رد پای مواد شیمیایی سمی در خون شهروندان

به گزارش پارس نیوز، ناهید خداکرمی رییس کمیته سلامت شورای اسلامی شهر تهران در نطق پیش از دستور هفتادو پنجمین جلسه شورا به کمتر استفاده کردن از پلاستیک پرداخت.

خداکرمی گفت: همانطور که قبلاً ذکر شده، یکی از مهم ترین اهداف کمیسیون سلامت و محیط زیست بررسی لوایح ، طرح ها و تکالیف اجرا نشده برنامه دوم شهرداری است. امروز صحبت ما در مورد مصوبه ایست که اگر طی 9 سال گذشته بدان پرداخته بودند امروز من صحبتی نداشتم.

وی با اشاره به مصوبه شورای اسلامی شهر تهران در تاریخ 15 اردیبهشت 1388از الزام  شهرداری تهران به تغییر الگو و کاهش مصرف کیسه ها، ظروف و محصولات یک بار مصرف پلاستیکی و جایگزین کردن مواد قابل بازیافت غیر پلاستیکی در کلیه مراکز وابسته به شهرداری تهران واجرای اقدامات علمی و اجرایی درباره کاهش و جایگزینی مواد تجدیدپذیر به جای کیسه‌های پلاستیکی و ظروف یک‌بار مصرف است سخن گفت.

رییس کمیته سلامت شورا ادامه داد: بدنبال آن و به منظور فرهنگ سازی و ارتقاء سطح دانش شهروندان در زمینه مضرات استفاده از مواد پلاستیکی، 21 تیر ماه از سوی طرفداران محیط زیست روز بدون کیسه پلاستیک نامگذاری شده است. ارتقای سطح آگاهی مردم در زمینه زیان های رها سازی و استفاده بی رویه از کیسه های پلاستیکی، از جمله اهداف مهم نامگذاری روز بدون پلاستیک است زیرا اگر حساس نباشیم پلاستیک ها، سرزمین ما را اشغال می کنند.

وی در ادامه تشریح کرد: کیسه‌های پلاستیکی پس از اختراع پلاستیک در سال 1856 میلادی توسط «الکساندر پارکس» مهمان خانه‌های ما شده‌اند و در همین مدت زمان نه چندان طولانی توانسته‌اند اثرات مخرب زیادی بر جای بگذارند. در واقع زندگی مدرن علاوه بر رفاهی که برای انسان به همراه دارد گاه ضررهای جبران ناپذیری را نصیب وی می کند.

خداکرمی اظهار داشت: هنگامی که کیسه های پلاستیکی به عنوان زباله دور ریخته می شوند، به علت ماندگاری بیش از 500 سال در محیط، باعث آلودگی محیط زیست می شوند. این کیسه ها به همراه باد جابه جا شده و وارد رودخانه ها و کانال های آب می شوند؛ در نتیجه موجب گرفتگی آبراه ها شده و در بسیاری موارد به علت ساکن ماندن آب، زاد و ولد انواع حشرات افزایش می یابد. کیسه های پلاستیکی درصورت ورود به محیط زیست دریایی، وارد زنجیره غذایی جانوران دریایی شده و سالانه هزاران گونه از جانوران آبزی از قبیل وال، دلفین، فک و لاک پشت و نیز پرندگان دریایی اشتباهاً بر اثر خوردن این کیسه ها و خفگی ناشی از آن می میرند. در یک سوم ماهی های صید شده در کشور انگلستان میکروپلاستیک ها وجود دارند.

وی بیان کرد: کیسه های بلعیده شده حتی پس از مرگ جانوران و تجزیه آنها نیز سالم باقی می مانند، بنابراین دوباره پراکنده شده و زندگی جانداران از جمله انسان ها را تهدید می کنند. پلاستیک ها درصورتی که به عنوان زباله دفن شوند، به علت تجزیه آرام و کند در محل های دفن می توانند سبب تشکیل شیرابه و نفوذ آن به آب های زیرزمینی شوند. این شیرابه شامل ترکیباتی نظیر فلزات سنگین و سایر ترکیبات خطرناک است که برای برای محیط زیست بسیار زیان آورهستند.

وی با بیان اینکه مواد پلاستیکی و پلیمری به علت ساخته شدن از منابع نفتی نفتی و خاصیت تجزیه ناپذیری، در خاک باقی می مانند و مواد شیمیایی آنها به تدریج از طریق خاک وارد زنجیره غذایی انسان می شود گفت: بنابراین علاوه بر اثرات کیسه ها و ظروف پلاستیکی روی محیط زیست، آنچه حائز اهمیت است، سلامت انسان هاست، به خصوص اینکه امروزه مصرف بیش از حد و نابجا از این مواد، خطرات جبران ناپذیری را برای سلامت انسان به همراه دارد.

خداکرمی افزود: رد پای مواد شیمیایی سمی میکرو پلاستیک در خون وهمه بافت های بدن یافت می شود و چنانچه ورود آن به بدن ادامه یابد می تواند سبب بروز سرطان، نقایص مادرزادی در نوزادان ، اختلال در سیستم ایمنی، اختلال در عملکرد غدد اندوکرین در نتیجه ناباروری و سایر بیماری ها مرتبط است.

به گفته خداکرمی تحقیقات نشان می دهد که تمام پلاستیک ها ممکن است در صورت خراش یا گرم شدن، مواد شیمیایی مضر آزاد کنند. تحقیقات قوی نشان می دهد که در برخی موارد گرم شدن پلاستیک، سبب ازاد شدن برخی از مواد شیمیایی موجود در این محصولات می شود(مانند بسفنول A (BPA)، که ممکن است موجب سرطان در افراد شود.

وی تاکید کرد: سوزاندن پلاستیک علاوه بر اینکه سبب آلودگی هوا می شود بلکه می توانذ سبب آزاد شدن مواد شیمیایی شده و نتیجه آن بیماری های تنفسی است.

ناهید خداکرمی یادآور شد: هر سال 13میلیون تن پلاستیک به اقیانوسها ریخته می شود، مقدار آلودگی پلاستیکی در دریاها از سال 2015 تا 2025 سه برابر خواهد شد و تحقیقات نشان داده که 93٪ آب آشامیدنی (بطری) در 9 کشور دنیا و 83% آب شیر آلودگی‌های میکروپلاستیک دارد.

خداکرمی با بیان اینکه کشور ما با اینکه هفدهمین جمعیت جهان را دارد، تحقیقات نشان می دهد در ایران سالانه بیش از 2 میلیون تن پلاستیک تولید می شود خاطر نشان ساخت:  بیشتر این پلاستیک ها نیز بادوام هستند و صد ها سال طول می کشد تا به خودی خود تجزیه و نابود شوند.

وی بیان کرد: میزان مصرف پالستیک در سال 94 بر اساس نتایج مطالعه ای در سازمان حفاظت محیط زیست به شرح زیر اعلام شد:در هرغرفه میوه و تره بار به طور میانگین 5.8 کیلوگرم در روز بوده است،  در شمال تهران 6.13 کیلو و در شرق تهران 13.6 کیلو بنابراین روزانه 21 تن و سالیانه 5.7 میلیون تن کیسه پلاستیک فقط در میوه و تره بار تهران مصرف می شود.

به گفته خداکرمی هر ایرانی به طور متوسط روزانه 3 پلاستیک وارد چرخه محیط زیست می کند و در استفاده از ظروف پلاستیک یک بار مصرف جز 10 کشور نخست جهان هستیم.

وی در ادامه افزود: سازمان بهداشت سازمان بهداشت جهانی پس از تجزیه و تحلیل جدیدی از برخی از محبوب ترین مارک های آب جهان، اعلام کرده است که بیش از 90 درصد آب داخل بطری ها حاوی ذرات پلاستیک است بطوریکه آب داخل بطری های پلاستیک بیشتر از دو برابر آب شهری حاوی ذرات پلاستیک است.

عضو کمیسیون سلامت و محیط زیست شورا افزود: مناطق دفن زباله حاوی انواع مختلفی از پلاستیک هستند و این آلودگی وارد چرخه زندگی ما می شود. بخصوص که پسماند های تهران در کهریزک و آراد کوه دفن می شود و هوا، خاک و زندگی ما و نسل آینده را در معرض خطر جدی قرار می دهد. . پلاستیک می تواند مواد شیمیایی مضر را در خاک اطراف پخش کند، که پس از آن می تواند به آب های زیرزمینی یا سایر منابع آب در اطراف و همچنین اکوسیستم نفوذ کند. خاک که آلوده شد تمامی محصولات زراعی و آبزیان و حتی دامهایی که از آن آب می نوشند دچار آسیب جدی می شوند و این آسیب به انسان نیز منتقل می شود.

وی افزود: در دنیا تلاش هایی برای جلوگیری از آلودگی طبیعت به پلاستیک انجام گرفته است؛ سازمان ملل کنوانسیونی را وضع کرد که طی آن، تمام موادی که مستقیما به آب ریخته می شوند باید زیست تجزیه پذیر باشند. شاید بخشی از مصرف پلاستیک اجتناب ناپذیر باشد اما این روند نگران کننده است و بخشی از مصرف بی رویه پلاستیک به هزینه‌های مصرف و خرید پلاستیک ارزان‌تر از متوسط جهانی بر می‌گردد.

وی ادامه داد: در بسیاری از کشور ها برای کاهش مصرف، برای کیسه های پلاستیکی در سوپر مارکت ها  هزینه ای دریافت می شود، بهمین دلیل مشتریان ترجیح می دهند از کیسه های با دوام پلاستیکی یا پارچه ای استفاده کنند. بالعکس بدلیل رایگان بودن کیسه های پلاستیکی در ایران مشتریان ترجیح می دهند تعداد بیشتری کیسه دریافت کنند. قطعاً امکان حذف پلاستیک از زندگی روزمره غیر قابل امکان است زیرا کاربرد های بسیاری دارد و حتی مصرف آن در برخی شرایط اجتناب ناپذیر است.

وی تاکید کرد: اما می توان ماهیت پلاستیک را به‌نحوی تغییر داد که از یک عنصر آلاینده و مخرب محیط زیستی به یک عنصر دوستدار محیط زیست تبدیل شود.

خداکرمی گفت: امروزه  استارت آپ ها و استعداد های خلاق بدنبال باز یافت و دوباره مصرف کردن مواد پلاستیکی هستند و دوستداران محیط زیست نیز تلاش می کنند تا ضمن آگاهی بخشی به مردم برای عدم رها سازی کیسه های پلاستیکی در طبیعت راهکاری برای کاربرد دوباره آن کشف کنند. دولت ها نیز از سرمایه‌گذاری در پلاستیک‌های تجزیه پذیر با پایه گیاهی استقبال می کنند. حمایت از تولید پلاستیک‌های تجزیه پذیر ، استفاده نکردن از مواد پلاستیکی یک‌بار مصرف و اراده مردم برای استفاده از کیسه‌های پارچه‌ای از جمله اقداماتی است که می‌توان برای کاهش مصرف پلاستیک انجام داد.

وی با این سوال که با پلاستیک چه می توان کرد؟ به اقداماتی که سایر کشورها در عدم استفاده از پلاستیک انجام داده اند اشاره کرد و گفت: نمایشگاه بین المللی بازیافت مواد پلاستیکی در سال 2019 در اوهایو برگزار خواهد شد .در اروپا قرار است بازیافت پلاستیک تا سال 2030 به 55 %برسد.

وی بیان کرد: برای سرمایه گذاری در تحقیقات بازیافت  زباله های پلاستیکی در اروپا 100 میلیون یورو تخصیص داده است.

وی سپس به تشریح چه باید کرد پرداخت و گفت: بازیافت چاره نیست بلکه کاهش مصرف چاره است چون بازیافت پلاستیک بسیار مشکل است.اما کارآفرینان، سازمان های مردم نهاد، استارت آپ ها، شرکت های بازیافت همه با هم فکر کنیم و ببینیم چگونه می شود پلاستیک را در چرخه مصرف دوباره بیندازیم و محیط و طبیعت را از این شر پنهان و آشکار آن نجات دهیم تا مورد سرزنش آیندگان قرار نگیریم . امروزه در آلمان، استرالیا، انگلیس و هند از بازیافت مواد و کیسه های پلاستیکی برای آسفالت خیابان ها استفاده می شود کمیسیون محیط زیست از کارآفرینان و استارت ها در این حوزه حمایت خواهد کرد.

رییس کمیته سلامت شورا با بیان اینکه بیایید همه با هم فکر کنیم که امروزهمان فردا است  اظهار داشت: آنهم فردایی که با مشارکت اجتماعی و مدیریت تک تک شهروندان به خاطر صرفه جویی در مصرف آب، کمبود آب ندارد، هرگز دربیابان ، جنگل، پارک یا کانال های آب، بطری و کیسه پلاستیکی به چشم نمی خورد، نرخ باروری بالاتر از سطح جانشینی است و بیماری هایی نظیر سرطان همچنان کمتر از جهان است و روکش آسفالت کوچه های تهران با تکیه بر فن آوری نوین بازیافت مواد پلاستیکی می درخشد. این رویا ها حقیقی است اگر دست به دست هم دهیم و بخاطر نسل آینده که مهمانان فردای ما هستند، شهرمان و پایتخت کشورمان را از هر نوع آلودگی، بالاخص پلاستیک دور نگهداریم و برای بازگشت کیسه های پلاستیکی به چرخه مصرف دوباره تلاش کنیم.

خداکرمی سه گام  کمتر مصرف کنیم ، در طبیعیت رها نکنیم و  دوباره از آن استفاده کنیم را یکی از گام های موثر در این خصوص دانست و افزود: اگر کیسه پلاستیکی در معابرعمومی و طبیعت مشاهده شد، من- تو- ما خم شویم، آن را برداریم و در سطل زباله بیندازیم. بهمین سادگی می شود تهرانشهربدون_پلاستیک