم باشند.

وقتی عصر می شد بوی خوش افطاری همه جا را فرا می گرفت و زنان با آماده کردن نشاسته یا به قول مردم منطقه شناسه می افتادند و هر کسی غذایی می پخت و آبی خنک مهیا می کرد و بر سر سفره می گذاشت.

رسوم قدیمی ماه رمضان در بردخون

تا چند سال پیش به علت نبود یخچال، آب را در ظرف سفالی و کوزه ای با نام محلی « منکل» ذخیره می کردند و البته عجب مزه ای داشت، خلاصه وقت اذان شور و شوقی در مردم پیدا می شد و بچه ها روی سِنکُچه ها یا درب حیاط می ایستادند تا صدای اذان را بشنوند و افطار را میل کنند و بعد جهت شرکت در جلسه تلاوت قرآن یامقابله به حسینیه و مساجد می رفتند که حالا رسم شده در منازل بعضی اشخاص نیز چنین مجالسی دارند و به دلیل سریال های تلویزیونی و ماهواره ها از جمعیت مجالس قرآن خوانی نیز کاسته شده است که این خود جای بسی تأمل و افسوس دارد.

رسم بسیار خوبی که قبلا وجود داشت و اکنون دربسیاری از شهر ها و روستاهای منطقه به فراموشی سپرده شده مناجات خوانی است و مردم بدون اینکه احتیاجی به تنظیم موبایل یا ساعت باشد با صدای دلنشین مناجات خوان ها بیدار می شدند زیرا بیشتر مردم روی لوکه ها و تخت ها می خوابیدند که مدتی است با وجود کولرها فراموش شده اند.

خلاصه رسم های زیبایی بین مردم بود که متأسفانه به دلیل بی توجهی و بی علاقه گی جوانان امروزی از بین رفته که باید تلاش کنیم تا مانع از فراموشی آنها شویم.

آداب عید سعید فطر در بردخون

اما چند روز مانده به عید سعید فطر مغازه ها از مردان و زنان و کودکان که برای خرید لباس و کفش نو می آمدند پرمی شد که متأسفانه این رسم نیز در حال فراموشی است و مردم در شلوغی و مشغولیات امروزی به این کار فکر نمی کنند.

روز عید نیز مردم بعد از شنیدن ندای « ایها المسلمون الصلاه الصلاه» لباسهای نوی خود را پوشیده و به مسجد محل می رفتند همه با هم دوستانه و برادرانه روبوسی می کردند و عید را به یکدیگر تبریک می گفتند و بعد از خواندن نماز مردم گروه گروه به منازل کسانی می رفتند که در آن سال عزیزی را از دست داده بودند که خوشبختانه این رسم هنوز نیز رایج است.