رهایی دانش‌آموزان دروادی آسیب‌‌هاباتوجیه کسب تجربه

به گزارش پارس ، سیما فردوسی در گفت وگو باتسنیم در پاسخ به این پرسش که اساسا ارتباط میان دختر و پسر در سنین دانش آموزی چه توجیهی دارد؟ اظهار داشت: از نظر بنده ارتباط میان دو جنس مخالف یا دوستی میان دختر و پسر در سنین دانش آموزی هیچ لزومی ندارد، ارتباط با جنس مخالف مربوط به سنین جوانی آن هم برای ازدواج است بنابراین ورود دانش آموزی که در سن نوجوانی است به وادی ارتباط با جنس مخالف خطرناک است و اغلب به دختران دانش آموز آسیب های روحی و گاه جسمی وارد می شود چرا که او کم سن و کم تجربه است.

وی افزود: متاسفانه شاهد هستیم که برخی افراد که عمدتا تحصیلکرده نیز هستند به دختران و پسران نوجوان توصیه می کنند که با جنس مخالف خود یک دوستی ساده داشته باشید تا ارتباط اجتماعی شما قوی تر شود اما اطلاع ندارند که همین دوستی های ساده می تواند بستری برای گام گذاشتن در مسیرهای خطرناک شود.

این روانشناس و استاد دانشگاه شهید بهشتی با اشاره به نقش خانواده در کنترل دانش آموزان و پیشگیری از آسیب های اجتماعی گفت: خانواده در کنترل فرزندان نقش مهمی دارند به گونه ای که پدر یا مادر باید با فرزند دانش آموز خود دوست باشد تا او تمام مسائل خود را با آنها در ارتباط بگذارد.

فردوسی بیان کرد: در خانواده هایی که انسجام و مسئولیت پذیری در سطح بالایی وجود دارد فرزندان به خوبی کنترل شده و از آسیب های اجتماعی محفوظ می مانند اما در اغلب خانواده هایی که فاقد تکنیک های کنترل فرزندان هستند مشاهده می شود که فرزندان به ارتباط های مکرر با جنس مخالف روی می آورند البته نباید از نقش برخی از فیلم ها در این زمینه غافل ماند.

وی عنوان کرد: در خانواده هایی که مدعی روشنفکری بوده و از فرهنگ غربی پیروی می کنند ارتباط و دوستی فرزندشان با جنس مخالف قابل قبول است اما این خانواده ها باید بدانند که دوستی دختر و پسر در دوران دانش آموزی آسیب های بسیاری را به همراه دارد چرا که برقراری این نوع ارتباط ها با رشد انسان به لحاظ فکری، احساسی و شناختی در ارتباط است پس چگونه دانش آموز را در این وادی رها کرده و می گوییم کسب تجربه کن.

این روانشناس و استاد دانشگاه شهید بهشتی با اشاره به اینکه بر اساس آنچه که مشاهده می شود در اغلب خانواده های ایرانی ارتباط میان دختر و پسر در سنین نوجوانی و دوران دانش آموزی مطرود است، افزود: برای یک پدر و مادر دردآور است که دختر ۱۴ یا ۱۵ ساله اش با پسری در همین سن و سال رابطه دوستی داشته باشد

فردوسی بیان کرد: معلم نیز در پیشگیری از آسیب های اجتماعی نقش دارد به شرط اینکه خود دارای شخصیتی سالم و قدرت نفوذ باشد تا بتواند برای دانش آموز نقش الگو را ایفا کند، معلم می تواند با تاثیرگذاری خود دانش آموز را از آسیب هایی که این نوع ارتباط ها به همراه دارد آگاه کند، البته نقش خانواده بسیار مهم تر است چرا که ابتدا اعضای خانواده باید در درجه نخست از اصول و ارزش ها پیروی کنند و مقررات در خانواده حاکم باشد یعنی تفریح دانش آموز باید مناسب و ارتباط با دوستانش متعادل باشد.

وی گفت: باید توجه داشت که دخترها چون در روابط عاطفی تر و احساسی ترند، وقتی با شکست مواجه می شوند، بیشتر صدمه می بینند.