انجمن صنفی روزنامه نگاران منحل است

به گزارش پارس به نقل از ایسنا، درخواست بازگشایی انجمن صنفی روزنامه نگاران در نخستین نشست خبری حسن روحانی - رییس جمهور منتخب - از سوی خبرنگاران مطرح شد. پس از آن، برخی از اعضای انجمن صنفی روزنامه نگاران که معتقدند این انجمن منحل نشده است، از پیشنهاد بازگشایی آن استقبال کردند، اما در مقابل، روزنامه نگارانی هستند که انجام چنین اقدامی را غیرقانونی می دانند.

بیژن مقدم - مدیرمسوول روزنامه ی جام جم - در گفت و گو با خبرنگار رسانه ایسنا درباره ی جزییات شکل گیری انجمن صنفی روزنامه نگاران، توضیح داد: در دهه ی ۷۰ که تعداد روزنامه ها محدودتر بود، مدیران مسوول روزنامه های رسالت، سلام، کیهان، اطلاعات و چند روزنامه ی دیگر، نشست های هفتگی برگزار می کردند. این نشست ها هر هفته در دفتر یک روزنامه برگزار می شد. بحث شکل گیری انجمن صنفی در همین نشست ها مطرح و قرار شد مدیران مسوول روزنامه ها نمایندگانی را تعیین کنند تا مقدمات شکل گیری « انجمن صنفی روزنامه نگاران» را فراهم کنند. یکی از آن نمایندگان من بودم که از طرف روزنامه ی رسالت معرفی شدم، آقایان عباس عبدی، علی ربیعی، محمد مهاجری و چند نفر دیگر نیز در این گروه حضور داشتند.

او ادامه داد: این مجموعه با برگزاری جلسات متعدد، بحث های مربوط به اساسنامه، فراخوان، نحوه ی عضوگیری و… را تدوین کرد و انجمن را به ثبت رساند. برگزاری انتخابات و انتخاب اعضای هیأت مدیره تا چند دوره به صورت منظم ادامه داشت؛ اما مشکلات از زمانی آغاز شد که انجمن به جای انجام کارهای صنفی به مسائل جناحی وارد شد و همین، نقطه ضعف انجمن شد.

مقدم با بیان این که موضع گیری های سیاسی و دادن بیانیه های مختلف، مورد پسند برخی از اعضا نبود، اظهار کرد: همین اقدامات موجب به وجود آمدن اختلاف بین اعضا شد و این اختلاف ها خود را در انتخابات ها نشان داد. در اواخر کار، انجمن صنفی درگیر مشکلات حقوقی بود به این معنا که برای برگزاری انتخابات در موقع مقرر اقدام نمی کرد یا انتخابات به حد نصاب نمی رسید. بسیاری از مواد موجود در اساسنامه توسط افرادی رعایت نمی شد و با توجه به اساسنامه، انجمن منحل می شد؛ اما مقاومت هایی شد. بنابراین گروهی از اعضای انجمن با شکایت به وزارت کار، پیگیر ماجرا شدند و درخواست انحلال انجمن را دادند.

وی گفت: بعد از آن اتفاق ها، عده ای به وزارت کار مراجعه کردند و درخواست جدیدی برای ثبت انجمن صنفی دادند و درخواست آن ها نیز مورد موافقت قرار گرفت. با توجه به این که هر صنف فقط می تواند یک انجمن صنفی داشته باشد، بهتر است به جای بازگشایی انجمن قبلی، از انجمن فعلی حمایت شود تا بتواند اقدامات خود راتقویت کند و از قدرت لازم برخوردار شود.

این عضو انجمن صنفی روزنامه نگاران در پاسخ به این که گفته می شود رأی نیاوردن اصولگرایان در انتخابات انجمن، به این منجر شد که اصلاح طلبان مدیریت انجمن را به دست بگیرند، پس چرا به مدیرت آن ها اعتراض می شد؟ بیان کرد: مدیریت انجمن آن زمان در اختیار آن دوستان بود. بنابراین نحوه ی عضوگیری و نحوه ی برگزاری انتخابات نیز قابل مدیریت و مهندسی بود. نحوه ی عضو گیری به گونه ای بود که مثلا از یک روزنامه ی مورد تأیید آن ها تا آبدارچی هم می توانست عضو انجمن شود؛ اما اگر قرار بود ما عضو معرفی کنیم حتما باید روزنامه نگار می بود. بنابراین در انتخابات ها تفاوت در میزان رأی بود. ما هم نمی توانستیم در انتخابات به کسانی که حضور داشتند بگوییم که روزنامه نگار هستید یا حروفچین، چون کارت عضویت داشتند. در هر صورت، عضوگیری به نحوی انجام می شد که در نهایت، هدف آن ها محقق شود.

مقدم با اشاره به وجود مشکلات و اختلاف سلیقه ها بین اعضا، تأکید کرد: یکی دیگر از اشکال های انجمن این بود که اگر کسی اعتراض می کرد، او را بیرون می کردند یا اصلا به جلسه راه نمی داند. این اتفاق چند بار در جلسات حسینیه ی ارشاد افتاد. تمام این اتفاق ها نوشته و ثبت شده است و در صورت نیاز می توان به گذشته برگشت.

مدیرمسوول روزنامه ی جام جم با تأکید بر این که انجمن صنفی حتما باید از جریانات سیاسی فاصله بگیرد، افزود: در منحل شدن انجمن صنفی روزنامه نگاران، مدیران انجمن مقصر بودند، چون به اساسنامه عمل نکردند. برای بازگشایی انجمن بهتر است به قانون مراجعه شود، هرچه قانون بگوید ما تابع آن خواهیم بود. ضمن این که باید توجه داشت انجمن صنفی روزنامه نگاران متعلق به افراد خاصی نبوده است که امروز آن ها بخواهند برایش تصمیم بگیرند.