داستان دنباله دار اعتراضات دانشجویی، این بار تبریز
صدور احکام سنگین برای تعدادی از دانشجویان معترض در جریان اعتراضات دانشجویی در دانشگاه تهران و چند دانشگاه دیگر، هنوز دامنه اعتراضات دانشجویی را در پی دارد و جز دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران، حالا دیگر دانشگاهها نیز به این رویه پیوسته اند.
صدور احکام سنگین برای تعدادی از دانشجویان معترض در جریان اعتراضات دانشجویی در دانشگاه تهران و چند دانشگاه دیگر، هنوز دامنه اعتراضات دانشجویی را در پی دارد و جز دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران، حالا دیگر دانشگاهها نیز به این رویه پیوسته اند.
با رسانهای شدن احکام سنگین قضایی برای تعدادی از دانشجویان معترض در جریان اعتراضات دی ماه سال گذشته که در دانشگاهها رخ داد، حالا و در ایام امتحانات تعداد زیادی از دانشجویان به این احکام معترض هستند و خواستار لغو آن شده اند.
در جریان اعتراض به این رویه پیش آمده، اساتید دانشگاهی و مسئولان وزارت علوم نیز با دانشجویان تقریباً وحدت نظر دارند و آنها را در این مسیر همراهی میکنند.
این را میتوان از حضور معاون فرهنگی وزیر علوم و نیز تعدادی از اساتید دانشکده علوم اجتماعی در تجمعات دانشجویی برداشت کرد که به نوعی با حضور خود حق را به دانشجویان میدهند و با زبان بی زبانی احکام صادره را صحیح نمیدانند.
با اینکه در روزهای گذشته تجمعهای دنباله دار دانشجویان دانشگاه تهران و بیانیههای صادر شده از سوی برخی تشکلهای دانشجویی به نتیجه نرسیده و هنوز خبری مبنی بر لغو و یا تخفیف احکام قضایی صادر شده رخ نداده است، اما هنوز امید دانشجویان برای این مطالبه پا برجاست.
این را میتوان از تکرار تجمع دانشجویی این بار در دانشگاه علوم پزشکی تبریز برداشت کرد که در آن تعدادی از دانشجویان قریب به ۵۰ نفر با حضور در محوطه داخلی دانشکده سعی کردند با در دست گرفتن دست نوشتههایی این رویه را مورد نقد قرار بگیرند.
این دانشجویان معتقدند در حال حاضر روندی امنیتی در دانشگاهها حاکم است و برخورد با دانشجویان به شدت در دستور مسئولان قرار گرفته است؛ رویهای که فضای حاکم بر دانشگاهها را در افقی مبهم فرو میبرد.
گفته میشود این تجمع به همت انجمن اسلامی دانشجویان این دانشگاه در حمایت از دانشجویان دانشگاه تهران در راهروی منتهی به دفتر انجمن اسلامی برگزار شد.
دانشجویان شرکت کننده در این تجمع با زدن علامت ضربدر روی ماسکهای صورتشان قصد داشتند با سکوت اعتراضشان را فریاد کنند.
پلاکاردهایی با نوشتههایی همچون "زندان جای دانشجو نیست"، "رفقایمان را آزاد کنید"، "سلامتی سه تن" و... نوشتارهایی بود که در دست دانشجویان دیده میشد.
ارسال نظر