مشام جان‌ها مهیای استشمام ظهور از مشرق حضور

به گزارش پارس ، نیمه شعبان است و دست های زمین آغوش گشوده بر آمدن صاحب الزمان (عج) …

« شعف» ، بی تاب است و « شوق» بیقرار. ذرات عالم ثانیه شماری می کنند، آسمان منتظر است و نفس زمین در سینه زمان حبس شده،

جمکران دل ها رو به سوی سامرا دارد، بوی یاس در تار و پود جان ها ریشه دوانیده، « عشق» در قلب ها مأوا کرده و بار دگر « امید» متولد شده.

نگاه نرگس ها از پشت پنهانی ترین گلبرگ ها، معنوی ترین اصوات را تا ذوق ابدیت بر ذائفه بشر ریخته و جانش را با عطر یاس آمیخته.

امروز خنده غنچه ها زیباتر گشته، پنجره حضور بر قلب هستی باز شده و نسیم ظهور بر قاب گیتی وزیدن گرفته.

مکی ترین آیات از فراز منبر فرج، بر مدینه دل ها تجلی یافته، « محبت» دست در دست « مودت» ، به چشمان مهدی موعود متوسل شده و

نگاه عارفانه « عشق» ، در پس نجواهای پنهان آرام گرفته.

با میلاد قائمه گیتی، « عدل» تمام قد ایستاده، « دل» بار عشق بر دوش گرفته و « دعا» بر بال فرشتگان، دخیل اجابت بسته.

مهدی جان! سبزپوش سروقامت! با آمدنت عاشقانت را زیر سایه لطفت مأوا دادی و گرمای دست پرمهر نوازشگرت را بر سر آنها کشیدی.

تمام هستی گیتی! عاشقانت را دریاب که در خلوت بی انتهای خود هزاران بار غزل وصال را زمزمه می کنند.

ای نور مشرقی! مشتاقانت خوب می دانند روزی حصار ثانیه ها در هم خواهد شکست و با ظهورت، مشام جان ها را با طلوع صبح نگاهت، از دلاویزترین، مست خواهی کرد.

آرامش دل همه ی بیقرارها! هوای نفس، هوای زیستن را از ما گرفته بازگرد و بزدا این غبارها.

ای لحظه خوش عشق! برگرد و منتظرانت را تا بیکران چشم مستت، پذیرا باش تا انتهای دوران‎ ها.

برگرد انتظار دل هفت آسمان عجل علی ظهورک یا صاحب الزمان