سوگوارهای برای موسیقی نواحی ایران
هشتمین جشنواره موسیقی نواحی ایران، در حالی ۲۹ اردیبهشت در تهران آغاز شد که به نظر میرسد، بعضی بیتوجهیها باعث شده که عملا این جشنواره، به یک سوگواره برای موسیقی نواحی شباهت داشته باشد.
به گزارش پارس به نقل از ایسنا، ساعت ۱۶، روز ۲۹ اردیبهشت، قرار است تالار رودکی، میزبان پیشکسوتان و اساتید موسیقی نواحی شود که حضورشان در چنین برنامه ای مغتنم است.
ساعت ۱۶ است. دست اندرکاران در حال نصب بنر های جشنواره هستند. به غیر از ۵ خبرنگار کسی در سالن نیست. یکی از گروه ها هنوز به محل جشنواره نرسیده است. یکی از اساتید با تصور اینکه می خواهند از او تجلیل کنند، سازش را نیاورده است.
جدول جشنواره در تالار وجود ندارد. بروشوری برای اجراها تدارک دیده نشده است. روابط عمومی جشنواره در سالن حضور ندارد.
ساعت ۱۶: ۱۵ دقیقه است. حدود ۶ نفر دیگر وارد سالن می شوند. سرپرست دفتر موسیقی هم می آید و در ردیف آخر می نشیند اما از اعضای شورای سیاستگزاری که معمولا در ردیف اول می نشینند، خبری نیست.
دوتار شیخ مراد به همراه کمانچه عبدالحمید رژیم آغازگر جشنواره هشتم می شود. پیشکسوتان ترکمنی که از شهرستان گنبد به جشنواره آمده اند.
برخلاف جشنواره گذشته که به همراه اجرا توضیحاتی توسط کارشناسان درباره موسیقی منطقه ارائه می شد، امسال به اجرای صرف بسنده شده و گروه ها پشت سر هم به اجرا می پردازند. البته یک مجری برای دعوت از گروه ها روی صحنه حضور داشت.
موسیقی سیستان و بلوچستان هم دقایقی با اجرای رسول بخش زنگشاهی و ندیم زنگشاهی مخاطبان را میهمان کرد.
رسول زنگشاهی نوازنده پیشکسوت قیچک است و سینه به سینه موسیقی سیستان را فرا گرفته است. او با قیچک پدربزرگش روی صحنه حاضر شد و ندیم زنگشاهی با تنبوره او را همراهی کرد.
این دو هنرمند دقایقی موسیقی ناب سیستان را می نوازند و به شدت مورد استقبال مخاطبانی قرار می گیرند که در آن زمان تعدادشان به ۲۰ نفر رسیده است.
رسول بخش زنگشاهی دارای دکترای افتخاری از فرانسه است و در کنسرت های زیادی در اروپا به روی صحنه رفته است.
اما پیشکسوت تنبور سید خیال یادگاری برای تکنوازی تنبور به روی صحنه دعوت شد.
یادگاری نوازنده و مقام دان تنبور است و خواندن آوازهای محلی منطقه کرمانشاه تخصص اوست.
او اجرایش را با نام مولا علی (ع) آغاز کرد و به دلیل کهولت سن گاهی حین اجرا توقف می کرد. او قطعه « مجنونی» را نیز با تنبور نواخت و همزمان آوز هم خواند.
سید خیال یادگاری در پایان اجرایش دقایقی به صحبت و نصیحت مخاطبان به زبان کردی پرداخت.
این هنرمند پیشکسوت حاضران را به دین، ایمان و انسانیت دعوت کرد.
اما یکی از گروه ها به جشنواره نرسید که به گفته دبیر جشنواره دلیل غیبت آنها تصادف اعضای گروه در دقایق قبل از شروع جشنواره بوده است.
***
در تالار وحدت چه گذشت؟
ساعت ۱۸ است و فضایی که دو ساعت پیش در تالار رودکی حاکم بود، اکنون در تالار وحدت حکم فرمایی می کند و هنوز هم از جدول و بروشور جشنواره خبری نیست.
عاشیق های تبریز به روی صحنه آمدند و عاشیق حسن اسکندری گروه را سرپرستی کرد.
اجرای این گروه با اجرای قطعه « حیدربابا» آغاز شد و سپس نوبت روایت افسانه « کوراغلو» رسید.
« کوراغلو» یک افسانه عاشقانه قدیمی است که در عین حال معروف است.
اما گروه « هی را» با حضور خود بر روی صحنه اجرای متفاوتی ارائه داد و برای مخاطبان آواز « هوره» خواند؛ آوازی که شاید برای خیلی ها عجیب به نظر برسد.
« هوره» قدیمی ترین آواز بشریت است که قدمتی ۷ هزارساله دارد.
در سرایش « هوره» کلمات به نرمی و در چینشی مرواریدگونه به آرامی بر زبان جاری می شوند و داغ و درد و غریبی و شکوه از روزگار را نهفته در لابه لای خود به ذهن شنونده می بخشند.
اعضای گروه « هی را» هم در اجرای خودشان دقایقی به موسیقی عزا و سوگ محلی پرداختند.
گروه موسیقی قشقایی ها هم با کرنا نوازی ادامه دهنده روز اول جشنواره شدند و با هنرنوازندگیشان از قدرت عشق و جنگ گفتند.
ارسال نظر