به خاطر یک قاشق الکل!

به گزارش پارس به نقل از مهر، ۳۴۸ مسموم و ۷ کشته. غروب چهارشنبه گذشته اگر هیچ کدام از ۳۵۵ جوان رفسنجانی که در مراسم جشن شرکت کرده بودند لب به نوشیدنی الکلی شان نمی زدند، حالا نه از مرگ این ۷نفر خبری بود و نه ۳۴۸ نفر دیگر مجبور بودند طعم مسمومیت و کما و بیماری های مادام العمر را بچشند. جوان هایی که به گفته مقامات بهداشتی کرمان همگی مرد و زیر ۲۷ سال بودند و حالا نابینایی و نقص کلیه و کبد حداقل مشکلاتی است که باید تا پایان عمر با آنها سر کنند.

الکل های صنعتی و نوشیدنی های دست ساز، هنوز هم قربانی می گیرند. آمارها نشان می دهد که در هفت ماه اول سال گذشته ۱۰۲ نفر به خاطر مسمومیت ناشی از مصرف الکل جان خود را از دست دادند و این در حالی بود که در مدت مشابه سال قبل، رقم مرگ های ناشی از مصرف الکل ۴۸ مورد اعلام شده بود. خردادماه امسال هم که با مسمویت ۳۵۵ جوان رفسنجانی، رکورد مسمومیت الکلی در یک روز را شکسته و هنوز معلوم نیست تا پایان سال به این ۳۵۵ نفر چه تعداد دیگری اضافه می شوند. سال گذشته، آماری که فرمانده نیروی انتظامی کشور از وجود ۲۰۰هزار معتاد به الکل در کشور خبر داد و این همزمان با شکایت هایی بود که مسئولان وزارت بهداشت از مصرف بالای الکل در جامعه مطرح کرده بودند. در آن زمان باقر لاریجانی قائم مقام وزیر بهداشت وقت مصرف الکل را نگران کننده دانسته و گفته بود: « گزارش هایی درباره رواج مصرف الکل در مناطق جنوب تهران که تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی تهران هستند نشان می دهد که به مرز نگرانی رسیده است. » او از الکل های صنعتی جدیدی صحبت کرده بود که حتی در سوپرمارکت ها با طعم های مختلف و با قابلیت صد در صد خوراکی به فروش می رسند.

آمار دیگری در این باره می گوید که در برخی مناطق کشور آمار سوءمصرف الکل بالاست برآورد می شود که سالانه بین ۶۰ تا ۸۰ میلیون لیتر انواع مشروبات الکلی به کشور قاچاق می شود. این آمار جدا از مشروباتی است که در کشور به صورت دست ساز و خانگی تهیه می شوند که اتفاقا منجر به پر پول کردن جیب های عده ای از افراد و راهی شدن تعداد بیشماری از مصرف کنندگان این محصولات به بیمارستان و گاه به قبرستان ها شده است.

اما مشکل اصلی از جایی آغاز می شود که به دلیل حرام بودن مصرف مشروبات الکلی برخی مسئولان با پنهان کاری سعی در پاک کردن صورت مسئله را دارند اما واقعیت این است که عدم مطرح کردن چنین مسائلی می تواند عمق فاجعه را بیشتر کرده و راه حل چنین موضوعاتی را پیچیده تر کند.

مصرف مشروبات الکلی به ۱۸ سال رسیده است

آنطور که دکتر مجید ابهری می گوید در ۱۰سال گذشته مصرف مشروبات الکلی به حداقل ۱۸ سال رسیده است و الکلیسم به عنوان یک اعتیاد ویرانگر در رنج سنی ۲۵ تا ۴۰ سال مشاهده شده و مشروبات مصرفی معمولا از طرق مختلف به دست مصرف کنندگان می رسد.

این آسیب شناس اجتماعی ادامه می دهد: با توجه به گسترش روزافزون مصرف مشروبات الکلی به عنوان یکی از ابزارهای ناتوی فرهنگی معمولا کسانی که مشروبات الکلی مصرف می کنند به سه گروه تقسیم می شوند. دسته اول کسانی که به دنبال ترک مواد مخدر و بر اثر آموزش های غلط این حرکت را به عنوان جایگزین انتخاب کرده در حالیکه از این حقیقت غافل هستند که جایگزینی مشروبات الکلی به جای مواد مخدر تخریب مضاعف روی سیستم عصبی و دستگاههای اصلی بدن مانند قلب و مغز دارد.

گروه دوم مصرف کنندگان این مواد به گفته این متخصص علوم رفتاری، جوانانی هستند که به خاطر ضعف مهارت های زندگی به دعوت دوستان خود پاسخ گفته و به عنوان تفریح و سرگرمی از مشروبات الکلی استفاده و در هر فرصت به دست آمده مانند میهمانی ها و یا (پارتی) یا گردش های گروهی اقدام به نوشیدن مشروبات الکلی می کنند. همچنین وی گروه سوم را افرادی می داند که از قبل از انقلاب به مصرف الکل آشنا بوده و اکنون نیز بر اساس عادت خود این حرکت را انجام می دهند.

داروخانه ابزاری برای رسیدن به مقصود

یکی از راه هایی که برخی از مصرف کنندکان الکل برای دسترسی به این ماده بر می گزینند، مراجعه به داروخانه ها و تهیه الکل سفید و طبی و استفاده خوراکی از آنهاست. یک داروساز که نمی خواست نامش ذکر شود، در این باره می گوید: برخی ازفراد به داروخانه های مراجعه و درخواست خرید الکل سفید و طبی دارند که از ظاهر آنان می توان فهمید که این ماده را برای مصرف دارویی نمی خواهند. اما برخی فروشندگان به فروش این ماده به این افراد اقدام می کنند.

او همچنین ادامه می دهد: اخیرا نوع شیشه کتابی برخی از الکل ها که قابل حمل آسان در جیب است به بازار آمده و بعید نیست که انواع شکیل تر آنها در راه باشد. بعید است که مسئولان وزارت بهداشت و صنایع و مقامهای مرتبط ندانند که این الکل ها فقط به درد شراب می خورد و هیچ مصرف داروخانه ای ندارد.

مشروبات دست ساز، آلت قتل مصرف کنندگان

ممنوع بودن تولید، توزیع و فروش مشروبات الکلی در کشور باعث شده تا عده ای سودجو به تولید مشروبات الکلی دست سازی روی بیاورند که مصرف آنها کثرا خبرساز می شود. دکتر ابهری در این باره می گوید: یکی از طرق دسترسی به مشروبات، انواع دست ساز و خانگی آن است که به دلیل قیمت پایین و قابل دسترس بودن طرفداران زیادی در بین مصرف کنندگان الکل دارد. خطر کور شدن و مسمومیت مشروبات دست سازی که توسط برخی افراد سودجو به طور خانگی تهیه می شود به شدت بالا بوده و تولید کنندگان و فروشندگان فقط به قصد به دست آوردن پول اقدام به این کار می کنند که در این میان اینگونه افراد با تهیه شیشه های خالی مشروبات خارجی و پر کردن مواد شیمیایی در آنها همراه با مخلوط کردن قرص های خواب اقدام به عرضه مشروبات تقلبی می کنند.

یک متخصص بیماری های داخلی هم در خصوص مشکلاتی که مشروبات دست ساز در بدن ایجاد می کند، می گوید: هنگام تهیه مشروبات الکلی دست ساز، اگر مقدار الکل میتلیک و ناخالصی که کشنده است در این مشروبات تولید شود برای انسان کشنده است که حتی مقدار آن اگر ۳ تا ۴ سی سی یا حدود یک قاشق غذاخوری باشد، سبب مرگ می شود.

این بیماران پس از مراجعه به بیمارستان در مراحل بعدی اسید در خونشان پیدا و قند خونشان دچار اختلال می شود. کلیه ها از کار می افتد و بیمار نیاز به دیالیز پیدا می کند و طی چند روز کور خواهد شد. گاهی حتی با وجود همه تلاش های درمانی برای برخی مسمومان، آنها دچار بی هوشی و در نتیجه مرگ می شوند. البته در مرحله اول به بیمار ضد سم از نوع خوراکی و تزریقی داده می شود و پس از دیالیز، درمان های حمایتی بر روی فرد انجام می گیرد.

دکتر طاهری می گوید: الکلی که به عنوان مشروبات الکلی وارد بدن فرد می شود اتانول است که باعث حالت های کاذب شادمانی و خوشحالی می شود اما اگر ترکیب شیمیایی این الکل طی فرایندی به هم بخورد اتانول تبدیل به متانول می شود و عوارض این ترکیب آنقدر فاجعه آفرین است که می تواند باعث نابینایی صد درصدی فرد استفاده کننده شود.

خرید مرگ به قیمت ۴ هزار تومان!

ستاد مبارزه با موادمخدر در سال ۸۲ میانگین زمان دسترسی به انواع مختلف موادمخدر را ۲۲دقیقه و مشروبات الکلی را ۱۷دقیقه اعلام کرده بود اما نتایج تحقیقات انجام شده در این زمینه حاکی از آن است که زمان دسترسی به مشروبات الکلی در حال حاضر حداقل ۳۰ دقیقه بوده که با تلفن در درب منازل تحویل می دهند و شبکه توزیع به طور گسترده فعالیت می کنند. منتها تلفن های عرضه کنندگان توسط افراد خاصی دست به دست می گردد و دادن نام آشنا و اسم رمز برای خرید و تهیه ضروری است.

همچنین برای دسترسی به الکل طبی زمان متوسط ۱۰ دقیقه تا مراجعه به داروخانه یا مراکز عرضه اینگونه اقلام است.

علاوه بر این، گزارش های عینی در خصوص قیمت مشروبات الکلی نشان می دهد که مشروبات خارجی از هر قوطی ۲ هزار تومان تا ۱۲۰ هزار تومان بر اساس نوع نام و معروفیت متغیر است. در حال حاضر قیمت مشروبات تولید خانگی از ۴ هزار تومان تا ۱۰ هزار تومان متغیر بوده و عرضه کنندگان با تبلیغ دروغ خانگی اقدام به عرضه الکل طبی یا الکل اتیلیک طبی را می کنند.

"

کمپی برای ترک دادن الکلی ها

برخی مسئولان انکار اعتیاد به الکل در کشور را بی نتیجه خوانده و تأکید می کنند که باید هرچه سریع تر مراکز ویژه درمان اعتیاد به الکل در کشور راه اندازی شود به همین منظور نیز طی چند سال اخیر مرکز ملی مطالعات اعتیاد راه اندازی مراکز ویژه ترک اعتیاد به الکل را در دست اقدام داشته، اما متأسفانه با توجه به کمبود نیروی متخصص، این مرکز بر بررسی و درمان اعتیاد به شیشه و نیز اجرای طرح پایلوت شربت تریاک متمرکز شده است.

دکتر آذرخش مکری با اشاره به اینکه اعتیاد یک داروی خاص درمانی ندارد بلکه یک بسته درمانی دارد، یعنی درمان اعتیاد تنها با گردهم جمع شدن روش هایی چون دارو درمانی، روان درمانی، مشاوره های گروهی و فردی و… محقق می شود می گوید: بر این اساس درمان دارویی صرفاً پنجره یا ابزاری است برای فراهم کردن روش های درمانی دیگر اعتیاد که به این موضوع باید توجه شود، چرا که بسنده کردن به درمان دارویی ما را در درمان اعتیاد به هیچ جا نخواهد رساند.

علاوه بر آن آمار منتشر شده از سوی مراجعی مانند نیروی انتظامی و قوه قضاییه مبنی بر وجود معتادان الکل در کشور نشان می دهد که وجود مراکزی برای ترک اعتیاد مصرف کنندگان این ماده ضروری و لازم است اما این در حالی است که مسئولان سازمان بهزیستی که متولی کمپ های ترک اعتیاد در کشور است بر این باورند که هنوز معتادان به الکل در جامعه به اندازه ای نیستند که مراکز به خصوصی برای ترک آنان در جامعه نیاز باشد.

محمد نفریه، معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی در پاسخ به این سوال که چرا در ایران کمپی برای ترک اعتیاد به الکل وجود ندارد می گوید: کمپ ها در همه موارد همکاری می کنند زیرا اعتیاد یک چیز واحدی است و بسیاری از کسانی که به کمپ های ما مراجعه می کنند دارای انواع اعتیادها به مواد مخدر، انواع محرک ها و الکل هستند. همچنین در حال حاضر معتاد به الکل که بی خانمان هم باشند به تعداد زیادی در کشور وجود ندارد و به همین خاطر نیازی به وجود چنین کمپ هایی نیست اما با اختصاصی شدن کمپ ها می توان برخی از آنها را نیز به این منظور اختصاص داد.

فرید براتی سده معاون پیشگیری و درمان اعتیاد سازمان بهزیستی هم در این باره با اشاره به اینکه مباحث مربوط به الکل و پیشگیری از گرایش به آن در میان افراد در حال پیگیری است و ممکن است سازوکارهای مبارزه با اعتیاد الکل طراحی شود اما با توجه به قرار گرفتن کشور ما در مسیر ترانزیت مواد مخدر، اولویت نخست مواد مخدر است می گوید: در حال حاضر میزان معتادان به الکل تا حدی نیست که به کمپ های تخصصی این موضوع نیازی باشد.

در این میان قائم مقام دبیر کل ستاد مبارزه با مواد مخدراست که با تاکید بر اینکه هیچ مرکزی برای ترک اعتیاد الکل در کشور وجود ندارد مدتی قبل گفته بود: شورای اجتماعی کشور و وزارت کشور به صورت جدی مطالعاتی در زمینه کمپ های ترک اعتیاد الکل انجام می دهند تا اقدامات موثر در این خصوص انجام شود تا در آینده موضوع به جایی نرسد که درمان کردنش سخت شود.