شورای پنجم؛ از سیاست‌زدگی تا فریب افکار عمومی

بعد از همه اما و اگرها و بازی های فریبکارانه سیاسی میان اصلاح طلبان، استعفای نجفی پذیرفته نشد و با این اقدام  بر روی کارنامه فعالیت های انجام نداده شهردار، مُهر تاییدی خورد تا همچنان شورای پنجم به شورای سیاست زده که به دنبال فریب افکار عمومی است، شناخته شود.

دیگر مثل روز روشن است که شورای پنجم به درد سیاست زدگی مبتلاست و به دنبال خدمت‌گذاری و اداره کلان شهر تهران نیست، وقتی استعفای نجفی پذیرفته نشد، علامت سوال‌های بزرگی در اذهان عمومی جامعه شکل گرفت چرا که نجفی در جلسه شورای شهر مطرح کرد: «حفظ مسئولیت با این بیماری خیانت در امانت است و اگر با این وضعیت عهده دار مسئولیت شهر باشم، به شهر لطمه می‌خورد»، این سخن اثبات می کند که او پذیرفته است، اداره کلان شهر تهران کار دشواری است و با بیماری نمی توان به ساماندهی امور پرداخت. ضمن اینکه کارنامه هفت ماهه نجفی هم نشان می‌دهد، وی اساسا توان رسیدگی به پایتخت و اجرای پروژه های عمرانی را ندارد.

دیر یا زود عواقب این ابقاء و عدم پذیرش استعفای شهردار گریبان شهر و شهروندان را خواهد گرفت، هرچند که می توان گفت در حال حاضر با توقف و تعطیلی پروژه ها تا حدود زیادی این عواقب، گریبان کلانشهر تهران را گرفته است

با این وجود بعد از همه اما و اگرها و به رغم آگاهی اصلاح طلبان از ناتوانی نجفی در قبول مسئولیت شهرداری تهران، بازی های فریبکارانه سیاسی جریان اصلاحات همچنان به قوت خود باقی است و همین مسئله باعث شد استعفای نجفی پذیرفته نشود تا همچنان شورای پنجم به شورای سیاست‌زده که به فکر مردم نیست، شناخته شود.

رئیس کمیته سلامت شورای شهر تهران در واکنش به استعفای نجفی گفت: «بیماری ربطی به استعفا ندارد چرا که درمان آن تنها یک ماه زمان می‌برد و پذیرش استعفا قبل از درمان معنا ندارد».

نمونه دیگری از سیاسی کاری اعضای شورا سخنان  حق شناس است، فردی که موافق استعفای نجفی بود اما عنوان کرد: «تاریخ به خاطر خدمات و پاکدستی  از نجفی به نیکی یاد خواهد کرد و در این هفت ماه و نیم نیز عملکرد مناسبی داشت».وی در سخنان خود از نقد گذشته هم دست برنداشت و تلاش کرد توپ ناکارآمدی و عملکرد ضعیف نجفی را در میدان شهردار سابق بیندازد.

«نجفی شهری را تحویل گرفت که با انبوه بدهی‌ها مواجه بود و با شرایطی مواجه بودیم که باید هر ماه حدود 500 میلیارد تومان حقوق داده می‌شد اما در روزی که ما خزانه را تحویل گرفتیم تنها 13 میلیارد تومان پول در آن بود و در این شرایط 6000 میلیارد بدهی نیز پرداخت شد. از عملکرد نجفی دفاع می‌کنم اما از استعفایش گلایه مند و دلخورم؛ البته دقت داشته باشید که نجفی در این استعفا خدا، شرایط، مردم و ... را در نظر گرفته و نهایتا این تصمیم سخت را اخذ کرده است اما ما در جایگاهی نیستیم که تعهدمان را به مردم فراموش کنیم چرا که 30 میلیون رأی پشت سر ما است و نباید حتی برای یک ساعت شهر را بدون مدیر رها کنیم».

ماندن نجفی هزینه ساز خواهد شد

بی تردید این گونه دفاعیات غیرمنطقی و مضحک برای جریان اصلاحات دردسرساز و البته هزینه ساز خواهد شد. چه کسی است که امروز نداند، ماندن نجفی در شهرداری تهران، ظلم به اعتماد و رای مردم است. در حال حاضر هفت ماه است که شهر تعطیل شده و هیچ اقدام قابل دفاعی از سوی نجفی صورت نگرفته است. حتی غلامحسین کرباسچی هم پیش از این مطرح کرد: «مدیریت کنونی خودش را گرفتار یک سری حاشیه‌های غیرضروری کرده است» و حتی وقتی کارنامه فعالیت های نجفی در شهرداری را مورد بررسی قرار می دهیم به یک نقطه روشن و قابل دفاع نمی رسیم.

خط هفت مترو به دلایل نامشخص تعطیل شد. طرح ترافیک به گونه ای مورد بازبینی قرار گرفت که تنها شهرداری درآمد کسب کند و مردم به هر صورت که دلشان می خواهد با پرداخت پول در محدوده طرح رفت و آمد کنند. پروژه های عمرانی به حال خود رها شد و آقای شهردار در مواقع بحرانی بزرگترین غایب بود. در هنگام وقوع زلزله تهران  و سالگرد شهدای آتش نشانان هم حضور نیافت و مشخص شد به کیش سفر کرده تا از پروژه تفریحی سارینا بازدید کند. همه این مسائل در کنارهم نشان می دهد که نجفی مرد این کار نیست و یا به تعبیر پرویز سروری او مدیر ستادی است درحالی که شهرداری مدیری میدانی می خواهد.

دیر یا زود عواقب این ابقاء و عدم پذیرش استعفای شهردار گریبان شهر و شهروندان را خواهد گرفت، هرچند که می توان گفت در حال حاضر با توقف و تعطیلی پروژه ها تا حدود زیادی این عواقب، گریبان کلانشهر تهران را گرفته است.

طبعا جریان اصلاحات ساختمان بهشت را جایگاه مناسبی برای کارهای حزبی و سیاسی دیده اند و از این طریق می خواهند برای حضور در انتخابات ریاست جمهوری و انتخابات مجلس خیز بردارند و در واقع به تنها مسئله ای که فکر نمی کنند مدیریت شهر تهران است

ابوالفضل قناعتی، عضو سابق شورای شهر تهران درباره عملکرد نجفی گفت: «به نظر می‌رسد شورای شهر و شهرداری توجهی به مسئولیت پذیری در شهر ندارند درحالی که باید پاسخگوی رأی مردم باشند، بسیاری از فرصت‌های عمرانی، خدماتی و فرهنگی شهر را با بی توجهی وضعف مدیریت از دست داده اند. مسلما اصلی ترین سوال مردم از شورای شهر این است که با نزدیک شدن به یک سال از آغاز کاری جدید شورا و شهرداری تهران دستاورد اصلاح طلبان برای شهر و شهروندان چه بوده است؟آیا آنها در سه سال آینده قادر به جبران خدمات از دست رفته و بازآفرینی خدمات ومطالبات مورد نیاز مردم خواهند بود».

این مسائل که از سوی عضو سابق شورای شهر تهران مطرح شده، حکایت از آن دارد که ماندن نجفی به خاطر بده بستان های سیاسی عملا تهران را به یک ویرانه و کلانشهری ورشکسته تبدیل خواهد کرد و کسانی که در شورای پنجم با استعفای او موافقت نکردند، ظلمی بزرگ به شهر و شهروندان روا داشته اند. مسئله دردناک تر این است که نجفی پشت تریبون شورا از عملکرد خود دفاع کرد و گفت: «کارنامه 7 ماهه ما کاملا قابل دفاع است و با هیچ هفت ماه و نیم قبلی قابل قیاس نیست». این مسئله به راستی دردناک ترین بخش ماجراست.

مدیری که نتوانست کلانشهر تهران را به هنگام برف، باتوجه به پیش بینی های هواشناسی مدیریت کند، چگونه عملکرد خود را قابل دفاع می داند؟ پشت این مدیر به کجا و چه کسانی گرم است که این چنین درک و شعور شهروندان و صاحب نظران را به سخره می گیرد؟ طبعا جریان اصلاحات ساختمان بهشت را جایگاه مناسبی برای کارهای حزبی و سیاسی دیده اند و از این طریق می خواهند برای حضور در انتخابات ریاست جمهوری و انتخابات مجلس خیز بردارند و در واقع به تنها مسئله ای که فکر نمی کنند مدیریت شهر تهران است.