به گزارش پارس به نقل از فارس، « عباس» فرزند دلیر اسدالله الغالب علی ابن ابی طالب و امّ البنین، در روز چهارم شعبان المعظم سال ۲۶ هجری قمری در مدینه پای در عرصه خاکی نهاد. مادرش فاطمه، دختر حزام بن خالد بود که نیاکانش همه از دلیر مردان عرب بوده و در شجاعت و دلیری در دنیای عرب مشهور بوده اند.

وقتی عباس به دنیا آمد، حضرت علی ابن ابی طالب (ع) در گوش او اذان و اقامه گفت، نام خدا و رسول را به گوش او خواند و نام او را عباس نهاد. امام گاه گاهی قنداق عباس را در آغوش می گرفت، بازوانش را می بوسید و گریه می کرد. روزی امّ البنین علّت این گریه را پرسید، امام در جواب فرمودند: این دست ها در راه کمک به حسین قطع خواهند شد، که عبارت « یا کاشف الکرب عن وجه الحسین» بدین معنا که « ای برطرف کننده غم و اندوه از روی حسین (ع) » مصداق محقق فرموده حضرت امیرالمونین (ع) است.

عباس (ع) نه تنها رشید قامت بود، بلکه در خرد برتر و در جلوه های انسانی هم رشید بود بدین منظور یکی از القاب حضرت ابوالفضل (ع) « قمرة العشیرة» به معنای ماه بنی هاشم است.

به مناسبت سالروز ولادت علمدار کربلا مولودی « شاه ابوالفضل» با نوای محمود کریمی منتشر می شود:

صوت

حضرت علی کربلا گریه مردان عباس شاه کریمی ابوالفضل محمود مولودی