دکتر غلامعلی افروز استاد دانشگاه تهران با اشاره به کاهش سن بلوغ جنسی و رسیدن آن به سنین مقاطع تحصیلی ششم، پنجم و بعضا چهارم دبستان در دختران و پسران، به والدین هشدار داد که مراقبت کنند فرزندان خردسال خود را در خانه با نوجوانانی که دوره بلوغ را تجربه می کنند حتی اگر خواهر و برادر هم باشند، برای زمان طولانی تنها نگذارند.

وی  اظهار کرد: به دلیل کاهش سن بلوغ جنسی نسبت به ۵۰ سال گذشته، درصد قابل ملاحظه‌ای از دانش آموزان دختر و پسر مقاطع چهارم، پنجم  و ششم دبستان در حال تجربه بلوغ هستند و کشش‌های جنسی ممکن است به عنوان یک قوه قوی عمل کرده و زمینه رفتارهای ناپخته را فراهم کند. از این رو شایسته نیست بچه‌ای که در حال تجربه بلوغ است در کنار بچه‌های کوچک‌تر تنها باشد چراکه ممکن است سبب سوء استفاده شود.

این استاد ممتاز روانشناسی، دوست داشتن متقابل والدین و فرزندان را از جمله حقوق عاطفی فرزندان دانست و ادامه داد: هرچقدر والدین محبوب یکدیگر باشند، محبوب فرزندان نیز خواهند شد. پدر و مادری که دوست داشتنی  باشند نزد بچه‌ها محبوب می‌شوند و حق فرزند این است که پدرش شیفته مادر و مادرش شیفته پدر باشد. هرچقدر والدین در ابتدا برای خود و سپس برای فرزندان محبوب شوند، کودکان و نوجوانان با آنها همدلی و همانندی بیشتری می‌کنند و اینگونه دیدگاه‌ها و ارزشها و آرمانهای والدین برایشان مهم می‌شود. اگر والدین برای فرزندان محبوب نباشند، فرزندان از آنها الگوبرداری نمی‌کنند.

وی با بیان اینکه هرچقدر محبوبیت والدین برای فرزندان بیشتر باشد دل بستگی امن و همدلی و همانندی والدین با بچه‌ها نیز بیشتر می‌شود، تصریح کرد: اینگونه ارزشهای اخلاقی و معنوی پدر و مادر برای فرزندان تبدیل به یک الگو و امر سترگ می‌شود، این امر از لازمه‌ها و ریشه‌های «خودمراقبتی» است. چنین فرزندانی جرات "نه گفتن" پیدا می‌کنند. اگر والدین دوست ندارند کودکان با غریبه‌ها در کوچه و خیابان مانوس شوند باید این بچه ها جرات "نه گفتن" داشته باشند و لازمه خودمراقبتی در برابر آسیب‌های اجتماعی احساس خود ارزشمندی، عزت نفس و جرات نه گفتن است.

به گفته این استاد ممتاز دانشگاه تهران، بچه‌هایی که از آرامش روانی برخوردارند و والدین آنها با یکدیگر رابطه خوبی دارند، جرات نه گفتن بالایی پیدا می‌کنند.

 این استاد روانشناسی همچنین گفت: در چنین شرایطی و با این جرات ورزی، فرزندان خردسال نیز می‌توانند یاد بگیرند که هیچ شخصی جز والدین آنها ولو اینکه از اقوام نزدیک نظیر دایی، عمو، عمه، خاله و یا پسر عمو و ...  باشد، حق ندارد به اندام‌های خصوصی آنها دست بزند، یا آنها را ببوسد. این خود مراقبتی زمانی پر معنا می‌شود که بچه‌ها در خانواده آرامش داشته باشند. لازمه خودمراقبتی احساس امنیت، خود ارزشمندی، محبوب شدن والدین برای بچه‌ها، همدلی بچه‌ها با والدین و جرات ورزی مودبانه و منطقی بچه‌ها در برابر تقاضای بیگانگان حتی اقوام نزدیک است. 

 

منبع : ایسنا