عجیبترین زندان های دنیا را بشناسید
کلمه زندان را که میشنوید یاد چه میافتید؟ کلمه زندان بار منفی دارد و آدم را یاد خلافکارها. دیوارهای بلند بارودار، زندانیان خسته و… میاندازد. البته این تصویر تصویر کاملاً درستی است. اما گاهی نیز تصاویری از زندان ثبت می شود که با معنایی که از زندان در ذهنمان داریم. کلی فرق دارد فکرش را بکنید که توی زندانها، غذاهایی بدهند که در هتلهای چهارستاره هم ندهند یا زندانیان خانوادگی زندگی کنند یا… گزارش زیر نگاهی دارد به عجیبترین زندان جهان.
به گزارش پارس به نقل از خبرآنلاین ، زندان یا هتل؟
بعضی از زندان ها به خاطر رفتار نامناسبی که با زندانی ها دارند، بسیار مشهورند. این زندان ها برای برقراری آرامش متوسل به روش های غیرانسانی می شوند، اما در اسکاندیناوی زندانی به نام هالدن ساخته شده که به دلیل رفتار مناسب با زندانی ها. به عنوان انسانی ترین زندان شناخته شده این زندان در شهر هالدن نروژ قرر دارد زندانی هایی که به هالدن فرستاده می شوند، در آنجا می توانند غذای خوب بخورند و قهوه گرم بنوشند. هر یک از سلو ل های زندان مجهز به تلویزیون، یخجال فریزر کوچک و یک حمام اختصاصی برای زندانیان است. دور تا دور زندان را جنگل و درختان سرسبز احاطه کرده که منظره ای زیبا را
به وجود آورده اند. شاید باور نکنید اما در زندان هالدن خطرناک ترین قاتل ها و سارقان نگهداری می شوند و این در حالی است که سیستم امنیتی زندان بسیار پایین است و زندانیانی که در هالدن به سر می برند به دلیل شرایط خوب زندان هیچ میلی به فرار ندارند.
زندان سیاه
زندان کریستی در سنت پترزبورگ روسیه قرار دارد. این زندان در دهه ۱۷۳۰ ساخته شده و هرآنجه که از یک زندان قدیمی به سبک روسی بخواهید در آن دیده می شد. زندان کریستی فضایی سرد و تاریک داشت و در چنین فضایی تعداد زندانیان کریستی بیش از ظرفیت معمول بود. در دهه ۱۹۹۰ طبق آمار گرفته شده ۱۲ هزار و ۵۰۰ زندانی تا زمان تعطیل شدن کریستی در آنجا نگهداری می شدند، در حالی که ظرفیت زندان ۱۱۵۰ نفر بود. هر سلول زندان کریستی فقط برای یک زندانی طراحی شده بود، اما زندانبان ها ۲۰ زندانی را در یک سلول و در بدترین شرایط نگه می داشتند. از آنجا که هر سلول یک تختخواب قرار داشت. زندانی ها به نوبت روی
تخت می خوابیدند. شرایط نگهداری زندانی ها در کریستی آنقدر بد بود تااینکه با شورش خود زندانیان برای همیشه بسته شد.
تمرینات صبحگاهی عجیب
زندان سیبو در فیلیپین، یکی دیگر از زندان های معروف جهان است که امکانات امنیتی آن بسار بالاست و ظرفیت این زندان به ۱۶۰۰ نفر می رسد. موضوعی که باعث شد تا این زندان در ردیف عجیب ترین زندان های جهان جای بگیرد این بود که بین سال ها ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۰ رئیس این زندان تصمیم گرفت برای سلامت روانی و جسمی زندانیان تمرین های ورزشی هماهنگی را ارائه دهد. هر روز صبح « اف گارسیا» رئیس زندان در مراسم صبحگاهی حاضر می شد تا با حضور او برنامه ورزشی اجرا شود گارسیا همه تمرینات زندانیان را فیلمبرداری کرده و آنها را برای نمایش در اینترنت می گذاشت. با وجود اینکه بیشتر زندانی های سیبو
قاتل و بسیار خطرناک هستند اما با این روش تمرینات ورزشی روی انها تأثیر مثبت زیادی گذاشته و با استقبال زندانی ها روبه رو شده است.
قدم زندن در گرما
ماریکوپا کانتی در آریزونا. کلانتری به نام « جوآرپاریو» دارد، مردی که وقتی به ریاست زندان ماریکوپا کانتی رسید، روشی متفاوت برای رفتار با زندانیان را انتخاب کرد. این رئیس زندان معتقد است که باید زندانیان را تا جایی که امکان دارد مسخره کرد و برای همین آنها را در گرمای وحشتناک آریزونا در چادرهایی از جنس کرباس که مخصوص زندانی ها تهیه شده نگه می دارد. زندان ماریکوپا به نام « شهر جادری» نیز مشهور است. زندانیان چه زن و چه مرد، در گرمای آریزونا در چادر نگه داشته می شوند و هیچ گونه تجهیزات خنک کننده ای ندارند. آنها حتی مجبورند در ساعت های استراحت، تفریح و قدم
زدنی نیز در گرمایی سوزان راه بروند. هرچند تاکنون اعتراضات زیادی نیسبت به رفتار بد با زندانیان ماریکوپا صورت گرفته و چنین رفتاری را غیرانسانی خوانده اند، اما رئیس این زندان معتقد است همان طور که نیروهای ارتش می توانند گرمای طاقت فرسا را تحمل کنند، پس زندانیان شهر چادری هم قادر به تحمل این گرما هستند.
زندان خانوادگی
زندان آرانجوئز از عجیب تین زندان های دنیاست که در آن سلول های خانوادگی پنج ستاره ای ساخته شده. در و دیوار این سلول با شخصیت های دنیای کارتونی تزئین شده و تختخواب های کودک در سلول ها گذاشته شده تا کودکان بتوانند تا سن سه سالگی همراه والدین خود در زندان زندگی کنند. زندانی ها برای تأمین مخارج فرزندانشان می توانند در سوپرمارکت زندان کارکرده و در کلاس های آموزشی شرکت کنند.
سلول های خانوادگی برای این ساخته شدکه کودکان بتوانند در کنار والدین زندانی خود بزرگ شوند و در عین حال احساس نکنند زندانی هستند زندانی هایی که بچه دارند در کلاس هایی شرکت می کنند تا به آنها آموزش لازم برای تربیت فرزند داده شود. کودکان علاوه بر اینکه می وانند در کنار والدین خود باشند، از امکاناتی مانند مهدکودک و حیاط بازی هم استفاده می کنند. هرچند در زندان آرانجوئز امکانات رفاهی زیادی برای کودکان فراهم شده اما در این بین بحث های بسیاری درباره اینکه آیا زندان محل مناسب برای رشد کودکان است یا خیر در گرفته است.
رستوران در زندان
ایتالیا به علت های گوناگونی مشهور است؛ از جمله به خاطر زندانی به نام « فورتزا مدیسئا» . آشپزهای این زندان غذاهایی می پزند که فقط سر میز غذای رستوران های چهارستاره دیده می شود. عجیب تر اینکه آشپزها، خود زندانی ها هستند.
در سال ۲۰۰۶ در یک برنامه بازپروری مسئولان زندان تصمیم گرفتند داخل فورتزا یک رستوران راه اندازی کنند و از زندانی ها به عنوان پیش خدمت و آشپز استفاده کنند. این پروژه با موفقیت زیادی روبه رو شد و نه تنها مشتری های رستوران آنقدر زیاد شدند که برای خوردن غذا در این رستوران یک هفته زودتر می بایست میز رزرو می شد. با وجود اینکه شام خوردن در این زندان برای خیلی ها کمی ناراحت کننده است و احساسی امنیت کمتری دارند، اما مشتری ها می بایست برای ورود به این رستوران عدم سوء سابقه داشته باشند. میز، صندلی و ظروف رستوران فورتزا به دلیل مسائل امنیتی پلاستیکی است تا مبادا زندانی ها دست
به عمل خطرناکی بزنند.
راه درخشان
زندان گراند کانتو در پرو به نام راه درخشان نیز معروف بود. این زندان تا زمان باز بودن توسط خود زندانی ها اداره می شد. اگرچه در این زندان مثل همه زندان ها نگهبانان نگهبانی می دادند. اما طولی نکشید که به خواست خود زندانی ها همه کارهای زندان به انها محول شد. زندانیان قانون خود را در زندان وضع کردند و برنامه ریزی های کاری و مطالعاتی انجام دادند. مسئولان زندان وقتی متوجه شدند که با چنین روشی زندانیان میل بیشتری به ماندن در زندان دارند و کمتر فرار می کنند، مانع این کار نشدند.
زندان قفس سنجاب
زندان قفس سنجاب در ایالت آیوا از سال ۱۹۶۹ تعطیل تا پیش از بسته شدن، قفس سنجاب به دلیل طراحی خاصی که داشت از عجیب تین زندان ها به شمار می رفت. ساختمان آجری این زندان در سال ۱۸۸۵ با هزینه ای تقریباً برابر با ۳۰ هزار دلار ساخته شد که تقریباً ۷۵ درصد از این مقدار پول صرف ساخت قسمت مرکزی زندان شد که به صورت دایره وار می چرخید. هر طبقه به ۱۰ سلول استوانه ای شکل تقسیم بندی شده بود. هدف از
ساخت این زندان امنیت بسیار بالا با کمترین توجه زندانبان ها بود. زندانبان ها برای نگهبانی دادن مجبور به راه رفتن در راهروها نبودند. آنها می توانستند در مرکز زندان دایره شکل بنشینند و بدون اینکه لازم به چرخیدن باشد، چشم از زندانی ها بر ندارند و نگاهشان به آن باشد.
زندان یا شهر؟
زندان « سنت پدرو» از عجایب بولیوی است که نزدیک به ۱۵۰۰ زندانی را در خود جای داده. اما این تعداد زندانی ها نیست که این زندان را به مکانی عجیب تبدیل کرده، بلکه محوطه زندان و مغازه ها، رستوران، آرایشگاه ها و حتی هتلی که در این زندان ساخته شده، آن را به جایی شگفت انگیز و دیدنی تبدیل کرده.
در زندان سنت پدرو، زندانیان می توانند در کنار خانواده شان زندگی کنند و بدون ترس از دستگیر شده توسط نگهبان ها، به خیابان که در حقیقت همان زندان است، بروند، خرید کنند و در رستوران غذا بخورند. داخل محوطه زندان نه تنها هیچ نگهبانی دیده نمی شود بلکه خبر از سلول های تنگ و تاریک با میله های آهنی نیست و همه می توانند آزادانه در این زندان بچرخند. مهمترین نکته درباره سنت پدرو این است که اگر زندانی ها با یکدیگر دعوا کنند، مأموران زندان هیچ دخالتی نمی کنند و این خود زندانی ها هستند که باید مشکلات خود را حل کنند. زندان سنت پدرو به هشت بخش تقسیم شده. این زندان از منطقه فقیرنشین
شروع می شود و تا بخش های اشرافی نشین ادامه دارد. در بخش اشرافی نشین زندانی دارای سلول اختصاصی با حمام، آشپزخانه، تلویزیون و حتی جکوزی هستند. البته اجاره ماهانه این سلول های مجهز بین هزار تا ۱۵۰۰ دلار می باشد از این رو بیشتر زندانی ها در منطقه شلوغ و فقیرنشین زندگی می کنند. البته این زندانی ها هم باید کرایه سلول هایشان را پرداخت کنند و برای همین می بایست مثل افراد عادی در زندان کار کنند. بعضی از زندانی ها سبزی فروشی می کنند و عده ای دیگر در رستوران مشغول کارند. خلاصه در زندان سنت پدرو هر زندانی مثل یک فرد عادی آزادانه در شهر می چرخد و کار می کنند تا هزینه زندگی خود و
خانواده اش را تأمین کند.
ارسال نظر