در این وبینار که با حضور جناب آقای دکتر کمیل درویشی، مدرس دانشگاه و از فعالان حوزه گردشگری، جناب آقای احمد جانجان از کارشناسان حوزه اقتصادی، جناب آقای سپهر عبداله پور از فعالان اقتصادی حوزه گردشگری و به میزبانی سرکار خانم سوده نجفی ریاست محترمه اندیشکده حکمرانی شهر تهران  برگزار گردید در ابتدا جناب آقای دکتر درویشی به تعریف گردش و گردشگری پرداختند و عنوان کردند: امروزه هرگونه جابجایی را به عنوان سفر تعریف می کند یعنی هر کسی که از یک مکان فیزیکی به مکان فیزیکی جدیدی منتقل گردد و نقل مکان کند در واقع یک سفر را انجام داده است اگر این سفر در داخل شهر باشد سفر درون شهری اگر مابین دو شهر باشد به عنوان سفر برون‌شهری و اگر از یک کشور به کشور دیگر باشد با عنوان سفر خارجی از آن یاد می‌کنند. اتفاقی که در سال های اخیر انجام شده است این است که کلمه سفر را مقابل کلمه گردش قرار دادند و هر جابجایی، انتقال، تغییر مکان و صفر را یک نوع گردش تلقی می کنند. لاند برگ تئوریسین های بزرگ گردشگری نیز بر این تعریف پافشاری می‌کند و بدون در نظر گرفتن انواع نیت برخاسته از انجام سفرها صرفاً جهت سادگی تعریف به جابجایی اشاره می کند اما امروزه بسیاری از اندیشمندان معتقدند که هر گردشی نمی‌تواند سفر تلقی گردد زیرا بسیاری از گردش ها با نیات متفاوت از گردشگری انجام می شود. در نتیجه بر اساس تعریف، هر جا به جایی یک گردش تلقی می شود و انواع گردشگری ها بر اساس این تعریف اولیه ارائه شده است است اما در سال‌های اخیر اندیشمندان حوزه گردشگری تعریف جدیدی را از گردشگری ارائه کردند که بر اساس آن گردشگری صرفا با نیت و هدف تفریح، تفنن و سرگرمی اتفاق می افتد و طبیعتاً گردشگری سلامت گردشگری اقتصادی و سایر انواع گردشگری ها نمی توانند به عنوان گردشگری مطرح شوند چون بر اساس تفنن و سرگرمی صورت نمی گیرند لذا این بحث همچنان بین طرفداران دو تئوری وجود دارد .پس از این مقدمات، دکتر درویشی به بررسی خاستگاه تهران و ویژگی‌های گردشگری این شهر پرداخت و از توانمندی های گردشگری تهران صحبت کرد

 در ادامه جناب آقای جانجان به بررسی نگاه اقتصادی به فرایندهای گردشگری پرداخت و ابراز کرد: در حوزه گردشگری نگاه حاکمیتی درستی به موضوعات وجود ندارد و همین موضوع باعث شده است که جنبه های اقتصادی گردشگری متبلور نشود. این موضوع در سراسر کشور وجود دارد ولی شدت آن در شهر تهران بیشتر است و شهر تهران به عنوان یک مقصد گردشگری محسوب نمی شود که دلیل آن عدم نگاه درست مسئولین به این موضوع است. جانجان در ادامه بحث به بررسی شاخص های اقتصادی شهر تهران و اهمیت گردشگری در نگاه به این شاخص ها پرداخت و گفت: بایستی نگاه به حوزه گردشگری نگاه کاملاً اقتصادی باشد همانطور که در بسیاری از از کشورهای مطرح دنیا و حتی و همسایه های ما توانستند با نگاه اقتصادی به حوزه گردشگری اتفاقات خوبی را در زمینه رشد شاخص های کلان اقتصادی کشور رقم بزند اما متاسفانه در کشور ما به اندازه کافی به این موضوع دقت نشده است و حتی می شود گفت صنعت گردشگری در کشور ما بیشتر مرهون جاذبه های خدادادی و طبیعی کشور چهار فصل ماست تا مدیریت توانمند اقتصادی در حوزه گردشگری!

عبداله پور کارشناس مسائل اقتصادی در ادامه مباحث به اهمیت بافت سنتی شهر تهران و لزوم احیای این اولویت مهم گردشگری پرداخت و عنوان کرد: شهر تهران به دلیل جایگاه تاریخی خود، بستر بسیار مناسبی برای ترویچ گردشگری از طریق استفاده از میراث فرهنگی باارزش خود در طی دوران و اعصار گذشته است. نمونه های بسیار موفقی مانند محله سی تیر در انواع گردشگری از جمله گردشگری غذایی و فودتوریسم اتفاق افتاده است که نشان دهنده مهیا بودن فضای شهر تهران جهت انجام یک فرآیند اقتصادی گردشگری است.  می شود گفت شهر تهران می تواند معادل میانگین کشوری در گردشگری سهم داشته باشد این موضوع به دلیل پتانسیل های ویژه ی گردشگری این شهر است. مهم ترین معیار گردشگری اقتصادی شهر تهران، حوزه اشتغال است. سهم اشتغال گردشگری در تهران به هیچ وجه با شهرهای دیگر قابل مقایسه نیست و شهر تهران در این موضوع کاملا پیشتاز است.

در پایان وبینار، اساتید به جمع بندی بحث ها پرداختند و با ذکر آمارهای ویزه در این حوزه به ارائه راهکارهای اقتصادی جهت افزایش سهم گردشگری شهر تهارن مبادرت ورزیدند.

 

گردشگری وبینار وبینار سهم صنعت گردشگری اقتصاد کلانشهر تهران