هواژل و داستانهای سرویس دانش همشهری

به گزارش پارس به نقل از گمانه، بسیاری از شایعات با استفاده از کنار هم گذاشتن قسمت های کوچکی از واقعیت و سر هم کردن یک داستان محیر العقول ساخته می شوند.
برای نمونه داستان اکتشاف و خواص ماده آئروژل را در تارنمای همشهری آنلاین ببینید.

پس از خواندن این مطلب در همشهری به سراغ منبعی که معرفی شده بود رفتیم تا ببینیم داستان چیست و آیا اکسیر جوانی و جهان های موازی کشف شده اند و بی خبر مانده ایم؟ ! !
نخستین نکته ای که برای ما جالب بود شیوه رفرنس دهی به این مطلب بود که بر خلاف شیوه مرسوم که معمولا لینک انتهای مطلب مستقیم به آن مطلب در سایت منبع اشاره دارد، همشهری به ریشه آن دامنه لینک داده بود! (http: //www. isciencetimes. com/)
به هر حال مطلب را در سایت معرفی شده جستجو کردیم و خوشبختانه آن را یافتیم .

اما این کجا و آن کجا!
باقی داستانی که سرویس دانش همشهری ذکر کرده است تخیلات کودکانه است. این که ماده ای پس از آزمایش مشخص شود که از “ هیچ” ساخته شده است! اصلا در شان بخش داستانهای عامه پسند یک رسانه عمومی نیست چه برسد که در بخش مثلا دانش تارنمای همشهری کار شود!
داستان مضحک پیدا شدنش در زمین های یک کشاورز و تشکیل شدن آن از شکل خاصی از طلا و… همگی بی اساس است
به این جمله دقت کنید:

“ محققان در این باره می گویند؛ باور کردنی نیست، گویی نیم کمتر وزن این ماده در جهان ما و نیم بیشتر آن در جهانی موازی با جهان ما قرار دارد. ”

یا این جملات:

“ گفته می شود؛ در روزگاران باستان این ماده رازآلود به عنوان یک ماده خوراکی و به شکل نان های مخروطی و یا بصورت معلق بر سطح آب به پادشاهان مصر اختصاص داشت. این ماده به عنوان غذایی برای “ کالبد اختری” شناخته می شد که استعداد رهبری، آگاهی ذاتی، ادراک و فراست را نزد شاهان و رهبران یک کشور ارتقا می داد. کسی چه می داند، شاید این ماده مرموز و عجیب، همان اکسیر جوانی و راز عمر جاودان است که انسانها قرن ها به دنبال آن می گردند. ”

درک این مطلب که چگونه سرویس دانش یک رسانه بزرگ مانند همشهری در حد یک وبلاگ بچه گانه به اشاعه داستانهای خنده دار می پردازد عجیب است.

همانگونه که گفته شد این داستان قسمتهایی از واقعیت را نیز با خود حمل می کند. مثلا خواص هواژل واقعا منحصر به فرد است. برای نمونه این مطلب و این مطلب را ببینید

“ هواژل برای نخستین بار توسط ساموئل استفان کیستلر در سال ۱۹۳۱ ساخته شد و تولید آن بر اساس یک شرط بندی برای جایگزین کردن قسمت مایع ژله خوراکی با گاز بود بدون آن که ساختار ژله در هم بشکند. و البته این ماده مشخصات فیزیکی و شیمیایی منحصر به فردی دارد و سبک بودن و رسانندگی گرمایی بسیار پایین آن موجب شده است که در صنعت هوافضا و دریا به عنوان عایق حرارتی استفاده شود. ”

درباره هواژل و پروژه استارداست نیز می توانید در سایت ناسا این مطلب را مطالعه کنید.