فرهاد فخرالدینی ۵۰ سال موسیقی ارجمند ایران را به دوش کشیده است

به گزارش پارس به نقل از ایسنا، علی مرادخانی در ابتدای مراسم در سخنانی گفت: فرخندگی این روز به خاطر زحمات فرهاد فخرالدینی است و ما افتخار داشتیم که بتوانیم شرایطی را فراهم آوریم تا میزبان چنین جمعی در این فضا باشیم.

رییس موزه موسیقی در ادامه افزود: امروز، اولین روز فعالیت این بخش از موزه موسیقی است که با وجود آماده نبودن کامل آن، تلاش کردیم تا آغاز فعالیت آن با رونمایی از کتاب خاطرات استاد فخرالدینی باشد و امیدوارم که چنین مراسم هایی در این مجموعه تداوم داشته باشد.

وی همچنین عنوان کرد: در کنار این مجموعه، استودیو موزه موسیقی آماده بهره برداری شده که آن نیز به زودی افتتاح می شود. همچنین در کنار این مجموعه گالری نیز تعبیه شده که قرار است در آن آثار کسانی که در کنار فعالیت های موسیقی شان فعالیت های تجسمی نیز دارند به نمایش گذاشته شود. همچنین فضایی نیز برای برگزار کلاس های آموزشی اساتید موسیقی ایجاد کرده ایم که آن هم به زودی به بهره برداری خواهد رسید.

علی مرادخانی گفت: امیدوارم کتاب دوم استاد فخرالدینی نیز با عنوان تحلیل ردیف موسیقی دستگاهی ایران در همین مکان رونمایی شود و پیشاپیش این قول را از ایشان گرفته ایم.

در بخش بعدی مراسم علی هاشمی که جزو بانیان حلقه های اهالی موسیقی از دهه های قبل بوده پشت تریبون قرار گرفت و گفت: از ۱۰ سال قبل همواره آرزو داشتم برنامه ای برای بررسی و مرور آثار استاد فخرالدینی در ۵۰ سال گذشته برگزار شود و من در آن سهمی داشته باشم؛ اما متاسفانه تا به امروز این اتفاق نیافتاده است و ما باید قدر این نازنین مرد را بدانیم که در طول زندگی اش کار دیگری به غیر از موسیقی انجام نداده است.

هاشمی همچنین گفت: چندوقت پیش عبدالوهاب شهیدی به من تلفن زد و بدون مقدمه قطعه« یاد یار مهربان» اثر استاد فخرالدینی را برایم خواند و گفت: « مثل این آهنگ را طی سال های اخیر نشنیده ام و امیدی به تکرار چنین اثری ندارم. » وقتی شهیدی چنین جمله ای در مورد کسی می گوید، نباید به سادگی از کنار آن گذشت.

وی در ادامه افزود: آزرم (همسر فقید فرهاد فخرالدینی) در موفقیت استاد فخرالدینی نقش مهمی داشت و آنقدر فهیم بود که همیشه لوازم آرامش او را فراهم می کرد. او درک بسیار بالایی نیز داشت و وقتی در مورد کسی نظری می داد بعد از چند سال من به گفته اش می رسیدم.

حسین علیزاده نیز به عنوان دیگر سخنران این مراسم گفت: هنرستان موسیقی بهشت زندگی ما هنرجویان بود و این به خاطر علاقه ای بود که به اساتیدمان داشتیم. امشب هم برعکس شب های گذشته که برای درگذشت اساتید درو هم جمع می شدیم و شب های تلخی داشتیم، شب عزیزی است.

این آهنگساز افزود: نزدیک به ۵۰ سال است که من استاد فخرالدینی را می شناسم؛ از اولین باری که ایشان را سر کلاس هنرستان موسیقی دیدم و استاد به ما تئوری موسیقی درس دادند تا به امروز ۵۰ سال با فخرالدینی زندگی کرده ام و او الگوی بزرگی برای من بوده است.

وی همچنین عنوان کرد: بعد از انقلاب اسلامی استاد فخرالدینی مسوولیت مرکز موسیقی را به عهده گرفت که متاسفانه بیشتر از همکاران موسیقیدان خودمان دل خونی پیدا کرد.

حسین علیزاده گفت: فخرالدینی را در هر حوزه ای از موسیقی ببینید بی همتا است؛ او هنرمند بی نظیری محسوب می شود. تعداد شاگردان استاد فخرالدینی شاید از تعداد موزیسین های ایرانی داخل و خارج از کشور هم بیشتر باشد. ایشان نوازنده، آهنگساز، پژوهشگر، مدرس موسیقی بوده و نقش مهمی نیز در موسیقی کشورمان داشته است.

این موسیقیدان ادامه داد: تا نسل های موسیقی ما ادامه داشته باشد، نام فرهاد فخرالدینی نیز وجود دارد. نام فخرالدینی برای همیشه ماندگار است. امشب بهشت موسیقی ما است و شروع خوبی برای دوره هم بودن های اهالی موسیقی است که با نام فخرالدینی آغاز شده است.

صدیق تعریف نیز در این مراسم به سخنرانی پرداخت و گفت: بنده افتخار این را داشته ام که با استاد فخرالدینی دو قطعه اجرا کرده ام، یکی اثری از عبدالقادر مراغه ای با عنوان« کل صبحا» است و دیگری قطعه ای که برای سریال « ابن سینا» کار کرده ایم. اقرار می کنم همین دو کار کوتاه برای شاگردی چون من افتخار بزرگی محسوب می شود.

این خواننده ادامه داد: بنده خدمت بانو آزرم (همسر فقید فرهاد فخرالدینی) نیز ارادت داشتم و می توانم بگویم جمله ای که می گویند پشت هر مرد موفقی یک زن ایستاده در مورد آزرم مصداق داشت.

صدیق تعریف در ادامه بخش های کوتاهی از قطعه« کل صبحا» را برای حاضران اجرا کرد.

محمد سریر نیز با حضور در این مراسم در سخنانی مطرح کرد: کسی که امشب این اتوبیوگرافی را منتشر کرده شخصی است که ۵ دهه به طور مستمر در حوزه موسیقی فعالیت کرده و با تمام بزرگان موسیقی معاصر کشورمان ارتباط داشته و با بسیاری از آنها کار کرده است. از این رو این اثر فراتر از یک اتو بیوگرافی محسوب می شود.

این موسیقیدان عنوان کرد: تاریخ موسیقی ما نیاز به چنین نوشته هایی دارد چرا که ما همواره در زمینه تاریخ نگاری موسیقی با کمبود مواجه بوده ایم. موسیقی همواره به عنوان یک حرفه، شغل ناموجهی بوده و همواره سعی می شده از ثبت فعالیت های عملی آن فاصله گرفته شود و بیشتر از به وجهه های ریاضی آن پرداخته شود.

وی ادامه داد: ما نیازمند این شرح حال نویسی ها هستیم تا کمبودهای موجود در این حوزه را جبران کنیم؛ روح الله خالقی نیز کتابی که با عنوان « تاریخ موسیقی ایران» نوشته با همین یادداشت های روزانه آغاز کرده است. اثر فخرالدینی نیز در این حوزه یکی از آثار معتبر محسوب می شود چرا که هم اشراف به موضوع داشته و هم از نزدیک با بزرگان و اتفاقات مهم موسیقی دوران خودش در ارتباط بوده است.

محمد سریر همچنین گفت: رونمایی این کتاب استاد فخرالدینی نیز جزوی از تاریخ محسوب می شود و خود شما نیز که در این مراسم هستید جزوی از این تاریخ ثبت خواهید شد. اثر استاد فخرالدینی آغازی است برای ثبت آثار و چراغی فرا راه موسیقی ما خواهد بود.

بخش دیگری از این مراسم به تکنوازی نی محمد موسوی اختصاص داشت و قطعه« خسرو و شیرین بختیاری» را نواخت.

علیرضا قربانی نیز در این مراسم گفت: بخش مهمی از خاطرات فعالیت هایم با ارکسترها به همکاری با استاد فرهاد فخرالدینی مربوط می شود.

این خواننده جوان ادامه داد: من حدود سه سال بود که خدمت استاد تجویدی می رسیدم که ایشان یک روز پرسیدند می خواهی با ارکستر ملی کاری کنی؟ من نیز با اشتیاق پذیرفتم. استاد فخرالدینی اجازه نمی داد کسی برای دیدن تمرینات ارکستر ملی سرتمرین حاضر شود و در سالن بنشیند. وقتی من سر تمرین ارکستر ملی حاضر شدم و در سالن نشستم ایشان با ابهت خاصی پرسید، شما اینجا چه کار می کنید؟ خودم را معرفی کردم و اجازه دادن که در سالن باشم.

وی عنوان کرد: در اجرای دو قطعه از من خواستند که ارکستر را همراهی کنم که پس از اجرا دو بار از سوی دوستان تشویق شدم. با توجه به اینکه برای اولین بار بود با ارکستر کار می کردم استاد فخرالدینی گفتند کسی که دفعه اول چنین اجرایی با یک ارکستر دارد باید هم دوبار مورد تشویق قرار بگیرد.

قربانی همچنین گفت: استاد فخرالدینی طی ۱۱ سالی که ارکستر ملی را اداره می کرد با چنگ و دندان تام فعالیت های این ارکستر را به دوش کشید که قابل تقدیر و قدردانی است. تعداد قابل توجهی از قطعات ارکستر ملی را نیز من در خدمت ایشان بودم که قطعا جزو خاطرات درخشان من محسوب می شود.

در ادامه برنامه علیرضا قربانی نیز قطعه آواز کوتاهی را برای حاضران در مراسم اجرا کرد.

در بخش دیگری از مراسم مجید درخشانی پشت تریبون قرار گرفت و گفت: تقریبا ۱۶ ساله بودم که از طریق یک رادیوی ترانزیستوری برنامه « گلها» را گوش می دادم، وقتی برای اولین تلویزیون خریدیم و من اجرای یک ارکستر را دیدم که شبیه به برنامه گلها صدا می داد، فهمیدم آن صداها از چه مجموعه تولید می شود. هنوز هم ملودی آن اجرای تلویزیونی را به خاطر دارم که استاد فخرالدینی رهبری آن را بر عهده داشت.

وی ادامه داد: دیدن استاد فخرالدینی آرزوی من بود تا اینکه به تهران آمدم و در کانون پرورش فکری کودکان موفق شدم به عنوان شاگرد محضر استاد فخرالدینی را درک کنم. من ایشان را دوست دارم و عاشق آثار ایشان از جمله« یاد یار مهربان» و « اشتیاق» هستم.

شهرام ناظری هم با حضور در این مراسم گفت: به میمنت وجود استاد فخرالدینی امشب در مجلسی هستیم که من به شخصه حدود سی سال است با آن غریبه ام. ما همواره آرزومند چنین جمعی بوده ایم و امیدوارم که برگزاری چنین برنامه هایی ادامه داشته باشد.

شوالیه آواز ایران عنوان کرد: استاد فخرالدینی ۵۰ سال فعالیت هنری داشته و طی این سال ها موسیقی ارجمند ایرانی را به دوش کشیده و به نوعی استاد همه ما محسوب می شود.

شهرام ناظری نیز مانند قربانی و صدیق تعریف، آواز کوتاهی را برای حاضران در مراسم و به نشانه ادای احترام به استاد فرهاد فخرالدنی اجرا کرد.

محمود دولت آبادی نیز دیگر سخنران این برنامه بود که در سخنان کوتاهی گفت: قدردانی و پاسداشتن بزرگان سنت زیبایی در فرهنگ ما محسوب می شود که امیدورام همچنان ادامه داشته باشد. من نیز به نوبه خودم از شما حاضران سپاسگزارم که از فرهاد فخرالدینی سپاسگزاری می کنید.

کیوان ساکت نیز در ادامه برای اجرای یک قطعه به روی صحنه آمد و پیش از اجرایش گفت: استاد فخرالدینی از نسلی هستند و در میان نسلی زندگی کرده اند که که این نسل تقریبا دیگر در میان ما نیستند. امیدوارم روزگار طولانی فخرالدینی در کنار ما باشد. ایشان از نسل کسایی ها، شهناز ها، خرم ها، تجویدی ها و بسیاری از بزرگان موسیقی ما است.

کیوان ساکت پس از این سخنان به اجرا پرداخت.

فرهاد فخرالدینی که شامگاه ۱۱ تیرماه در موزه موسیقی و در مراسم رونمایی از کتاب « شرح بی نهایت» سخن می گفت، به عنوان آخرین سخنران خطاب به حاضران بیان کرد: سخنانی که در این مراسم بیان شد، آنقدر صمیمانه بود که من نمی دانم در مقابل این همه صفا و صمیمیت چه بگویم؟ خوشحال هستم که در میان این همه انسان خوب هستم و این خوبان به من محبت دارند.

وی ادامه داد: من سعی کردم صمیمانه در این کتاب بنویسم و ان شاءالله اگر کاستی در آن وجود دارد بر من ببخشید. من اسم این کتاب را از این شعر حافظ که می گوید« این شرح بی نهایت کز زلف یار گفت» گرفته ام. در هر صورت امیدوارم توانسته باشم حق مطلب را ادا کنم.

فرهاد فخرالدینی عنوان کرد: من با همسری زندگی کردم که تاثیر گذار بود اما در سایه من ماند و با فداکاری باعث شد تا من در آرامش فعالیت کنم. کسانی که او را از نزدیک می شناختند، می دانستند او چقدر فروتن بود و با توجه به توانایی هایی که داشت در سایه من پنهان شد.

با اینکه خاطراتش را برخی مواقع برای من خوانده بود اما وقت همه این خاطرات را یکجا خواندم بسیار تحت تاثیر قرار گرفتم. قرار بود او سرگذشت من را بنویسد اما در نهایت قسمت این شد که من سرگذشت او را بنویسم. او نوشتن خاطراتش را از ۱۳ سالگی شروع کرده بود و به زبان ساده روایت می کرد.

سپس از کتاب« شرح بی نهایت» رونمایی شد.

در این مراسم چهره هایی چون فرهنگ شریف، هوشنگ ظریف، محمود دولت آبادی، حسین علیزاده، شهرام ناظری، فخرالدین فخرالدینی، علی اکبر شکارچی، علی ترابی (رئیس انجمن موسیقی ایران) ، صادق طباطبایی، هوشنگ کامکار، گیتی خسروی، ملیحه سعیدی، پری ملکی، علی رستمیان، محمد موسوی، میلاد کیایی، محمد سریر، عباس خوشدل، کیوان ساکت، مجید درخشانی، ایرج نوذری، صدیق تعریف، علیرضا قربانی، بیژن بیژنی، داریوش طلایی، قاسم رفعتی، داوود گنجه ای، نصرالله ناصح پور و… حضور داشتند.