به گزارش پارس به نقل از سایت تبیان، روزها در پی هم آمدند و رفتند. ماه ها سپری شدند و هلال شعبان در آسمان درخشیدن گرفت. این ماه، رنگی دگر برای عاشقان حق دارد. بوی یار می دهد و هنگامه وصل را نویدبخش است. ماهی که رسول رحمت (صلی الله علیه و آله و سلم) آن را شهر خود می نامد و بزرگان دین صلوات بر محمد و آل محمد (علیهم السلام) را افضل اعمال در آن می دانند. باید دید علت این تعظیم و بزرگداشت چیست؟ ! علت تکریم این ماه از سوی عالمان دین چیست؟ ! بهترین راه برای یافتن پاسخ این پرسش بررسی سخنان سکانداران دین حق است.

رهپویان دیدار یار

زمانی که انسان قصد دیدار بزرگی می کند برای فرارسیدن آن روز لحظه ها را می شمارد و مقدمات را فراهم می سازد، بهترین جامعه ها و پاکیزه ترین پوشش ها را برای خویش مهیا می کند و با شوق فراوان قدم در مسیر می گذارد تا با آمادگی کامل و در موعد مقرر به محضر او شرفیاب شود.

شعبان نیز مقدمه ای است برای رسیدن به رمضان. ماه ضیافت الله. ماه گشوده شدن درهای رحمت حق بر بندگان. انسان عاشق برای دیدار رب لحظه شماری می کند. او فرصت ها را غنیمت شمرده و از لحظات بهترین بهره را می برد. او به شوق رسیدن به رمضان، قدردان شعبان خواهد بود. در ماه شعبان، یا حتی پیش تر در رجب، مقدمات حضور در پیشگاه مالک هستی را در خویش فراهم می آورد و گرد گناه از وجود خویش می زداید. او همواره سخن رسول اعظم (صلی الله علیه و آله و سلم) را به یاد دارد که فرمودند شعبان ماه من است و از تمامی ماه های سال به جز رمضان که ماه خداست بالاتر است.

در مسلک پیشوایان دین جایگاه والای شعبان به خوبی به چشم می خورد. روزه داری، نماز خواندن، صدقه دادن و عبادت در این ماه برای آنان رنگی دگر دارد. در گزارشات تاریخی آمده است که پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) در شعبان بسیار روزه می گرفتند. عائشه همسر رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) در مورد سیره پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) در این ماه گفته است:

« مَا رَأَیْتُ رَسُولَ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله و سلم) یَصُومُ فِی شَهْرٍ أَکْثَرَ مَا کَانَ یَصُومُ مِنْ شَعْبَانَ» . [۱]

« ندیدم که رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) در هیچ ماهی به اندازه ماه شعبان روزه بگیرند» .

در احادیث گزارش شده است که پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) روزه ماه شعبان را به رمضان وصل می نمودند:

« أَنَّ النَّبِیَّ (صلی الله علیه و آله و سلم) کَانَ یَصِلُ شَعْبَانَ بِشَهْرِ رَمَضَانَ‏ » .

تا شوق دیدار خویش را به یگانه معبود ثابت نموده و عزم راسخ خویش در انجام وظایف الهی را بیش از پیش مشهود سازند.

در روایات فراوانی بر اهمیت روزه در ماه شعبان اشاره شده است که نشان از نقش مهم آن در آماده ساختن روح آدمی برای شرکت در ضیافت الله دارد. از امام صادق (علیه السلام) روایت شده است که:

« مَنْ صَامَ ثَلَاثَةَ أَیَّامٍ مِنْ شَعْبَانَ وَجَبَتْ لَهُ الْجَنَّةُ وَ کَانَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله و سلم) شَفِیعَهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ» . [۲]

« اگر کسی سه روز از ماه شعبان را روزه بگیرد بهشت بر او واجب می گردد و رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) در روز قیامت شفیع او خواهند بود» .

در کنار روزه، استغفار و توبه به پیشگاه حضرت حق نیز در این ماه سفارش شده است. از امام رضا (علیه السلام) سۆال می شود کدام دعا در ماه شعبان جایگاه بالایی دارد؟ ایشان در جواب پاسخ می هند:

« فَقَالَ الِاسْتِغْفَارُ إِنَّ مَنِ اسْتَغْفَرَ فِی شَعْبَانَ کُلَّ یَوْمٍ سَبْعِینَ مَرَّةً کَانَ کَمَنِ اسْتَغْفَرَ فِی غَیْرِهِ مِنَ الشُّهُورِ سَبْعِینَ أَلْفَ مَرَّةٍ قُلْتُ فَکَیْفَ أَقُولُ قَالَ قُلْ أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَ أَسْأَلُهُ التَّوْبَةَ» . [۳]

« استغفار، همانا کسی که در ماه شعبان هر روز ۷۰ مرتبه استغفار نماید همانند کسی است که در سایر ماه ها ۷۰ هزار بار این ذکر را گفته باشد. کیفیت نقل آن نیز چنین می باشد: أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَ أَسْأَلُهُ التَّوْبَةَ» .

به طور کلی استغفار از گناهان اثر فورى در رفع مصائب و گرفتاری ها و گشوده شدن درب نعمت‏ هاى آسمانى و زمینى دارد. بین صلاح جامعه انسانى و فساد آن، و بین اوضاع عمومى جهان ارتباطى برقرار است، و اگر جوامع بشرى خود را اصلاح کنند، به زندگى پاکیزه و گوارایى مى‏ رسند، و اگر به عکس عمل کنند عکس آن را خواهند داشت. قرآن به طرق مختلف بر این امر اشاره کرده است. از جمله آنجا که می فرماید: « فَقُلْتُ اسْتَغْفِرُوا رَبَّکُمْ إِنَّهُ کانَ غَفَّاراً*یُرْسِلِ السَّماءَ عَلَیْکُمْ مِدْراراً*وَ یُمْدِدْکُمْ بِأَمْوالٍ وَ بَنینَ وَ یَجْعَلْ لَکُمْ جَنَّاتٍ وَ یَجْعَلْ لَکُمْ أَنْهارا» ؛ « و گفتم: از پروردگارتان آمرزش بخواهید که او همواره آمرزنده است. * [تا] بر شما از آسمان بارانِ پى در پى فرستد. *و شما را به اموال و پسران، یارى کند، و برایتان باغها قرار دهد و نهرها براى شما پدید آورد» . (نوح/۱۰ تا ۱۲) [۴]

استغفار روح آدمی را زلال می سازد. قلبش را صیقل می دهد و گناهان گذشته را از وجودش پاک می گرداند. اگر آدمی بتواند روح خویش را در این ماه با توبه و استغفار جلا دهد توان خود را در بهره وری از ماه رمضان و دریافت برکات بیشتر افزایش می دهد. انسانی که روح خویش را با توبه و روزه برای قرار گرفتن در پیشگاه باری تعالی آماده ساخته باشد بیش از دیگران می تواند نعمات مادی و معنوی ماه رمضان را به دست آورده و دست پر از ضیافت الهی بازگردد.