آخرین وضعیت خرمشهر

مشکل از کجا شروع شد؟

در این بازه زمانی که مردم خرمشهر و آبادان با مشکل آب مواجه شده‌اند، دلیلش این بود که آب کارون با چالش روبه‌رو شد و شوری آب خرمشهر از سمت خلیج فارس بود (زیرا مد خلیج فارس به سمت کارون می‌آید) و آب کارون که شیرین بود شور شد.

 آب خرمشهر از دو قسمت برداشت می‌شود؛ یکی از آب غدیر که از پایین‌دست کرخه و دیگری از آب کارون می‌آید. با توجه به اینکه مد خلیج فارس وارد کارون شد، آب کارون را بسیار شور کرد. همزمان با این مشکل، آبی که از بالادست می‌آید و از خط غدیر کرخه وارد خرمشهر و آبادان می‌شود، لوله اصلی‌اش دچار ترک‌خوردگی شد و شکست.  در نتیجه آب شهر در خرمشهر و آبادان قطع شد. با وجود این مشکل یا نباید دو شهر آب داشته باشند یا باید از آب کارون که سرچشمه‌اش  خلیج فارس بود، استفاده می‌کردند. درنتیجه آب شور با EC 11 هزار در لوله‌ها بود و مردم شوری را در آب احساس می‌کردند و قابل شرب نبود. در شهر تمام آب‌شیرین‌کن‌های خانگی و شهری از کار افتادند. بنده در حاشیه و روستاهای شهر که سرکشی می‌کردم، دیدم که مردم با بحران بی‌آبی‌ مواجه بودند.

آن لوله آبی را که شکسته بود، ترمیم کردیم ودو شب بعد از ترمیم مجددا از همان نقطه لوله شکست. عملا سه چهار روز پشت سرهم آب مردم خرمشهر و آبادان، آب خلیج فارس و کارون بود و به همین دلیل آب شور بود و مردم فکر می‌کردند که شوری آب پایدار می‌ماند و به همین دلیل معترض شدند و مطالبه کردند. البته مطالبات مردمی آرام بود، مسلما گاهی اوقات مردم وقتی مطالبات‌شان آرام ابراز می‌شود، معاندان به دنبال سوءاستفاده هستند و از این فضای آرام بهره می‌برند؛ مثل جریانات بازار تهران، کامیون‌دارها، کازرون و جاهای دیگری که مردم مطالبات‌شان بحق است ولی معاندان آنها را تبدیل به طعمه‌های خود می‌کنند.  در حال حاضر مخصوصا در خرمشهر آب آشامیدنی تقریبا به حالت عادی برگشته است و تا هفته آینده قطعا از این بهتر خواهد شد، چراکه خط دوم که خط غدیر است، ملحق می‌شود. آب آبادان هم مانند آب خرمشهر هر دو شیرین خواهد شد. البته شیرینی آب خرمشهر و آبادان مثل شیرینی آب تهران نیست که قابل آشامیدن باشد و همچنان با آب‌شیرین‌کن با EC 1500 یا 2000 در لوله‌ها خواهد بود و این آب تصفیه و سالم است، اگر کسی با این مقدار می‌تواند آب را بیاشامد که هیچ وگرنه باید آب‌شیرین‌کن‌ها آن را تصفیه کنند.

ماجرای جوشکاری شما به چه صورت بود؟

 چون قرارگاه خاتم‌الانبیاء در خط دوم غدیر مشغول است و ما به دنبال آن بودیم که این خط کی وارد خرمشهر می‌شود و برای بازدید که به آن مناطق رفتیم، دیدیم که در آنجا مشغول کار بودند؛ مانند زمان هشت سال دفاع مقدس که روحانیون ما می‌رفتند و در کنار رزمنده‌ها می‌جنگیدند و اسلحه به دست می‌گرفتند. این عزیزان هم در اینجا مجاهدت می‌کنند و ما هم در کنار آنها دقایقی ایستادیم و کاری را که آنها انجام می‌دادند، در کنارشان انجام دادیم.

افرادی می‌گویند داخل خوزستان، خرمشهر و آبادان اصلا مردم آب آشامیدنی ندارند و افرادی آب معدنی ارسال می‌کنند. افراد بیشتر برای شست وشو و نظافت روزانه احتیاج به آب دارند، آیا این موضوع صحیح است؟

در حال حاضر آب خرمشهر قابل شرب است. قابل شرب به این معنی است که با آب شیرین‌کن خانگی جواب می‌دهد و برای استحمام و شست‌وشوی روزانه قابل استفاده است. ولی آبادان یک مقداری شوری آبش بیشتر است به دلیل اینکه استفاده آنها از بهمنشیر بیشتر است.

مردم خرمشهر در حال حاضر نیاز به آب معدنی و آشامیدنی دارند، چون در برخی مناطق حاشیه‌‌شهر مثل معمره سنگور یا جزیره مینو هنوز کمبود آب آشامیدنی وجود دارد و در این مناطق نیاز به آب تصفیه شده است.
 
پس کسانی که آب معدنی ارسال می‌کنند، کار بیهوده‌ای نمی‌کنند؟

خیر، همچنان در حاشیه شهر مورد استفاده است.

در شهرهای جنوبی ما اوضاع آرام است و مشکلی نیست؟

الحمدلله تمام شده است. اصل مساله مطالبه بحق مردم در روز جمعه بود که با آنان صحبت کردیم؛ بعد از نمازجمعه هم تعدادی که حدودا پنج نفر بودند جلوی مسجد جامع نشستند و با آنها هم صحبت شد و متفرق شدند. در حال حاضر فضای شهر آرام است، اما اینکه ضدانقلاب چه طرحی دارد طبیعتا دنبال سوژه هستند و سوءاستفاده می‌کنند.

مسئولان در این بحرانی که پیش آمد اقدامات‌شان چطور بود، دولت آن‌طور که باید ورود کرده و مشکلات را حل کرد؟

پیشگیری همیشه مقدم بر درمان است، تقریبا پیش‌بینی می‌شد که این اتفاق ممکن است بیفتد. برخی از مسئولان می‌توانستند کاری کنند که این اتفاق نیفتد. اما بعد از اینکه مسئولان ما احساس کردند که چنین اتفاقی افتاده است، بسیج عمومی شد؛ یعنی همه همدل با هم ورود پیدا کردند و بحمدا... ظرف یکی، دو هفته این مشکل جمع شد و در شهر آبادان و مخصوصا در خرمشهر آب رضایت‌بخش است.

لوله آبی که گفتید یک بار جوش داده شد و یک بار دیگر ترکید، علتش عمدی یا چیز دیگری بود؟

علت آن فرسودگی لوله بود.موضوعی که در این روزها به شکل شایعه در فضای مجازی پخش  شده است این بود که  آب آشامیدنی خرمشهر و آبادان را به سمت کویت هدایت کرده‌اند، خیلی این مساله پررنگ شد .بنده این اطمینان خاطر را به مردم می‌دهم که به‌عنوان امام‌جمعه کاملا به شهر خرمشهر و آبادان اشراف دارم و می گویم این صحبت ها شایعه‌ای  بیش نیست. یک انشعاب از لوله آبی که از خرمشهر به سمت آبادان می‌رود از همین آب غدیر است. افرادی از این لوله فیلمبرداری کردند و ‌گفتند این لوله به سمت کویت می‌رود. ما یک گروه از جوان‌ها را جمع کردیم و از ابتدا که اینها اعتراض داشتند که این آب به سمت کویت می‌رود، تا انتها که به سمت تصفیه خانه آب آبادان می‌رفت، فیلم گرفتند و در فضای مجازی منتشر کردند و به یقین رسیدند که این لوله به سمت کویت نمی‌رود و مردم هم یقین پیدا کردند که آب از سمت خوزستان نه به کویت و نه به عراق می‌رود.

نهایتا این بحران کی تمام می‌شود؟

در معمره سنگور 9 کیلومتر خط لوله هست که باید به آنجا انتقال پیدا کند که فکر می‌کنم حدود 6 کیلومتر از آن به اتمام رسیده و سه کیلومتر از آن باقی مانده است. در تمام اقصی نقاط خرمشهر و غالب نقاطش تا هفته آینده شرایط عادی خواهد شد و شاید در معمره سنگور تا یک ماه آینده تمام بشود. من از مردم کل کشور ایران تقاضا دارم که فرهنگ استفاده‌مان از منابع زیرزمینی و روزمینی را اصلاح کنیم. اخلاق اسلامی حاکم نیست و اسراف دیده می‌شود. ما در غالب زمینه‌ها در کل عالم پیشتاز هستیم و باید استفاده از مصرف سوخت، آب و... را نیز درست انجام دهیم. در حالی که اسلام به نحوی دیگر از مسلمانان تقاضا می‌کند که حد اعتدال را رعایت کنند و اسراف نکنند. در سال‌های آینده چه بسا خدای‌ناکرده وضعیت و شرایط آب از وضع موجود بدتر شود. ما در خرمشهر، مصرف واقعی‌مان 90 تا 95 هزار مترمکعب در شبانه‌روز است. اما مصرف واقعی که مردم بخواهند مدیریت کنند، حدود 40 هزار مترمکعب است که حدود 50 هزار مترمکعب در این شهرستان اسراف می‌شود و کارهای غیرضروری و لازم را با آب شرب انجام ندهیم. مسئولان بزرگوار در نظام مقدس اسلامی تلاش کنند که به مردم خدمت خالصانه داشته باشند و به‌گونه‌ای برخورد نشود که مردم سختی‌ها به درون‌شان راه پیدا کند و مستاصل شوند و کارد به استخوان برسد. باید خالصانه به مردم خدمت و تلاش کنند که مشکلات را حل کنند. فکر می‌کنم که مردم از اول انقلاب تا به امروز امتحان خوبی را پس داده‌اند و از کم‌کاری مسئولان چشم‌پوشی می‌کنند.
 

برخی از مردم که مشکلات مردم جنوب را شنیده‌اند، به ندای العطش آنها پاسخ داده‌اند و در قالب گروه‌های جهادی، دانشجویی، داوطلب و... مشغول به جمع‌آوری آب معدنی و ارسال به منطقه شدند تا بار دیگر یادآوری کنند در زمان بحران همه به فکر هم هستیم و پست مردم کشور را خالی نمی‌کنیم، شکی نیست. یکی از افراد یا گروه‌هایی که در مدت محدود توانست مبلغ بالایی را با کمک مردم جمع‌آوری کند و تجهیزاتی تهیه و راهی جنوب کند، حاج آقا احسان بی‌آزار تهرانی بود که در کمتر از 10 ساعت توانست بیش از  100میلیون تومان تهیه کند. حجت‌الاسلام بی‌آزار تهرانی می‌گوید: «من دلم سوخت، جیگرم سوخت و از عطش گفتم. مهر مردم مرا سیراب کرد و تا این ساعت کمک‌های مردمی بالای 100 میلیون تومان بوده است. بخشی از این کمک‌ها حدود 39 میلیون ازجمله کمک‌هایی بود که مردم خارج از ایران به یاری مردم جنوب کشور شتافتند. هزاران تراکنش دارم و اکثر این تراکنش‌ها زیر 10 هزار تومان بود.» از او پرسیدم با این مبلغ می‌خواهید آب معدنی تهیه و به جنوب ارسال کنید، پاسخ داد: «خیر، هم آب معدنی می‌گیریم و هم تانکر آب‌رسانی؛ چراکه دام‌های مردم در حال تلف شدن هستند و باید به آنها هم کمک شود. بخش دیگری از این پول را قرار است منبع آب بخریم و در روستاها قرار دهیم و تانکرها این منابع ثابت را پرکنند.»

وضعیت خرمشهر، آبادان و خوزستان بحرانی شد، آرام شد و در حال برطرف شدن مشکل است، همه با هم، دست به دست هم برای درمان کردن عضو زخم‌دیده ایران تلاش کردند و می‌کنند؛ تنها سوالی که باقی می‌ماند این است که آیا نمی‌شود از بحران جلوگیری کرد؟ از مشکلات و بلاهای ناگهانی و طبیعی که نمی‌شود پیش‌بینی یا جلوگیری کرد، ولی برای درمان زمان آسیب‌دیدگی هم نمی‌شود کاری کرد؟!