فلسفه غرب به فلسفه اسلامی نزدیک است

به گزارش پارس ، کریم مجتهدی در گفت و گو با فارس با اشاره به اینکه این روزها همچون گذشته مشغول تحقیقات و مطالعه به ویژه در حوزه فلسفه غرب است، اظهار داشت: برای تشریح بیشتر تأثیر و تأثر فلسفه غرب از فلسفه اسلامی مارسیلیو فیچینو فیلسوف ایتالیایی که دارای گرایش های عمیق عرفانی است به سنت فلسفی ابن سینا یا پیکو دلامیراندولا به فلسفه ابن رشد نزدیک است، توجه به این مباحث در تحقیقات و تحول فکری و فلسفی بسیار با اهمیت است.

وی درباره کتاب اخیر خود با عنوان « فلسفه در دوره تجدید حیات فرهنگی غرب» که در روز ششم نمایشگاه کتاب منتشر شد، گفت: این کتاب با حجم زیاد دارای مباحثی عمیق و محتوایی است که بسیار مورد توجه قرار گرفته است و به خوبی در آن تجدید حیات فرهنگی غرب را شرح داده ام.

مجتهدی با تأکید بر اهمیت تغییر موضع و افکار غرب در حوزه فلسفی و تحولاتی که بعد از قرون وسطی در ایتالیا، آلمان، فرانسه و سایر کشورهای اروپایی رخ داد، گفت: عنوان دوم این کتاب نیز از دانته تا کامپانلا است که تغییر و تحولات قرون چهاردهم تا هفدهم میلادی را شامل می شود.

این چهره ماندگار فلسفه ایران با تاکید بر اینکه بسیاری از فلاسفه ای که در این کتاب از آنها یاد شده اصلا در کشور شناخته شده نبوده اند، گفت: از جمله مارسیلیو فیچینو فیلسوف ایتالیایی که به ابن سینا بسیار توجه داشته و به ویژه او نیز همانند ابن سینا، طب خوانده و عرفان کار کرده و سپس افرادی چون پیکو دلامیراندولا که مفهوم اصالت انسان و بشر را مطرح کرده است.

وی با اشاره به اینکه این کتاب جنبه مرجعیت دارد و مطالب متنوع و فلسفی را در کنار تاریخ هنر و تحلیل هنر افرادی چون لئوناردو داوینچی و افکار سیاسی افرادی چون ماکیاول را ارایه کرده است، گفت: در نهایت می توان بیان کرد که یک مجموعه مفید و عمیق از افکار رایج و تأثیرگذار دنیای غرب در این اثر مورد توجه قرار گرفته است، اما نکته اینجاست که این اثر تنها اثر فلسفی نیست بلکه می توان آن را کتابی میان رشته ای بین تاریخ و فلسفه به شمار آورد.

وی با تشریح وضعیت تجدید حیات فلسفی غرب در قرون یاد شده اظهار داشت: فیلسوفان این دوره روح تازه ای به فلسفه دمیده اند و فلسفه را به همراه یک هنر جدید تجدید کرده اند و به نوعی اعلان پایان قرون وسطی با بازگشت به یونان و رم باستان از لحاظ معماری و نقاشی های معروف عرضه کرده اند. این نقاشی ها در قرون یاد شده توسط پاپ ها رایج می شدند به طور مثال تابلوهای معروف رافائل، خود این نقاشی ها وسیله ای بوده که پاپ ها افکارشان را ترویج دهند.