گفتگو باسعیده عرب ایفاگر نقش مادر در فیلم ها

به گزارش پارس به نقل از خانواده ، این اواخر هم با حضور در تله فیلم « پروانگی» که ایفاگر شخصیت اول فیلم نیز هست، چهره مظلوم مادر شهید را به خوبی به نمایش گذاشته است.

ورودم به سینما اتفاقی بود

ماجرای ورود من به سینما از آنجا شروع شد که میهمان یکی از دوستانم بودم که منزلش لوکیشن فیلم سینمایی « فریب» به کارگردانی همایون باقی زاده بود آن روز کارگردان فیلم به من پیشنهاد بازی در فیلم را داد و خواست کاراکتر مادر را بازی کنم و همان اتفاق موجب شد سرنوشت مرا به سمت بازیگری ببرد. چند روز بعد از اتمام آن فیلم به کیانوش عیاری معرفی و برای بازی در مجموعه تلویزیونی « خانه به خانه» دعوت شدم و بعد از حضور در آن کار برای بازی در فیلم سینمایی « شیفته» به کارگردانی محمدعلی سجادی دعوت شدم و با لعیا زنگنه، فریبرز عرب نیا و آزیتا لاچینی همبازی شدم. در فواصل مختلفی از همان دوره، در چند مجموعه تلویزیونی به کارگردانی مسعود رشیدی بازی داشتم و سال گذشته در مجموعه « سقوط یک فرشته» به کارگردانی بهرام بهرامیان ایفاگر کاراکتر مادری معلول بودم که با کمک واکر حرکت می کرد و به اتفاق پسرش سرایدار و نگهبان یک باغ و ماهی سرا بودند.

آخرین کارهایم در عالم بازیگری

در بین کارهای اخیر من مجموعه ای با عنوان « بال های خیس» به کارگردانی عباس رنجبر وجود دارد که هنوز به اتمام نرسیده. کاراکتر من در « بال های خیس» ، مدیر مرکز مشاوره و بیشترین رودررویی را با فاطمه گودرزی دارم. دیگر اینکه بیشترین حضور اخیر من در قسمت های متعدد مجموعه « شاید برای شما اتفاق بیفتد» است که در بیش از ۹ قسمت مجموعه بازی دارم.

کوتاهی و بلندی نقش مهم نیست

از بین کارهای به نمایش درآمده ام، بیش از همه به مجموعه « حضرت یوسف پیامبر (ع) » افتخار می کنم که در آن ایفاگر کاراکتر همسر یعفوب (ع) بودم و همان طور که می دانید کاراکتر حضرت یعقوب هم به محمود پاک نیت سپرده شده بود که الحق بازی خوب وی اعتباری ویژه به مجموعه بخشید، ضمن اینکه بیشترین رودررویی را با آن هنرمند فرهیخته داشتم و همبازی شدن با او تجربیات زیادی به من داد.

رابطه من و خانواده ام

همسرم شغل آزاد دارد. دارای سه فرزند پسر و یک فرزند دختر هستم. یک عروس و یک نوه به نام ژانیا دارم که همه وجودم در او خلاصه شده است. خدا را شکر همسرم همیشه همراه و یاور من بوده و به خصوص هنگامی که برای بازی مجبور هستم در شهرستان باشم نهایت همراهی را با من می کند که لازم می دانم سپاسگزار محبت هایش باشم. خوشبختانه نگاه من به خانواده همسرم هم نگاهی توام با احترام بوده و همیشه احترام به خانواده همسرم در اولویت قرار داشته و تا زمانی که پدر و مادر او در قید حیات بودند، رابطه بسیار خوبی با هم داشتیم.